کارشناس: مبارزه در برابر ختنه دختران به پول بیشتری نیاز دارد
۱۴۰۰ بهمن ۱۵, جمعه
سالانه حدود چهار میلیون دختر و زن، قربانی ختنه می‌گردند. جامعه جهانی می خواهد تا سال ۲۰۳۰ این عمل بی رحمانه را ریشه کن سازد، اما پول بدین منظور وجود ندارد. درمان عوارض ختنه زنان سالانه ۱،۴ میلیارد دالر هزینه بر می‌دارد.
عکس: picture-alliance/dpa
اعلانات بازرگانی
مبارزه در برابر ختنه دختران و زنان در جهان، به قول یان کرویتسبرگ، مدیرعامل انجمن جمعیت جهان، به پول به مراتب بیشتری نیاز دارد. این کارشناس به خبرگزاری آلمانی «ای. پی. دی» گفته است: «پاندمی کرونا پیشرفت های زیادی (در زمینه مبارزه در برابر ختنه زنان) را از بین برده است.» به گفته وی، برای آنکه این عمل غیر انسانی را بتوان مطابق با توافق جامعه بین المللی تا سال ۲۰۳۰ میلادی ریشه کن ساخت، جمعاً به ۲،۱ میلیارد دالر امریکایی نیاز است.
کرویتسبرگ تأکید کرده است: «ختنه زنان پدیده ای نیست که ناچیز پنداشته شود. درحال حاضر ۲۰۰ میلیون زن، که پنج درصد جمعیت زنان جهان را تشکیل می‌دهند، از این عمل زشت رنج می‌برند.»
بر اساس یک گزارش سازمان ، همه ساله حدود چهارمیلیون دختر و زن در کشور های مختلف جهان ختنه می‌شوند و با پیامد های جدی سلامت جسمی و روانی مواجه می‌گردند. سازمان ملل افزوده است که با توجه به بحران پاندمی کرونا، سالانه حدود ۲۵۰ هزار تن دیگر به این رقم علاوه خواهد شد.
یک تحقیق سازمان جهانی صحت، که به روز پنجشنبه منتشر شد، نشان داده است که هزینه کمک های طبی برای زنانی که از عواقب ناگوار ختنه رنج می برند، سالانه به حد اقل ۱،۴ میلیارد دالر امریکایی می‌رسد. در این تحقیق همچنان آمده است که با درنظرداشت رشد جمعیت، تا سال ۲۰۴۷ میلادی این هزینه می تواند به ۲،۱ میلیارد دالر در سال افزایش یابد. سازمان جهانی صحت افزوده است که اگر درآینده ختنه زنان صورت نگیرد، هزینه درمان زنانی که قبلاً ختنه شده اند، به ۰،۸ میلیارد دالر کاهش خواهد یافت.
کرویتسبرگ همچنان گفته است که امور روشنگری و آگاهی دهی نیز به پول بیشتری نیاز دارد و همزمان به زنان و مادران جوان نیزباید زمینه آموزش فراهم گردد: «زیرا سطح دانش به ویژه مادران، تأثیر بزرگی روی تصامیم آنها برای ختنه دختران شان دارد.»
همواره اعتراضات زیادی در سراسر جهان علیه ختنه دختران صورت می گیردعکس: Imago Images/ZumaPress
تعطیلی مکاتب در پیوند با پاندمی کرونا، شانس های تحصیلی برای دختران را به مراتب بدتر ساخته است. کرویتسبرگ گفته است: «افزون بر این (به دلیل تعطیلی مکاتب) یک مکانیسم مشخص برای کنترول ازجانب معلمان وهمصنفی ها وجود نداشته و والدین می توانستند مخفیانه این آیین سنتی را بالای دختران شان تطبیق کنند.»
به اساس این سنت، که به هیچ گروه قومی یا مذهبی ربط ندارد، یک دخترجوان اغلب تنها زمانی واجد شرایط ازدواج است، که قبلاً ختنه شده باشد. به گفته کرویتسبرگ، عواقب اقتصادی ناشی ازمحدودیت های کرونایی سبب شده است که خانواده ها حتی بیشتر ازگذشته به ازدواج زودهنگام دختران شان مجبورشوند تا از بار تأمین معیشت یک عضو خانواده رهایی یابند: «به همین خاطر، درطول پاندمی کرونا، ختنه دختران و همچنان ازدواج زودهنگام در حال افزایش است.»
