"اداره حکاکی و چاپ" (BEP) بزرگترین کارخانه تولید پول در ایالات متحده امریکا است. ساختمان این اداره با نمایی نئوکلاسیک از سنگ آهک و ستون‌های غول‌آسا به یک دژ مستحکم می‌ماند.

سراسر این ساختمان یادآور محصولی است که در آن تولید می‌شود. حتی به جای اعداد ساعت بزرگی که به یکی از دیوارها نصب شده هم بانکنوت های دالر چسبانده شده است.

ایمنی کارمندان این اداره نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هر دستگاهی را می‌توان با استفاده از حسگرها یا با یک شست یا دکمه سرخ‌رنگ و بزرگ از کار انداخت.

دستگاه صد بانکنوت را می‌شمارد با باندرُل مرتب می‌کند. سپس ۱۰ بسته صدتایی بانکنوت با پلاستیک بسته‌بندی می‌شود. یک کارگر بسته‌های پلاستیکی را روی هم می‌چیند و در نهایت همه را روی یک کراچی می‌گذارد. این بانکنوت‌ها تا زمانی که تحویل بانک مرکزی نشوند و شماره سریال آنها وارد سیستم پولی نشود، ارزشی ندارند.

اینجا هم طنز و شوخی هست و هم نمادهای وطن‌پرستانه، از جمله پرچم امریکا که همه جا به اشکال مختلف دیده می‌شود.

کاغذهای بانکنوت خام در دستگاه چاپ افست قرار داده می‌شوند. وقتی کار چاپ شروع می‌شود، صدایی گوشخراش محیط را پر می‌کند.

در چاپخانه دالر از جمله ۲۰ دالری چاپ می‌شود. از هر برگ کاغذ ۳۲ قطعه بانکنوت ۲۰ دالری تولید می‌شود. بدین ترتیب از ۱۰ هزار برگ بزرگ کاغذ بانکنوت، شش میلیون و ۴۰۰ هزار دالر پول تولید می‌شود.

"اداره حکاکی و چاپ" ایالات متحده در مجموع از سه رنگ در رو و پشت بانکنوت استفاده می‌کند. جیمز ساثرلند مسئول نخستین بخش تولید بانکنوت است. در این بخش، پشت و روی بانکنوت به صورت افست رنگ می‌شود.

رنگ سبز یکی از مهمترین و در عین حال قدیمی‌ترین ویژگی‌های امنیتی اسکناس‌های دالر است. طرز ساخت این رنگ سری و به صورت انحصاری ثبت شده است. اِد مجیا طرز ساخت رنگ را می‌داند. او مسئول فرونقش است. دستگاهی که مجیا روی آن کار می‌کند، ظرفیت کار روی ۱۰ هزار ورقه بزرگ کاغذ بانکنوت در ساعت را دارد.

هر سال حدود یک میلیون علاقه‌مند به صورت کنترل‌شده از فرایند تولید بانکنوت های دالر دیدن می‌کنند. تشخیص جزئیات - مثلا فرایند اضافه‌کردن هولوگرام یا نخ امنیتی اسکناس - برای تماشاچیانی که پشت شیشه‌های ضدگلوله نشسته‌اند، تقریبا غیر ممکن است.

بانکنوت ها به مدت سه روز در اتاقی دربسته و حفاظت‌شده قرار داده می‌شوند تا خشک شوند. هر روز در مجموع بانکنوت هایی به ارزش ۵۶۰ میلیون دالر تولید می‌شود. هزینه کاغذ و تولید هر قطعه بانکنوت ۳.۶ سنت است.

دستگاهی ویژه با یک دمنده هوا کاغذهای بزرگ بانکنوت را مرتب می‌کند. به بانکنوت ها شماره سریال اضافه می‌شود، بانکنوت ها مهر و موم می‌شوند و کاغذهای بزرگ در نهایت قطعه قطعه می‌شوند. کارمندان بخش کنترول کیفیت چاپ و تولید بانکنوت‌ها را به‌طور مرتب زیر نظر دارند.

در بخش امنیتی هیچ‌کس اجازه ندارد به تنهایی کار کند. تابلویی که روی دروازه این بخش نصب شده تأکید می‌کند که در این بخش همواره دو نفر باید همزمان کار کنند. در ضمن درآمد کارکنان این چاپخانه به‌طور متوسط ۹۳ هزار دالر در سال است. این تقریبا دو برابر متوسط درآمد سرانه در امریکاست.

مرحله نهایی پیش از تبدیل‌شدن به اسعار و ارزی جهانی: هر بانکنوت یک شماره سریال منحصر به فرد دارد. دستگاه شماره‌زنی بانکنوت‌‌ها با دست تنظیم می‌شود. آلبوم عکس در دویچه وله فارسی تهیه شده است.