خانم کریستینا البرتین، مسوول امور جرایم و مبارزه علیه مواد مخدر سازمان ملل متحد در کابل بر لزوم کمک های عاجل به حکومت افغانستان برای مبارزه با قاچاق انسان تاکید کرد: «در بخش عدالت جزایی پولیس را آموزش می دهیم. آن ها باید بدانند که چگونه با جرایم برخورد کنند و در پهلوی آن به تجهیزات نیز ضرورت دارند».

بسیاری از افغان که در کشورشان آینده ای برای خود نمی بینند، تلاش می کنند از طریق ایران و پاکستان به کشورهای غربی راه یابند. در مسیر مهاجرت انواع خطرها آن ها را تهدید می کند و بسیاری جانشان را در این راه می گذارند. بسیاری از آن هایی نیز که به کشورهای غربی راه می یابند، سال های طولانی در انتظار پذیرش، بی سرنوشت می مانند. سازمان ملل می گوید که قاچاق انسان در افغانستان طی سال های اخیر افزایش یافته است.

نظر به گفته خانم البرتین، بسیاری از افغان ها از جانب شبکه های جنایتکار که به آن ها وعده زندگی بهتر را می دهند، تباه می گردند: «این گروه های سازماندهی شده، مرتکب جرایم بزرگ می شوند و جهت به دست آوردن غیرمستقیم مفاد مالی تشکیل شده اند. گام هایی که قبل از قاچاق انسان ها جهت فرستادن آن ها از جانب قاچاقبران برداشته می شود، نیز باید جرم تلقی گردد».

سازمان ملل متحد می گوید، پولیس افغانستان را آموزش می دهد تا مطابق اصول کنوانسیون منع قاچاق انسان عمل کند: «جرم قاچاق انسان در موازات با جرایمی مانند آدم ربایی، تهدید و تجاوز جنسی و خرید و فروش انسان قرار می گیرد. در سطح منطقه، کشورهای نپال و بنگله دیش جهت جلوگیری از قاچاق انسان قوانین مناسبی را وضع نموده اند». خانم البرتین گفت که در مورد افغانستان و پاکستان چیزی در این رابطه نمی داند.

سازمان ملل متحد از حکومت افغانستان خواست تا جایگاه های تدارکاتی قاچاقبران انسان و راه های مورد استفاده آن ها را مشخص ساخته و تحت کنترول خویش درآورد. این سازمان می گوید که افزون بر افغانستان کشورهای پاکستان، نیپال، بوتان و هندوستان نیز با این چالش ها روبرو می باشند.