کرواسیا، که عضو اتحادیه اروپا است، یک هدف دارد، و آن کسب عضویت حوزه شینگن است. اما چه کسی قیمت "سفر بدون مرز" از شمال اتحادیه اروپا تا جنوبشرق این اتحادیه را می‌پردازد؟ گزارش های زیادی در مورد برخورد خشونت آمیز پولیس سرحدی کرواسیا در برابر پناهجویانی وجود دارد که می خواسته اند از گذرگاه های مرزی میان بوسنیا هرزگوینا و کرواسیا بگذرند. این مسأله در ۱۲ ماه گذشته همواره واضح تر گردید. پاسداران کرواسی مرز بیرونی اتحادیه اروپا ظاهراً از هیچگونه بی‌رحمی و شقاوت باکی ندارند؛ چنانچه گزارش های رسانه یی وجود دارد که پناهجویان، به شمول کودکان، زخم های را که پولیس مرزی به بدن شان وارد کرده است، در برابر کامره نشان داده اند.

اکثریت رسانه های کرواسی این تراژیدی را که در فاصله کمتر از ۱۵۰ کیلومتر از زغرب پایتخت کرواسیا اتفاق افتاده است، نادیده گرفته اند. وزارت داخله کرواسیا گزارش های مبنی بر بدرفتاری با پناهجویان در مرز کرواسیا و بوسنیا هرزگوینا و همچنان اخراج های غیر قانونی و خشونت آمیز را رد کرده است.

انکار در زغرب، سکوت در بروکسل

سازمان عفو بین الملل همچنان از سکوت بروکسل در این مورد انتقاد کرده است. این سازمان حامی حقوق بشر در بیانیه ای نوشته است: «کشور های اروپایی چشمان خود را در برابر حملات شرارت بار مأموران پولیس کرواسیا می‌بندند و فعالیت این مأموران را تمویل می‌کنند.»

از زمانی که خبرنگاران رسانه تلویزیونی سویسی "اس آر اف" در ماه می امسال اخراج های غیر قانونی در مرز کرواسیا و بوسنیا را فیلمبرداری کردند، برای مقامات کرواسیا دشوارتر شده است که در مورد این برخورد ها سکوت کنند و یا آن‌را کم اهمیت جلوه بدهند.

اما کولیندا گرابار کیتاروویچ رئيس جمهور کرواسیا نیز در آغاز ماه جولای در برابر خبرنگاران کشور خود در مرز کرواسیا و بوسنیا گفت: «اگر کسی از این ساحه دشوار رد می‌شود، طبیعی است که بدنش خراش یافته، کبود و زخمی می‌گردد. وقتی شما (خبرنگاران) بار دیگر قصه های در مورد بی‌رحمی مأموران پولیس ما را بشنوید، باید در مورد آن فکر کنید. این مأموران بی‌رحم نیستند، من این‌را تضمین می‌کنم.»

در آن زمان هنوز گفته می‌شد که اخراج اجباری و آمیخته با خشونت وجود ندارد. رئیس جمهور کرواسیا در مورد چنین ادعای کلی افزود که در هرصورت مسأله بر سر پناهجویان نه بلکه بر سر "مهاجرین اقتصادی" است.

اعتراف در برابر کامره تلویزیون

اما چند روز پس از آن رئیس جمهور کرواسیا در جریان سفر اش به سویس، در مصاحبه ای با تلویزیون سویسی اس آر اف اعتراف کرد که پولیس کرواسیا اخراج اجباری همراه با خشونت را انجام داده است. خانم کولیندا گرابار کیتاروویچ گفت: «من از وزیر داخله، رئیس پولیس و مأموران پولیس در محل پرسیدم و آنها به من اطمینان دادند که به گونه افراطی خشونت نمی‌کنند. برای اخراج اجباری طبعاً اندکی خشونت لازم است.»

رئیس جمهور کرواسیا به این ترتیب چیزی را تائید کرد که سیاستمداران دیگر این کشور از ماه ها به این‌طرف آن را تکذیب می‌کردند.

یلینا زیسار از سازمان عفو بین الملل این سخنان رئیس جمهور کرواسیا را "تکان دهنده" خوانده و در صحبتی با دویچه وله تأکید کرد: «به اساس قوانین بین المللی و قوانین اتحادیه اروپا، اخراج اجباری جمعی همواره یک عمل غیر قانونی است.»

به قول یلینا زیسار اینکه رئیس جمهور کرواسیا تلاش می‌کند اخراج اجباری را یک اقدام قانونی خوانده و "اندکی خشونت" را توجیه کند، یک رسوایی و افتضاح است. امنیستی انترنشل یا سازمان عفو بین الملل از کمیسیون اتحادیه اروپا تقاضا می‌کند که بالای حکومت کرواسیا فشار بیاورد تا این برخورد در مرز با بوسنیا را پایان بدهد.

کمیسیون اتحادیه اروپا در برابر پرسش دویچه وله فقط گفت که در مورد اظهارات کولیندا گرابار کیتاروویچ تبصره نمی‌کند.

مرزبانان اروپا

همین یک سال پیش واضح بود که کرواسیا نقش خود به عنوان "مرزبان اتحادیه اروپا" را می‌خواهد جدی بگیرد. داوور بوزینوویچ وزیر داخله کرواسیا در سال گذشته در برلین پایتخت آلمان با افتخار اظهار داشت: «حالا همه می‌دانند که کراوسیا قوی ترین پولیس مرزی را در این بخش اروپا دارد.» او در بدل این مرزبانی از سرحد خارجی اتحادیه اروپا، از به عضویت درآمدن کشورش به حوزه شینگن علناً طرفداری کرد.

در این میان اخراج اجباری "با اندکی خشونت" در مرز کرواسیا و بوسنیا هرزگوینا ادامه دارد.