رهبران بین المللی در این مورد توافق نظر دارند که طالبان حقوق اساسی مردم افغانستان را زیر پا می گذارند. دختران نمی توانند به مکتب بروند، فقر در حال افزایش است و مردم در حال مرگ هستند. هر چه طالبان بیشتر در قدرت بمانند، کنترول آنها بر قدرت قوی تر می شود.

اما چه باید کرد؟ در کنفرانس امنیتی امسال در مونشن آلمان، بحثی تحت عنوان »طالبان: چشم انداز افغانستان« (Talibanned: Prospects for Afghanistan)  برگزار شد. به نظر می رسید که هیچ یک از شرکت کنندگان در این بحث پاسخی به سؤال مذکور نداشتند.

همه جنجال ها از زمانی شروع شد که طالبان کابل را در ماه آگست سال ۲۰۲۱ تصرف کردند. رهبران بین المللی به سرعت این اقدام را محکوم کردند و نسبت به سرنوشت مردم تحت حاکمیت طالبان ابراز نگرانی جدی کردند. تقریباً یک و نیم سال پس از سقوط کابل، در ماه فبروری ۲۰۲۳، توجه بین المللی به افغانستان بسیار کاهش یافته است.

بیشتر بخوانید: وزرای خارجه ۱۱ کشور تبعیض طالبان علیه زنان را محکوم کردند

ایالات متحده امریکا

به نظر می رسد رهبران بین المللی توجه خود را به سایر بحران ها و مسائل داخلی خود شان معطوف کرده اند. آن دسته از بازیگران بین المللی که به دلیل روی کار آمدن طالبان واکنش نشان دادند، اکنون به وضوح نمی دانند چگونه عمل کنند. مایکل مک کاول، رئیس کمیته روابط خارجی در پارلمان ایالات متحده امریکا، در کنفرانس مونشن به روز شنبه (۱۹ فبروری ۲۰۲۳) گفت: «دوستان عزیز، ما به دنبال حمایت های بشردوستانه هستیم.» وی افزود: «نیمی از مردم افغانستان با گرسنگی مواجه هستند. سازمان های غیردولتی در منطقه فعال اند و از ایالات متحده امریکا کمک دریافت می کنند.»

مک کاول گفت اینکه ایالات متحده امریکا نیروهای خود را از افغانستان خارج کرده است، جز کمک به مردم این کشور، کار دیگری برای ایالات متحده باقی نمانده است. اما تهدید امنیتی احتمالی از جانب افغانستان تحت حاکمیت طالبان همچنان برای ایالات متحده امریکا نگران کننده است. وی افزود که ایالات متحده امریکا قصد ندارد در سطح دولتی به افغانستان کمک مالی کند زیرا این به معنای تقویت طالبان است.

بیشتر بخوانید: بحث در مورد افغانستان تحت حاکمیت طالبان در کنفرانس امنیتی مونشن

"مشارکت فراگیر در حکومت"

بلاول بوتو زرداری وزیر خارجه پاکستان نیز در این نشست گفت که افغانستان به عنوان یک کشور به حمایت نیازمند دارد.  وی گفت: «همه ما می خواهیم شاهد آموزش زنان در افغانستان باشیم.» او افزود: «همه ما خواهان مشارکت همه جانبه بیشتر در حکومت افغانستان هستیم. خطر تروریسم از افغانستان نگران کننده است.» به گفته بوتو زرداری، طالبان باید متعهد به حل این مسائل باشند.

به گفته وزیر خارجه پاکستان: «اگر افغانستان نشان دهد که مصمم به این کار است، باید راهی پیدا کنیم که امکان انجام این کار را به آن بدهد.» به گفته وی، طالبان نه اردوی سازمان یافته و نه نیروی ضد تروریسم دارند. به گفته وی، طالبان نیروی مرزی مناسبی هم ندارند.

مواضع متفاوت مک کاول و بوتو زرداری نشان می دهد که در مورد نحوه برخورد با طالبان اختلاف نظر وجود دارد. در حالی که بوتو زرداری طرفدار تماس بیشتر با طالبان است، دیپلومات های خارج از منطقه از این گروه فاصله می گیرند. محبوبه سراج، خبرنگار و فعال افغان خواستار کمک هماهنگ برای افغان‌ها ‌شده و می‌گوید: «در افغانستان دو حکومت وجود دارد: یکی سازمان ملل و حامیان آن و دیگری طالبان. مردم در افغانستان می میرند. به  افغانستان باید کمک کنید. به ما کمک کنید تا افغانستان را از این وضعیت خارج کنیم.»

بیشتر بخو.انید: فعالان خواهان توجه بیشتر جامعه بین‌المللی به زنان افغان شدند

طالبان در حال تقویت حکومت خود هستند

در حالی که منطقه و جهان درباره چگونگی برخورد با طالبان بحث می کنند، این گروه به تحکیم قدرت خود در افغانستان ادامه داده می دهد. گزارش های از اختلافات داخلی میان طالبان وجود دارد، اما در مجموع این گروه متحد باقی مانده است.

حاکمان کنونی افغانستان قسماً از حمایت چین و روسیه برخوردار اند. اینها دو قدرتی هستند که در جبهه های مختلف با دنیای غرب در تضاد قرار دارند. مک کاول از طرح سرمایه گذاری چین موسوم به »یک کمبربند یک جاده« در افغانستان و منافع احتمالی آن برای طالبان ابراز نگرانی کرد. به نظر می رسد پاکستان که یک بازیگر منطقه ای است و همیشه بر طالبان تأثیر گذاشته است، به نحوی با معضل مواجه است.

بوتو زرداری از طالبان می خواهد که علیه داعش و دیگر گروه های مسلح در افغانستان اقدام کنند. از زمانی که طالبان در کابل به قدرت رسیده اند، وضعیت امنیتی در پاکستان بدتر شده است. در بحث در مورد افغانستان در کنفرانس امنیتی مونشن آلمان، یکی از شرکت گنندگان گفت که افغان ها کسانی هستند که در آینده نزدیک کمترین حق اظهار نظر را در کل این قضیه خواهند داشت.

nk, si (Shaml Shams)