کاردینال راینر وویلکی در پایان یک سفر چند روزه اش به شرق میانه، همکاری مکتب دینی کولن با مکتب سنت ریتا برای پناهجویان مسیحی در لبنان را اعلام کرد. او در این مصاحبه راجع به مهاجران صحبت می کند.

کاردینال وویلکی، شما کار کاریتاس در اردن و لبنان را چگونه ارزیابی می کنید؟

وویلکی: من از شمار زیادی پروژه های کمکی که از طریق بودجه دفتر اسقف اعظم تمویل می گردند، بازدید کردم. در اینجا هر یورو به صورت درست کار گرفته شده است. شگفت انگیز است که چگونه به طور موثر در شرق میانه به نیازمندان کمک می گردد. مهم نیست که پناهجو از کجا آمده و یا مربوط به کدام دین است. کاریتاس برای هر کس در اینجا کمک می کند. آنچه واقعا من را شگفت زده کرد، بالا بودن رقم همکاران رضاکار است که کار قابل تحسین را همراه با کارمندان حرفه ای کاریتاس انجام می دهند. وقتی که من از مکاتب کودکان دیدن کردم، دیدم که کودکان مهاجر در اینجا به طور داوطلبانه، در صنف های تنگ و تاریک و سرد در کمال مسرت مصروف یادگیری اند، تا حدودی احتمالا به دلیل اینکه معلمان با تدریس داوطلبانه شان نیز از کار شان در مکاتب لذت می برند.

چگونه این وضعیت را در این دو کشور با در نظرداشت سیاست پناهندگی آلمان ارزیابی می کنید؟

وویلکی: اگر کسی خود تصویری از میلیون ها انسان سرگردان از سوریه و عراق که زجر و بدبختی زیادی را متحمل شده اند، داشته باشد، در آلمان از مرز نهایی پذیرش پناهجویان صحبت نخواهد کرد و علیه الحاق اعضای خانواده نیز صحبت نخواهد کرد. کشورهای کوچک و در مقایسه با آلمان کشورهای شدیدا فقیر مانند لبنان و اردن برابر بیش از یک سوم جمعیت کشور، انسان ها را به عنوان مهاجر پذیرفته اند. این به معنی فشار بسیار زیاد است، اما همچنین امکان تنش های جدید در لبنان و اردن می رود.

برای من بیشتر واضح تر شده است که ما به سادگی نمی توانیم از مشکلات چشم پوشی کنیم. فرار، بدبختی، فقر و آوارگی را هیچ کس داوطلبانه انتخاب نمی کند. ما می توانیم عمل کنیم و ما باید خیلی بیشتر کار کنیم. هر کسی که اشک چشمان افرادی را که همه چیز شان را از دست داده اند، دیده باشد، کسی که فریاد کمک خواهی انسان ها را شنیده باشد، یک دیدگاه بسیار روشن بدست می آورد و به سرعت متوجه چیزهایی می شود که در جامعه انسانی واقعاَ مهم است.

چه چیزی به خصوص در جریان سفر تان و بازدید از مکاتب و اردوگاه های پناهجویان برای شما انگیزه بخش بوده است؟

وویلکی: من در همه جا مددرسان زن و مرد را شاهد بودم، تا حدی که امکان دارند به کمک انسان ها می شتابند. افرادی که زیاد حرف نمی زنند، مشکل را می بیند و فورا عمل می کنند. افرادی که قلب باز دارند و همنوعان خود را از نظر دور ندارند. درست همین مسیحیان من را تشویق می کنند. زیرا آنها برای من نشان دادند که در اینجا در شرق میانه، نه تنها جنگ، تروریسم، فقر و رنج  وجود دارد بلکه انسان های مهربانی نیز وجود دارند که هر روز بسیار با شادی و شور و شوق زندگی می کنند.

 

nka,af (KNA)