داستان با این عکس شروع شد. مرتضی، ساکن ولسوالی جاغوری ولایت غزنی، هوادار لیونل مسی است، اما پیراهن ندارد. برادرش از خریطه پلاستیکی که رنگ پیراهن تیم ملی ارجنتاین را دارد، برای او پیراهن ساخته و روی آن با قلم (Messi 10) می‌نویسد.

عکس در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌گردد تا که لیونل مسی متوجه آن می‌شود. یک تلویزیون گزارش می‌دهد که این پسر عراقی است. در این هنگام، پسر کاکای مرتضی که در آسترالیا زندگی می‌کند، متوجه قضیه می‌شود. به این ترتیب، برای مسی معلوم می‌شود که این پسر افغان است.

مرتضی مشهور می‌شود. خبرگزاری‌های مشهور بین‌المللی سراغ مرتضی و خانواده‌اش را می‌گیرند. تصویر مرتضی در بسیاری رسانه‌های جهان به نشر می‌رسد.

این شهرت مرتضی را به کابل می‌کشاند. فدراسیون فوتبال افغانستان تلاش می‌کند زمینه دیدار مرتضی با مسی را فراهم کند. مرتضی در کابل در تلویزیون‌ها حضور می‌یابد و صاحب پیراهن لیونل مسی و توپ‌های فراوانی می‌شود.

مسی که گفته بود برای این هوادار افغان خود کاری می‌کند، نمی‌تواند او را در کابل از نزدیک ببیند، اما به او تحفه می‌فرستد. مرتضی دیگر پیراهن پلاستیکی نمی‌پوشد بلکه پیراهن اصلی مسی را با امضای خودش دریافت می‌کند.

مسی که در عین زمان سفیر صلح یونیسف نیز است، از طریق این سازمان بسته‌ای از تحفه‌ها را به مرتضی می‌فرستد که شامل پیراهن‌های تیم ملی ارجنتاین و باشگاه بارسلونا و توپ است. البته همه‌اش با امضای مسی.

مرتضی در بازگشت به زادگاه‌اش، دلایل زیادی برای خوشی دارد؛ پیراهن مسی و توپ به امضای خودش و دیگر تحفه‌هایی که از کابل به دست آورده. اما خوشحالی خانواده به نگرانی تبدیل می‌شود. پدر مرتضی شکایت می‌کند که این شهرت بلای جان خانواده شده و باندهای جنایی به او زنگ زده و تهدید شان می‌کنند.

«مسی کوچک» افغان و خانواده‌اش آواره می‌شوند. در نزد کمیساریای عالی ملل متحد در امور پناهندگان در پاکستان درخواست پناهندگی می‌دهند. برخی آن‌ها را متهم می‌کنند که هدف شان از به شهرت رساندن مرتضی، گرفتن پناهندگی در خارج بوده. خانواده مرتضی اما می‌گوید جان فرزند شان در خطر است.

داستان مرتضی و مسی چند ماهی در رسانه‌ها فراموش می‌شود که خبر می‌رسد او در دوحه، پایتخت قطر، با قهرمان خود از نزدیک دیدار می‌کند. این دیدار را کمیته جام جهانی ۲۰۲۲ قطر برنامه ریزی می‌کند.

بله، رویای مرتضی به حقیقت می‌پیوندد. او در حاشیه مسابقه دوستانه بارسلونا با تیم الاهلی قطر در دوحه دیدار می‌کند. مسی او را در آغوش می‌گیرد.

دیدار با مسی و عکس انداختن با او، رویای هواداران بسیار اوست، اما عملی شدن آن خصوصاَ برای افغان‌ها کار ساده‌ای نیست. مرتضی به این هدف دست یافته.

مرتضی دوست دارد فوتبالر شود، اما معلوم نیست به این هدف خود می‌رسد یا نه. زندگی به عنوان مهاجر افغان در پاکستان دشواری‌های زیادی دارد. هنوز معلوم نیست درخواست پناهندگی خانواده او به کجا رسیده است.