پروژه دو هفته یی مجتمع فضایی اتریش که از سوم ماه آگست در ناحیه موسوم به یخچال های طبیعی کاونرتال اتریش آغاز گردیده است، "آمادی ـ پانزده" نام دارد. در این پروژه کارمن کولر از برلین و انیگو مونوتس ایرلوتسا از اسپانیا به عنوان فضانورد، سفر شبیه سازی شده به فضای مریخ را تجربه می کنند. زیرا در آنجا شرایط یخچاله ای طبیعی، خیلی شبیه شرایط مریخ است.

لباس آن ها که از المونیم و مواد ضد آتش ساخته شده است، 48 کیلوگرام وزن دارد. به گفته کارمن کولر با این لباس ها پایین و بالا رفتن دشوار است. کولر در رشته ریاضی و هواشناسی تحصیل کرده است، اما ضمن یک دوره پنج ماهه حرفه آموزی پوشیدن چنین لباس ها را آموخته است.

مقدار یخ و سنگ های این یخچال های طبیعی در فصل تابستان راه ها را صعب العبور می کند، درست شبیه طبعیت سیاره مریخ. پژوهشگران این فضا را "شرایط کاملاً مناسب" برای این شبیه سازی می خوانند. بنابراین وسایط نقلیه موسوم به «مارس روور» می توانند در این مکان مورد آزمون قرار گیرند، وسایطی که قابلیت گذشت از صخره های بزرگ را نیز دارند.

این وسیله نقلیه قابل کنترول از دور ظاهراً شبیه مریخ نورد اکتشافی موسم به "اپورچونیتی" می باشد. این وسیله نقلیه از یازده سال به این سو در کنار کرویسیتی که از سال 2012 به مریخ برده شده است، در این سیاره مورد استفاده قرار می گیرد. این در حالی است که پژوهشکران با تحقیقات خویش در یخچال های اتریش از سهولت های برخوردار اند؛ زیرا در اینجا این وسایط به سرعت زیگنال ها را دریافت می کنند.

این ماموریت در مریخ حدود سه سال دوام خواهد کرد. در این فاصله زمانی احتمال هر رویدادی می رود، بنابراین دانشمندان همه موارد مثلاً بروز مشکلات روزمره در نظر می گیرند. طور مثال در صورت بروز التهاب دندان، چه باید کرد؟ بنابرین قرار است یک چاپگر سه بعدی حین این ماموریت در محل باشد تا دندان ساختگی را برای آنان تولید نماید. در غیر آن تغذیه سالم تنها راه بهتر برای سپری کردن این ماموریت است.

مجموعاً حدود 100 پژوهشگر و همکاران شان از 19 کشور مختلف جهان با تقسیم اوقات کاری مختلف در این برنامه سهم دارند. دوازده مورد تحقیقی جزء برنامه های آنان اند، از جمله آزمون کارآیی یک حمام بخار آب که نیاز به آب بسیار کم دارد. زیرا تا حال نظافت بدنی در فضا با کاغذ های مرطوب صورت می گرفت.

با استفاده از یک لیفت در مناطق اسکی و قفسه های متحرک با لاین های هوایی، می توان در فاصله چند دقیقه محدود، وسایل مورد نیاز را به سادگی به این یخچال ها رساند. این وسایل برای رسانیدن به مریخ یک سال وقت می گرفت. در ضمن حین ساعات تفریح دور کردن محافظ چشم کلاه ایمنی هم در مریخ احتمالاً ممکن نخواهد بود.

برای عملی کردن این پروژه فقط تابستان زمان مناسبی برای پژوهشگران است. زیرا یخچال های سویس فقط چند هفته بعد پر از برف خواهند بود. و در مناطق بسیار پربرف حتی مریخ نور روور نیز هنوز آماده نیست.

این پژوهش در ماه جون 2003 با سفر "مارس اکسپرس" به این سیاره سرخرنگ شروع شد. در آغاز اداره فضایی اروپایی ( ESA) می خواست این ماموریت صرف برای 687 روز ادامه یابد. اما اکنون ده سال می شود که "مارس اکسپرس" در فضا است و از آنجا معلومات و تصویر می فرستد.

تا حال "مارس اکسپرس" بزرگترین ماموریت اروپایی در مورد سیاره مریخ می باشد. یکی از اهداف این ماموریت تهیه یک نقشه مشرح از این سیاره است. همچنان جمع آوری معلومات در باره جو یا اتموسفیر و سطح کره مریخ نیز شامل این اهداف می باشد.

"مارس اکسپرس" بیش از 12 هزار بار کره مریخ را دور زده و با کمره های پیشرفته نزدیک به سه چهارم سطح این سیاره را عکسبرداری کرده است. با این تصویرها یک مودل از کره مریخ در (3D) تشکیل می شود.

در این ماهواره کمره های مخصوصی کارگذاری شده اند که توسط اداره فضایی آلمان (DLR) تهیه شده اند. نه کمره حساس به نور، از نه زاویه مختلف، عکس هایی از سطح این سیاره می گیرند که شباهت به "آخرون" یا رود خانه و خندق های زیرزمینی در افسانه های یونانی دارد.

"ناسا" یا اداره فضایی امریکا نیز در مریخ تحقیق می کند. روبات کنجکاوی (کرویسیتی) از ماه آگست 2012 بدین سو در این سیاره فعالیت می نماید و و نمونه جمع آوری می کند. همچنان این بزرگترین روبات در این سیاره می باشد و تاکنون قیمتی ترین ماموریت شمرده می شود که هزینه آن به 2.5 میلیارد دالر می رسد.

روبات "کرویسیتی" در صدد یافتن عناصری می باشد که بتواند موجودیت حیات را در کره مریخ ثابت کند و یا این که ثابت سازد در گذشته در آنجا عناصری مانند نایتروجن، کاربن، آکسیجن، هایدروجن، سلفر و فاسفورس وجود داشته است. با تحلیل معلومات به دست آمده، محققان در زمین امیدوار اند تا بتوانند تصویری از تکامل اتموسفیر یا جو مریخ در طی چهار میلیارد سال داشته باشند.

از سال 1960 بدین سو دانشمندان 40 بار وسایل تحقیقی را به مریخ فرستاده اند. بسیاری از این ماموریت ها یا امریکایی بوده اند و یا از شوروی سابق و روسیه. برخی از این وسایل تحقیقی نتوانستند حتا به مدار زمین هم برسند. یگانه موفقیت اروپا همین "مارس اکسپرس" بوده است.

مریخ دارای دو کلاهک قطبی برای کاربن دای اکساید منجمد شده و یخ می باشد. کلاهک قطب شمالی مریخ حدود 1000 کیلومتر قطر دارد. ضخامت آن 5 کیلومتر است. در آنجا علایم موجودیت آب هم وجود دارد. یک تحقیق قبلی که بدان "فوینکس" گفته می شود، قطرات آب را کشف کرده است.

آیا گاهی حیات در روی سیاره مریخ وجود داشته است؟ شاید بلی و شاید نه. هدف اصلی اکثر تحقیقات در مریخ، پاسخ یافتن به همین سوال است. اما مهم نیست پاسخ سوال چیست، مارچ همیشه برای ما زمینی ها یک محل خاص بوده و می باشد.