براساس گزارش "بنیاد الن مک ارتور" سالانه هشت میلیون تن زباله های پلاستیکی در ابحار جهان راه می یابند. اگر علیه آن تدابیری روی دست گرفته نشود، ممکن است تا سال ۲۰۱۵ مقدار زباله ها بیشتر از ماهی ها در این ابحار شود. بسیاری از این زباله ها به سواحل نیز می رسند.

پلاستیک ها به مرور زمان به ذرات کوچک تجزیه می شوند که حیوانات بحری آنها را غالباً با مواد غذایی عوض می گیرند. براساس مطالعات دانشگاه اوپسالا تغدیه این ذرات توسط ماهیان، مانع رشد آنها می شود و میزان مرگ و میر را در میان آنها افزایش می دهد.

گروه غیردولتی حفاظت ابحار (Ocean Conservancy) تخمین می زند که بیش از ۶۹۰ نوع حیوان بحری با زیان های ناشی از زباله های پلاستیکی مواجه شده اند. بعضی از تصدی ها برای کاهش دادن زباله ها، بدیل هایی را انکشاف داده اند. مثلاً کارخانه مشروبات "دلری بیچ" در فلوریدا باقی مانده های گندم و جو را به عنوان مواد غذایی بدیل ذرات پلاستیکی برای ماهیان به کار خواهند برد.

خریطه پلاستیکی یک بار مصرف بخش بزرگی از زباله ها را در ابحار تشکیل می دهد. یک تصدی پولندی این مشکل را با بدیل های بیولوژیکی قابل تجزیه حل کرده است: به عوض پلاستیک، به سادگی از پوست گندم استفاده می شود. این خریطه و بسته ها بعد از ۳۰ روز تجزیه می شوند و افزون بر آن قابل خوردن توسط جانواران دریایی نیز می باشند.

نی خیزران (بامبوس) که به سرعت رشد و نمو می کند، بدیل دیگری برای پلاستیک است و می توان از آن در ساخت پرده حمام، بورس دندان، جوراب و حتی آلات و لوازم کمپیوتر استفاده کرد. تصدی "تونگو جیانگکیائو" به استفاده از نی در ساختن آلات کمپیوتری در سال ۲۰۰۸ آغاز کرد.

بدیل ها ممکن است در قسمت کاهش دادن به زباله ها کمک کنند، اما میلیون ها تن پلاستیک، بازهم برای قرن ها در ابحار جهان راه می یابند. پروژه هالندی "پاکسازی ابحار" می خواهد با یک سیستم سدِ قابل شنا به طول ۱۰۰ کیلومتر، پلاستیک ها از ابحار را بگیرد، بدون آنکه ماهی ها یا دیگر جانوران دریایی با خطر مواجه شوند. این پروژه قرار است تا سال ۲۰۲۰ تحقق یابد.

بخشی از پلاستیک ها را می توان مجدداً تولید کرد و به شکلی دیگر آن را به کار برد، به طور نمونه برای گلدان ها. در شرکت نساجی در مادرید برای تولید لباس های مود روز از زباله های پلاستیکی که از بحیره مدیترانه جمع آوری می گردند استفاده می شود.

افزون بر آن می توان زباله های پلاستیکی را در اشکال بدیع دیگر نیز به کار برد: در کنفرانس ریو+۲۰ سازمان ملل در برازیل برای رشد دوامدار در سال ۲۰۱۲ ماهی های عظیم ساخته شده از بوتل های پلاستیکی در امتداد رهگذر ریو دو ژنیر نمایش داده شد.