بیماری‌های مقاربتی در جهان در حال افزایش است
۱۴۰۲ آذر ۲۷, دوشنبه
بعضی از بیماری‌های مقاربتی مانند سیلفیس یا سوزاک در بدترین حالت می‌تواند باعث ناباروری شود. برای همین تشخیص علائم اولیه آن‌ها مهم است تا درمان زودتر شروع گردد.
در بیماری سیفلیس، معمولاً لکه‌های سرخ رنگ در طول پنج تا ۲۱ روز پس از وارد شدن باکتری عامل آن به بدن، روی آلت تناسلی، مقعد، واژن و بعد از سکس دهانی در گلو ظاهر می‌شوند. اما این هم ممکن است که این علائم تا سه ماه بعد از آلوده شده به این باکتری ظاهر شوند. این مسئله تشخیص سریع سیفلیس را دشوار می‌کند.
وقتی فردی به سوزاک (Gonorrhea) مبتلا می‌شود در نخست سرخی و تورم در دهانه مجرای ادرار ظاهر می‌شود. افراد مبتلا اکثراً هنگام ادرار کردن درد را تجربه می‌کنند. ترشحات چرکی نیز وجود دارد.
اینستاگرام دویچه وله را دنبال کنید
شایع‌ترین بیماری مقاربتی قابل انتقال در جهان عفونت کلامیدیا است. این بیماری اغلباً بدون علائم است و برای همین تنها زمانی تشخیص داده می‌شود که تمایل به باروری برآورده نشود. عفونت کلامیدیا می‌تواند منجر به ناباروری شود. طبق تخمین سازمان جهانی صحت سالانه حدود ۱۲۷ میلیون ابتلای جدید به این بیماری وجود دارد.
افزایش شدید بیماری‌های مقاربتی
به خصوص موارد ابتلا به سوزاک و سیلفیس در دو سال گذشته بار دیگر در جهان افزایش داشته است. نوربرت بروکمایر، رئیس انجمن «اس تی آی» آلمان که در زمینه ارتقای سلامت جنسی کار می‌کند، می‌گوید دلایل زیادی برای این افزایش وجود دارد: «در کشورهای غربی این قسماً ناشی از این است که بار دیگر شمار زیادی تست می‌شوند. طبعاً این باعث افزایش در تشخیص تعداد مبتلایان می‌شود.»
بر بنیاد معلومات انستیتوت صحی روبرت کخ آلمان، آمار ثبت شده عفونت‌های سیلفیس در بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۲۲ تنها در آلمان بیش از دو برابر شده و از ۴۰۷۷ مورد به ۸۳۰۹ مورد در سال رسیده است. در کانادا و ایالات متحده امریکا نیز این روند روشن است. بروکمایر می‌گوید: «در دو سه سال اخیر در موارد ابتلا به سیلفیس در میان زنان به خصوص زنان باردار در ایالات متحده امریکا افزایش چشمگیری مشاهده شده است.»
در مراحل اولیه باکتری عامل بیماری سیلفیس می‌تواند از زنان باردار به جنین منتقل شود و ممکن باعث سقط جنین و مرده زایی گردد و یا هم نوزاد نابینا و ناشنوا تولد شود.
مقامات مرکز کنترول و پیشگیری از بیماری‌ها در ایالات متحده امریکا در سال ۲۰۲۲ میلادی ۱۷۸ هزار فرد مبتلا به سیلفیس به شمول حدود ۳۷۶۰ نوزاد را ثبت کردند. این رقم افزایش حدود ۱۰ برابر در مقایسه با سال ۲۰۱۲ را نشان می‌دهد.
در حالی که آمار نسبتاً قابل اعتمادی از میزان ابتلا به این بیماری‌ها در اکثر کشورهای اروپایی وجود دارد، در کشورهای در حال توسعه آمار موثق بسیار محدود است.
نه تنها سیلفیس و سوزاک، بلکه دیگر بیماری‌های مقاربتی به وضوح افزایش یافته است؛ از جمله هیپاتیت ب که اغلباً سریع تشخیص داده نمی‌شود. در حدود ۷۰ درصد از تمامی افراد مبتلا به هیپاتیت، این بیماری بدون علائم و یا با علائم غیرمشخصی مانند اندکی بی‌اشتهایی، حالت تهوع و استفراغ رخ می‌دهد. در مراحل بعدی ممکن چشم‌ها و پوست زرد شوند و ادرار نیز تیره شود. در اغلب موارد هیپتاتیت ب خود به خود از بین می‌رود. در موارد نادر این بیماری مزمن می‌شود و بعداً می‌تواند باعث سیروز جگر و یا هم سرطان جگر شود.