دختران و زنان جوانی که قربانی سنت غیرانسانی ختنه می‌گردند، همواره درمعرض خطرات خونریزی، عفونت، صدمه های درازمدت روانی، عوارض زایمان و حتی مرگ قرار دارند.
به اساس تحقیق سازمان جهانی صحت، ختنه دختران و زنان بیشتر درکشور های با نظام های ضعیف صحی صورت می گیرد و ازبین بردن این سنت، به طورقابل توجهی بارعرصه صحی این کشورها را کاهش می‌دهد.
برای این تحقیق، از داده های از ۲۷ کشور جهان استفاده شده است که در ۳۰ سال گذشته در آنها ختنه دختران و زنان جوان صورت گرفته است. ۲۴ کشور درقاره افریقا و سه کشوردیگرعبارت اند ازجیبوتی، عراق و یمن.
۶ فبروری روز جهانی مبارزه با ختنه زنان است.
(epd) / si, nf
تصویر: تیغ بی‌رحم سنت و معیوبیت دختران و زنان
فرهنگ و سنت‌ها به ویژه در مناطق روستایی هنوز هم در عرصه ناقص‌سازی آلت تناسلی دختران (ختنه دختران) عملکرد دارند. شماری از این زنان و دختران پس از فرار از کشورهای شان، در اروپا مهاجر شده اند.
عکس: Reuters/S. Modola
با این تیغ قسمتی از آلت تناسلی ۴ دختر به حکم سنت در قوم پوکوت کنیا بریده شدند. با این کار دختران دیگر بالغ محسوب می‌شوند. گرچه در بسیاری از کشورهای جهان ناقص‌سازی آلت تناسلی (ختنه) دختران ممنوع است، اما این کار در مناطق روستایی همچنان صورت می‌گیرد.
عکس: Reuters/S. Modola
سازمان جهانی صحت مثله کردن آلت تناسلی زنان را به سه نوع تقسیم‌بندی کرده است. نوع اول: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس و یا غلفه است (کلیتوریدکتومی). نوع دوم: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس و لب‌های کوچک واژن. نوع سوم: قطع کردن لب‌های بزرگ و کوچک آلت تناسلی و تنگ کردن مجرا.
منشاء تاریخی قطع آلت تناسلی را، دره رود نیل در مصر باستان می‌دانند. گمان بر این است که این رسم بعدها به دیگر نواحی گسترش یافته است. قدیمی‌ترین شاهد موجود، مومیایی‌هایی هستند که به ۲۰۰ سال قبل از میلاد باز می‌گرداند و آثار قطع کلیتوریس در آنها پیداست. مورخ یونانی هرودوتس وجود این رسم را در بین مصریان در قرن پنجم پیش از میلاد گزارش کرده است.
عکس: picture-alliance/dpa
باورهای گوناگونی باعث ادامه سنت ناقص سازی آلت تناسلی دختران می‌شود. ازجمله: باور جنسی (برای کنترل میل جنسی زنان) باور اجتماعی (ورود دختران به مرحله زنانگی) باورهای صحی (اینکه آلت تناسلی زنانه کثیف یا زشت است. در کردستان عراق از دست زنی که ختنه نشده باشد غذا نمی‌خورند و آن غذا را پاک نمی‌دانند) سلامتی (باور به اینکه قدرت باروری زن را بالا می‌برد) و بالاخره باورهای مذهبی.
عکس: picture-alliance/dpa
سنت "ختنه" زنان در دین یهودی وجود ندارد، اما در میان جامعه اقلیت یهودی اتیوپیایی این عمل انجام می‌شود. همین سنت در مسیحیت نیز یافت نمی‌شود، اما قبطیهای مصر، پیرو این "رسم" هستند. از اسلام هم برای توجیه این سنت استفاده شده و بیشتر در بین مسلمانانی دیده می‌شود که به عنوان سنتی محلی از قبل وجود داشته و پس از ورود اسلام توسط فقیهان محلی توجیه اسلامی شده و به‌عنوان سنتی اسلامی درآمده است.
عکس: Reuters/S. Modola
در ۲۸ کشور آفریقا، شبه جزیره عربستان و آسیا آلت تناسلی دختران را ناقص می‌کنند. قدرت سنت‌ها آنقدر بالا است که حتی دختران خانواده‌های مهاجر به اروپا نیز با خطر ناقص‌سازی آلت تناسلی روبرو هستند.
