روزنامه امریکایی نیویارک تایمز اولین رسانه ای بود که از استعفای قریب الوقوع چاک هیگل وزیر دفاع امریکا آگاه شد و چند ساعت پیش از اعلام رسمی آن توسط رئیس جمهور ، خبرش را نشر کرد.

این روزنامه همچنین اعلام کرد که هیگل «زیر فشار» است و پس از شکست شدید هم حزبی های دموکرات اوباما در انتخابات کانگرس نخستین «قربانی در کابینه» می باشد.

پس از آن نیویارک تایمز به نقل از کارمندان ریاست جمهور که نمی خواستند نام شان افشا شود، جزییات ناخوشایندی را در مورد هیگل مطرح کرد. به گفته این کارمندان، هیگل هیچگاه بر کارش مسلط نبوده است، نتوانسته با رئیس جمهور به درستی ارتباط برقرار کند و «در بیان و ابراز افکارش مشکل» دارد.

مراسم تودیع در کاخ سفید

چند ساعت پس از انتشار این خبر در کاخ سفید، مراسم تودیع برگزار شد. در کنار اوباما هیگل ایستاده بود که با چهره ای خسته و بی رمق به سخنان رئیس جمهور گوش سپرده بود که او را برای مدیریت خروج نیروهای امریکایی از افغانستان و جنگ علیه ملیشه های تروریستی «دولت اسلامی» یا داعش سابق تحسین می کرد.

لری کورب از مرکز تحقیقاتی «پیشرفت امریکا» به دویچه وله گفت که از قرار معلوم در مسایل مربوط به سیاست های امنیتی اختلاف نظر میان هیگل و اوباما روز به روز بیشتر می شده است.

به گفته کورب ، این دو در مورد شمار سربازهای پیاده با یکدیگر توافق نظر نداشته اند و این مساله نیز مطرح بوده است که «آیا باید ماموریت جنگی در افغانستان را به طور کامل پایان دهیم؟ در این مورد رئیس جمهور بالاخره نظرش را تغییر داد. ظاهرا این آخرین مساله ای بوده که او (هیگل) در آن موفق شده است».

این اختلافات مدتی بود که علنی شده بودند. هیتر کونلی، از مرکز واشنگتن برای مطالعات استراتژیک و بین المللی گفت: «وزارت دفاع در هفته های گذشته با لحن متفاوتی درباره بحران های عراق و سوریه سخن می زد... برخی اوقات کار به این جا می کشید که اظهاراتش در تضاد با اعلامیه های کاخ سفید بودند».

صراحت کلام هیگل در ارتباط با ظهور سریع السیر ملیشه های تروریستی «دولت اسلامی» فراموش نشدنی است. او در یک نشست خبری گفت که «دولت اسلامی» در پیشرفت بی رحمانه اش فراتر از آن است که ما می توانیم تصور کنیم. اوباما مدتی پیش از آن «دولت اسلامی» را به مراتب کم خطر از آن جلوه داده بود. نیویارک تایمز اکنون به نقل از کارمندان ناشناس اوباما نوشته است که گفته های آن زمان هیگل «چندان مناسب» نبوده است.

اما به گفته هیتر کونلی خود هیگل هم از این که تلاش ها برای به عقب راندن "دولت اسلامی" در مسیر صحیح پیش نرفته است «به طور فزاینده ای دلسرد» شده است. لری کورب با تایید این سخنان می افزاید، وزیر دفاع «مثل این که احساس می کرد که به مشوره او دیگر نیازی نیست... و به همین دلیل هم فکر کرد که کناره گیری او بهترین راه حل می باشد».

مک کین، سناتور از حزب جمهوری خواهان نیز «دلسردی عمیق» هیگل را تایید کرد. از دید مک کین و جمهوری خواهان کناره گیری هیگل بر انتقادهای آن ها از استراتژی اوباما در شرق نزدیک و میانه صحه می گذارد.

لری کورب از مرکز «پیشرفت امریکا» هیگل را تحسین کرده و می گوید که او «یک سرباز بسیار وفادار بوده است». کورب می افزاید که هیگل یک کهنه سرباز با زخم های به یادگارمانده از جنگ، سناتوری که دو دوره کاری را پشت سر گذاشته است و یک تاجر موفق بوده است. از نظر لری کورب ، هیگل در مقایسه با سلف هایش از همه لایق تر بوده است، «اما در یک دوره بسیار دشوار به کار آغاز کرده است».

اما از دید رسانه های امریکایی، رئیس جمهور این کشور چندان به تواناهایی هیگل در مدیریت و ارتباط عمومی خوشبین نبود. هیتر کونلی وزیر دفاع را «یکی از کم حرف ترین اشخاص در تیم امنیتی رئیس جمهور» می داند. به گفته او در «مطبوعات غربی بودند کسانی که می گفتند، هیگل موضع سیاسی اش را به درستی تشریح نمی کند.»

اما به عقیده کونلی این تغییر مدیریت سیاسی اوباما بود که باعث استعفای هیگل شد: «کاخ سفید روند سیاسی را به طور فراگیر کنترول می کند. حتی جزئی ترین تصمیم ها در مورد چگونگی ادامه جنگ زیر نظر حکومت است. این مساله منجر به اختلاف با هیگل و اردوی امریکا شد».

یک زن به عنوان وزیر دفاع ایالات متحده؟

این احتمال نیز وجود دارد که – مانند آلمان – یک زن وزیر دفاع بعدی ایالات متحده شود. در این زمینه از میشل فلورنوی، کارشناس مسائل دفاعی نام برده می شود. به گفته لری کرب «حکومت ایالات متحده از برابری میان زن و مرد دفاع می کند... در این صورت او نخستین زن در صدر یک وزارتخانه خواهد بود».