مقاومت در برابر دارو همواره بیشتر می‌شود
باکتری‌ها عامل بسیاری بیماری‌های مقاربتی اند که عمدتاَ با انتی‌بیوتیک درمان می‌شود. اما مشکل این است که مقاومت باکتری‌ها در برابر انتی‌بیوتیک افزایش می‌یابد. بروکمایر می‌گوید: «مبتلا شدن به عوامل بیماری‌زای مقاوم [در برابر انتی‌بیوتیک] نقش بزرگی بازی می‌کند.»
مرتبط: برای مقابله با افزایش بیماری‌های مقاربتی چه باید کرد؟
این کارشناس صحی توضیح می‌دهد: «در باکتری‌های نایسریا گونوره‌آ که عامل بیماری سوزاک است، میزان مقاومت همچنان در حال افزایش است و به این خاطر در درمان با مشکلات بیشتری مواجه می‌شویم. سوال این جاست که کدام داروهای موثر هنوز در دسترس ما وجود دارد؟ چنین داروهایی در برابر باکتری‌های نایسریا گونوره‌آ بسیار کم است و وضعیت در سراسر جهان مشابه است.»
جنگ و فاجعه‌ها به عنوان عامل
در مورد بیماری‌های مقاربتی در افریقا تنها داده‌های تخمینی در دسترس است. بروکمایر در مورد وضعیت می‌گوید: «ما می‌توانیم فرض کنیم که فعلاً در کشورهای افریقایی عفونت‌های مقاربتی جنسی به وضوح در حال افزایش است، چرا که این مناطق به شدت از جنگ، خشکسالی و مهاجرت متاثر شده است و به ندرت مراقبت‌های صحی وجود دارد.»
در این کشورها بسیاری از مردم در خانه‌های تنگ و کوچک با هم زندگی می‌کنند و اغلباً مراقبت‌های صحی کافی وجود ندارد. همه این نکات در افزایش تعداد مبتلایان کمک می‌کند. بروکمایر می‌افزاید: «در کشورهایی مانند اوگاندا یا کینیا که اقدامات موفقیت آمیزی انجام شده، به دلیل جنگ و همچنان تغییرات اقلیمی، دوباره عقب‌گرد زیادی وجود داشته است.»
صحت جنسی هنوز هم یک تابو است
نه تنها در کشورهای در حال توسعه بلکه در اروپا نیز مردم به اندازه کافی در مورد بیماری‌های مقاربتی آگاهی ندارند. بروکمایر می‌گوید: «مهم‌ترین نکته این است که این بیماری‌ها هرچه زودتر تشخیص شود. این بیماری‌ها هرچه زودتر تشخیص شود، به همان اندازه زودتر درمان می‌شود.» سلامت جنسی هرچند بخش بزرگی از سلامت عمومی است، اما هنوز هم یک تابو است.
مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب دویچه وله دری تماشا کنید!
این باور که بیماری‌های خاص به خصوص مشکل کشورهای دوردست هستند در دنیای جهانی شده فعلی اغفال کننده است. بروکمایر می‌گوید: «کرونا نشان داد که عفونت امروز در چین و فردا در افریقای جنوبی یا در نزد ما است. ما باید نسبت به کشورهای دیگر مسئولیت‌پذیر باشیم، وضعیت صحی کشورهای دیگر را هم بهبود بخشیم و تلاش کنیم که ابتلا به این بیماری‌ها کاهش یابد.» او در اخیر چنین نتیجه‌گیری می‌کند: «این اقدامات پیشگیرانه به نفع تمامی کشورها است.»
این می‌تواند همچنان برای رسیدن به اهداف تعیین شده از سوی ملل متحد کمک کند. این سازمان هدف تعیین کرده که تا سال ۲۰۳۰ عفونت‌های جنسی مهار شود. آمار نشان می‌دهد که تلاش‌ها در مبارزه با ویروس اچ‌آی‌وی نتیجه خوب داده است.