عکس: Reuters/S. Modola
این ۴ دختر در انتظار "ختنه شدن" هستند. در کشور آفریقایی کنیا از سال ۲۰۱۱ ناقص‌سازی آلت تناسلی دختران ممنوع اعلام شده است. به گزارش یونیسف (صندوق کودکان در سازمان ملل) عضو جنسی ۲۷ درصد دختران و زنان بین ۱۵ تا ۴۹ سال ناقص شده است. بریدن واژن معمولا بدون بیهوشی و بی‌حسی موضعی صورت می‌گیرد. ابزار مورد استفاده استریل نیست و اغلب باعث عفونت و انواع بیماری‌ها می‌شود.
عکس: Reuters/S. Modola
بنا به برآورد سازمان بهداشت جهانی (WHO) حدود ۱۰ درصد دختران حین عمل ناقص‌سازی آلت تناسلی می‌میرند و ۲۵ درصد نیز براثر عواقب ناشی از آن جان می دهند. سازمان بهداشت جهانی اذعان می‌کند که به دلیل عدم دسترسی به مناطق دورافتاده، احتمالا این آمار بیشتر است. در سومالیا آلت تناسلی ۹۸ درصد همه زنان این کشور ناقص شده است.
عکس: Reuters/S. Modola
بر اثر تلاش‌های صورت گرفته در ۱۵ کشور آفریقایی ناقص‌سازی زنان و دختران ممنوع شده است. در مصر با وجود اینکه دولت ناقص‌سازی زنان را از سال ۱۹۹۷ممنوع اعلام کرده اما همچنان در نقاط مختلف این کار انجام می‌شود. در ساحل عاج در کنار جریمه نقدی بین یک تا ۵ سال زندان برای افرادی که دست به این کار بزنند درنظر گرفته شده است.
عکس: Reuters/S. Modola
در نقاط مختلف جهان ناقص‌سازی واژن دختران با مراسم خاصی همراه است. به بدن دختران قوم پوکوت رنگ سفید مالیده می‌شود. در بسیاری از کشورهای دنیا کمپاین‌های روشنگری در مقابله با این اقدام در جریان است. اما سنت‌ها سرسخت‌تر از آنچه انتظار می‌رود هستند. در کنیا از سال ۲۰۱۴ یک واحد پولیس مامور مقابله با ناقص‌سازی جنسی دختران شده و شماره تلفنی اختصاص یافته تا افراد بتوانند هر موردی را گزارش کنند.
عکس: Reuters/S. Modola
در برخی از کشورها به دلیل ممنوع شدن، برخی عمل ناقص‌سازی دختران را در دوران نوزادی انجام می‌دهند. نوزادی که گریه می‌کند کمتر شک‌برانگیز است تا دختر بچه‌ای که به سن بلوغ نزدیک شده.
عکس: Reuters/S. Modola
ناقص‌سازی زنان پیامدهای منفی سنگینی بر سلامت و روان زنان و دختران دارد. این دختر حالا آلت تناسلی‌اش برای همیشه ناقص شده و دیگر قابل جبران نیست.
عکس: Reuters/S. Modola
در ایران هم بررسی‌های میدانی و تحقیقاتی در زمینه ناقص‌سازی جنسی زنان صورت گرفته است. رایحه مظفریان می‌گوید: «ختنه دختران فرهنگی است که توسط خود زنان ادامه پیدا می‌کند. اگر چه ریشه‌های قطع آلت جنسی زنان خواست مردان است اما این همکاری بین زنان و مردان است که ختنه را زنده نگه داشته است.»
عکس: Privat
در ایران ناقص‌سازی جنسی زنان در ولایت های بوشهر، هرمزگان، کردستان، خوزستان، لرستان، و برخی مناطق کردنشین آذربایجان وجود دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهند که میزان ناقص‌سازی جنسی زنان در میناب حدود ۷۰ درصد است. این رسم در بندر گنگ "تیغ سنت و فرهنگ" خوانده می‌شود.
عکس: Feministschool
رایحه مطفریان می‌نویسد: «ختنه دختران در ایران معمولا با تیغ ریش تراشی و بدون استفاده از بی‌حسی یا بیهوشی انجام می‌شود. این زنان برای ضدعفونی کردن محل بریده شده روش‌های گوناگونی دارند. آنها اغلب از بتادین استفاده می‌کنند اما در نقاطی که دسترسی به مواد ضدعفونی نیست از خاکستر آتش یا پارچه، دود سقز و یا خاک طبیعی نیز استفاده می‌شود.»
