1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

کم‌رنگ شدن امیدواری افغانستان به کمک پاکستان در روند صلح

حسین سیرت، کابل ۱۳۹۵ فروردین ۱۰, سه‌شنبه

افغانستان امیدوار بود که مذاکرات چهارجانبه صلح نتیجه می‌دهد وگروه‌های آشتی‌پذیر طالبان به روند صلح می‌پیوندند.چون گفت وگو های صلح در اولین هفته ماه مارچ برگزار نشد. امید به نتیجه بخش بودن این گفت وگوها نیز کمرنگ شده است.

Islamabad Friedensallianz für Afghanistan
عکس: picture-alliance/dpa

حکومت افغانستان و اعضای گروه چهارجانبه به صورت رسمی در مورد ادامه یا توقف این مذاکرات ابراز نظر نکرده‌است اما اعضای پارلمان افغانستان ظاهرا امیدی به نتیجه این نشست‌ها ندارند.

حکمت خلیل کرزی معین سیاسی وزارت خارجه که در نشست‌های چهارجانبه از افغانستان نمایندگی می‌کرد، روز یک شنبه گذشته در مورد سرنوشت گفتگوهای صلح به سناتوران پاسخ گفت. جلسه مشرانو جرگه به درخواست آقای کرزی در آن روز سری شد و رسانه ها به معلوماتی که او ارائه کرد، دست نیافتند.

اما فضل‌هادی مسلمیار رئیس مشرانو جرگه روز سه شنبه 10 حمل 1395 در جلسه عمومی مشرانو جرگه گفت که پاکستان در قبال صلح در افغانستان صادق نیست. آقای مسلمیار افزود: «به نظر من صلح به این آسانی به خاطری نمی‌آید که پاکستان و استخبارات آن کشور آماده نیستند گروهی را که برای مخالفت با ما ساخته است، برای صلح آماده کند. آن‌ها در افغانستان بی‌نظمی و حکومت دست نشانده می‌خواهند.»

رئیس مشرانو جرگه تاکید کرد تا زمانی که افغان‌ها دست به دست هم ندهند و یک ملت واحد نشوند، تامین صلح در این کشور دشوار است. او تاکید کرد که هیچ گونه خوشبینی برای صلح وجود ندارد.

معین سیاسی وزارت خارجه به مشرانو جرگه راجع به تلاش های صلح معلومات داده استعکس: picture alliance/Photoshot/R. Alizadah

مسلمیار از حکومت خواست که بیش از این وقت خودرا برای چنین تلاش های صلح ضایع نکند: «ما به حکومت خطاب می‌کنیم که خوشبینی برای صلح وجود ندارد و ما منتظر شما هستیم. حالا مسوولیت حکومت است که برای جنگ آماده شود تا ما بتوانیم به همکاری مردم از کشور خود دفاع کنیم.»

سناتوران نیز تاکید کردند که انتظار برای آمدن صلح «خواب و خیال» است و حکومت بیش از این نباید منتظر وعده‌هایی بنشیند که هرگز عملی نشده‌اند.

این در حالیست که حکومت افغانستان انتظار داشت نظارت امریکا و چین از روند صلح، این پروسه را موفق سازد. ولی به نظر می‌رسد تلاش‌های چهارجانبه برای صلح، نتیجه‌ای در پی ندارد.

در همین حال آگاهان مسایل سیاسی می‌گویند تا زمانی که مردم افغانستان در داخل این کشور بین خود صلح نکنند و زمینه‌های صلح اجتماعی به وجود نیاید، توقع صلح از کشورهای دیگر راه به جایی نخواهد برد.

مخالفت با نیروهای خارجی

یکی از شرط‌های طالبان برای حاضر شدن در گفتگوهای صلح، خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان است. این در حالیست که حکومت افغانستان با ایالات متحده امریکا و ناتو توافقنامه‌هایی را امضا کرده که منجر به ادامه حضور نیروهای بین‌المللی در افغانستان می‌شود.

فاروق بشر استاد دانشگاه و آگاه مسائل سیاسی می‌گوید: «طالبان قانون اساسی را نمی‌پذیرند و وجود خارجی‌ها را نیز نمی‌پذیرند در حالی که ما با امریکایی ها قرارداد امنیتی امضا کرده‌ایم.»

گفتگوهای چهارجانبه صلح در زمستان سال گذشته خورشیدی چهار بار در کابل و اسلام‌آباد برگزار شد. پاکستان در آخرین نشست وعده کرد که طالبان را برسر میز مذاکره حاضر می‌کند ولی این وعده تاکنون عملی نشده است.

مقام‌های استخباراتی و امنیتی افغانستان نیز گفته‌اند که امیدی برای صلح وجود ندارد و همه آمادگی‌ها برای مقابله با طالبان گرفته شده است. این در حالیست که با فرارسیدن فصل بهار جنگ‌ها نیز شدت می‌گیرد. در حال حاضر عملیات نیروهای امنیتی در چندین ولایت افغانستان جریان دارد.


عبور از قسمت بیشتر در این زمینه
عبور از قسمت گزارش روز دویچه وله

گزارش روز دویچه وله

عبور از قسمت مطالب بیشتر از دویچه وله