هنس دیتریش گنشر، وزیر خارجه اسبق منسوب به حزب دموکرات های آزاد آلمان (اف دی پی)، چه به حیث یک دیپلومات زیرک، شخصیت رهبری کننده لیبرال و یا مهندس وحدت آلمان گوش به نبض زمانه می داد. او به خاطر قابلیت هایش جهت گوش دادن به حرف ها و تعامل با دیگران همواره مورد ستایش قرار داشت.

تصویر نقاشی شده گنشر در نمای یک ساختمان در زادگاهش هاله واقع در زاکسن انهالت دیده می شود. اول سال های اول حاکمیت کمونیستی در آلمان شرقی را در آنجا گذرانید. بعد از ختم تحصیل حقوق در شهر ینا در سال 1952 به بریمن آمد و به حیث وکیل مدافع شروع به کار کرد.

هیچ مقام سیاسی مانند وزارت خارجه برای وی برازنده نبود. هیچ کس مانند او، که در زمان صدارت هلموت شمیت (سوسیال دموکرات) وزیر خارجه و معاون صدراعظم بود، مُهر خود را بر این مقام نزد. تا امروز جهت گیری های دیپلوماتیک وی با عنوان "گنشریسم" یاد می شود.او سیاست توازن و نزدیکی با کشورهای بلوک شرق را در پیش گرفت. علاوه براین در سال 1974 او رئیس حزب دموکرات های آزاد آلمان فدرال (اف دی پی) شد.

در 17 سپتمبر 1982 کارل کارستنس رئیس جمهور آلمان فدرال اسناد برکناری گنشر وسه وزیر دیگر از حزب "اف دی پی" را به آن ها سپرد. این پایان ائتلاف طولانی بین حزب سوسیال دموکرات (اس پی دی) و اف دی پی بود. برای سقوط صدراعظم شمیت به خصوص گنشر متهم می باشد. اندکی پس از آن وی مجدداً در حکومت جدید متشکل از احزاب دموکرات مسیحی ( سی دی یو / سی اس یو) به ریاست صدراعظم هلموت کول وزیر خارجه گردید.

او با این کلمات تکاندهنده ترین لحظات ماموریتش را آغاز کرد: «ما آمده ایم تا به شما بگوییم که امروز به خارج سفر می کنید...». او این سخنان را در اخیر ماه سپتمبر 1989 از بالکن سفارت آلمان غربی در پراگ به هزاران نفری ابراز داشت که از جمهوری دموکراتیک آلمان به آنجا پناه برده بودند. این دستاوردی بود در راه وحدت آلمان.

یک سال بعد گنشر همراه با هلموت کول در قفقاز با میخائیل گورباچف رئیس دولت شوروی دیدار کرد. آن ها در یک فضای بدون تنش، دور یک میز کار روستایی و در هوای آزاد روی این مساله صحبت کردند که چگونه هردو کشور آلمان بعد از 40 سال دوباره یکجا شده می توانند.

هنس دیتریش گنشر و تیو وایگل در ماستریخت قرار داد وحدت اقتصادی و اسعاری جامعه اروپایی را امضا کردند. این پیش شرط مهم برای به دوران افتادن یورو بود. قلمی که گنشر با آن امضا کرد، اندکی پس از آن به سرقت رفت. سارقش یک ماه بعد این یادگار تاریخی را واپس فرستاد و این موجب خرسندی بزرگ گنشر شد.

گنشر پس از پایان ماموریت سیاسی اش گفت: «برای من جای خشنودی بود که شخصاً توانستم تصمیم بگیرم که چه وقت کنار بروم.» او در سال 1992 به توصیه طبیب اش از تمام مشاغل رسمی اش کناره گیری کرد. او 23 سال عضو حکومت بود که از آن جمله 18 سالش را این مرد "اف دی پی" وزارت خارجه را اداره کرد."گنشمن" چنانکه بسیاری او را اینطور می نامند، به تقاعد رفت.

اگرچه هنس دیتریش گنشر از سال 1992 به اینسو دیگر بازنشسته شده بود، اما در سنین بالا نیز فعال بود. در سال 2013 او به مثابه میانجی وسیله ای شد جهت کمک به رهایی زودتر میخائیل خدرکوفسکی منتقد حکومت روسیه.