والدین نوزادان «ناخواسته» را در تاریکی شب در گهواره هایی در فضای باز که توسط بنیاد ایدهی، یکی از شناخته شده ترین سازمان های خیریه در پاکستان ساخته شده است، رها می کنند. کارگران این بنیاد سپس نوزادان را به سرپناه خود می آورند.

بنیاد خیریه ایدهی حدود ۳۰۰ مکان را به نام »دریچه کودک« در سراسر پاکستان ایجاد کرده است. در سال ۱۹۵۲ عبدالستار ایدهی بنیانگذار این سازمان این پروژه را بنام «گهواره» برای نجات جان کودکان «ناخواسته» راه اندازی کرد.

مرتبط: نکاح اسلامی؛ افزایش اختطاف دختران غیرمسلمان در پاکستان

فیصل ایدهی رئیس این سازمان غیردولتی به دویچه وله گفت: «هدف پروژه ما نجات جان نوزادانی است که قبلاً در میان زباله ها، کنار جاده ها یا مناطق متروک رها می شدند.

انجمن راه چیپا با تکرار این پروژه، بیش از ۱۰۰ مکان پرورش در کراچی، مرکز مالی پاکستان ساخته است. سایر مؤسسات خیریه نیز یتیم خانه های را در سراسر کشور اداره می کنند اما آن ها به اندازه بنیاد ایدهی یا انجمن رفاه چیپا از کودکان رها شده پذیرایی نمی کنند.

چرا در پاکستان مردم نوزدان خود را رها می کنند؟

اکثر کودکانی که در پاکستان به جاده ها رها می شوند، در نتیجه رابطه جنسی محافظت ناشده خارج از ازدواج به دنیا می آیند. همچنین بسیاری از قربانیان تجاوز وقتی باردار می شوند، امکانات لازم برای سقط جنین را ندارند.

جامعه محافظه کار پاکستان به مادران مجرد نگاه تحقیرآمیز دارد و اجازه سقط جنین را نمی دهد. این بدان معناست که کودکان خارج از ازدواج یا به قتل می رسند و یا بی رحمانه دور انداخته می شوند.

مرتبط: معلم یک مدرسه دخترانه در پاکستان به اتهام توهین به مقدسات توسط سه همکارش گردن زده شد

ایدهی می گوید: «۹۵ درصد کودکانی که در مراکز ما نگهداری می شوند، دختران اند؛ زیرا خانواده های فقیر و محافظه کار آن ها را بار مالی می دانند.»

این سازمان این کودکان را در یتیم خانه های خود نگهداری می کند یا پس از مصاحبه ها و بررسی های دقیق، آن ها را به عنوان »فرزندی« در اختیار زوج های متأهل قرار می دهد.

ایدهی گفت: «ما این والدین را بعد از این که نوزادی را به فرزندی قبول می کنند، تحت نظر می گیریم.»

محمد شهید، یکی از مقامات انجمن رفاه چیپا به دویچه وله گفت که بیشتر نوزادان رها شده در اطراف شهرهای پاکستان یافت می شوند. او افزود: «حدود ۷۰ درصد این کودکان دختر هستند و تقریباً نیمی از آن ها مرده رها می شوند.»

نیاز محمد داکتر شفاخانه پلی کلینیک اسلام آباد می گوید که تنها تعداد انگشت شماری از زنان برای به دنیا آوردن «نوزادان نامشروع» به شفاخانه ها می روند. او افزود که برخی از مادران پس از زایمان، از شفاخانه فرار می کنند.

آیا والدین به دلیل رها کردن نوزادان در پاکستان زندانی می شوند؟

براساس قانون جزای پاکستان، رها کردن کودک یک جرم قابل مجازات است. ندیم فرهت گیلانی حقوقدان گفت: «رها کردن طفل زیر ۱۲ سال توسط پدر، مادر یا سرپرست، در هر مکانی ممکن است هفت سال زندان در پی داشته باشد. در صورتی که یک طفل در نتیجه رها شدن بمیرد، ممکن است والدین به اتهام قتل محاکمه شوند.»

مرتبط: عدالت خیابانی علیه زنان، سبب خشم گروهی در پاکستان شد

محمد راشد، یک مقام پولیس در اسلام آباد گفت که سازمان های مجری قانون مردم را تشویق می کنند تا نوزادان را بجای کشتن یا رها کردن در کنار جاده، به سازمان های خیریه بسپارند.

ارشد افزود که مرگ نوزاد رها شده، قتل عمد محسوب می شود. او گفت پولیس طبق قانون مؤظف به اقدام است و در بسیاری موارد مقصران قابل ردیابی نیستند بخاطری که پس از کشتن نوزاد، فرار می کنند.

نظر رهبران اسلامی پاکستان در مورد »دریچه کودک« چیست؟

گروه های اسلامی پاکستان با دریچه کودک مخالف هستند و استدلال می کنند که آن ها به ریشه اصلی مشکل، رسیدگی نمی کنند.

محمد کمیل، یک روحانی به دویچه وله گفت که کل جامعه برای مقابله با این موضوع نیاز به اصلاحات دارد. او گفت: «ما باید ابتدا مشخص کنیم که چرا مردم نوزادان را رها می کنند و سپس بجای پذیرش نوزاد رها شده، اقدام اصلاحی انجام دهیم.»

مرتبط: پارلمان پاکستان قانون خصی کردن مجرمان جنسی را تصویب کرد

اما قبله ایاز، رئیس شورای ایدئولوژی اسلامی که به حکومت و مجلس در مورد مسائل مذهبی مشوره می دهد، معتقد است که گذاشتن نوزادان «ناخواسته» در دریچه ها اقدامی بهتر از کشتن آن ها و یا دور انداختن آنان است.

او گفت: «فرزندان نامشروع انتخاب نمی کنند که خارج از ازدواج به دنیا بیایند؛ بنابراین والدین آن ها مسئول این امر هستند نه فرزندان.»

وی افزود:‌«در اسلام زنا گناه است و کشتن انسان نیز گناه می باشد.»