1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

گاهشمار: چهار سال سیاست خارجی آلمان

مارکس بتینا / صفی الله ابراهیم خیل۱۳۹۲ شهریور ۱۸, دوشنبه

انقلاب ها در شرق میانه، بحران مالی در اتحادیه اروپا و انتخابات در امریکا برای سیاست خارجی جمهوری فدرالی آلمان از مسایل مهم در چهار سال گذشته بوده است. در این نوشته، سیاست خارجی این کشور در این مدت زمان بررسی شده است.

عکس: picture-alliance/dpa

تعویض در وزارت خارجه:

پس از انتخابات پارلمانی آلمان به تاریخ 27 سپتمبر2009، یک حکومت ایتلافی حزب دموکرات های آزاد و ایتلاف احزاب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی در برلین پایتخت آلمان تشکیل شد. گیدو وستروله، رئیس حزب دموکرات های آزاد، وزیر خارجۀ جدید آلمان تعیین شد. او اعلام کرد که می خواهد به رسیدگی به سیاست حزب و مسایل مربوط به سیاست داخلی ادامه بدهد.

گیدو وستروله "چپ" در کنار میشاییل مرونز "راست".عکس: picture alliance/dpa

سفر رسمی به ایالات متحدۀ امریکا:

انگلا مرکل صدراعظم آلمان، به تاریخ سوم جنوری 2010 به ایالات متحدۀ امریکا سفر کرد و در آنجا با رئیس جمهور بارک اوباما ملاقات نمود. نقطۀ اوج دیدار مرکل، سخنرانی ای بود که او در برابر هر دو مجلس کانگرس ایالات متحدۀ امریکا انجام داد.

ستراتیژی جدید در قبال افغانستان:

حکومت آلمان فدرال در ماه جنوری ستراتیژی جدید خود در قبال افغانستان را تعیین کرد، که در آن بازسازی این کشور نقش مرکزی یافت. ستون های دیگر این طرح را مدغم ساختن طالبان میانه رو در جامعۀ ملکی و همچنان آموزش پولیس افغانستان می سازند. شمار سربازان آلمانی در این کشور باید از 4500 به 5000 تن بلند برده می شد. اندکی پس از آن، در ماه اپریل، هفت سرباز آلمانی در افغانستان کشته شدند.

سفر جنجال برانگیز خارجی:

وستروله در اولین سفر رسمی اش به امریکای لاتین، از کشور های آرجنتاین، چیلی، اوروگوای و برازیل دیدن کرد. شمار زیادی از نماینده گان عرصۀ اقتصاد در جمع هیئت همراهان وستروله بودند. همچنان میشاییل مرونز، مدیر ورزشی و شریک زندگی وستروله نیز وزیر خارجه را در این سفرش همراهی می کرد. اپوزیسیون وستروله را متهم ساخت که با استفاده از این سفر مرونز را برای پا گذاشتن به عرصۀ تجارت کمک کرده است.

همکاری آلمان و فلسطین:

به تاریخ 18 ماه می، اولین اجلاس یک کمیتۀ رسیدگی به علایق آلمان و فلسطین در شهر برلین دایر شد. این کمیته قرار است سالی یک بار جلسه کند و هدف آن حفظ تعادل در برابر نشست های مشورتی میان حکومت های آلمان و اسراییل است؛ که از سال 2008 به این طرف همه ساله برگزار می شوند.

وستروله در زمان سفرش به مصر به گرمی مورد استقبال قرار گرفت.عکس: picture-alliance/dpa

سفر سرنوشت ساز به خارج:

هورست کوهلر، رئیس جمهور آلمان فدرال، به تاریخ 21 ماه می، در راه بازگشت از سفرش به چین، برای دیدار با سربازان آلمانی مستقر در افغانستان، به شهر مزارشریف رفت. او حین برگشت به سوی آلمان، در یک مصاحبۀ رادیویی گفت که آلمان برای حفظ علایق اقتصادی اش، در صورت لزوم باید از سوی نیروهای نظامی حمایت شود. این مصاحبه بحث های داغی را در آلمان سبب شد که بالاخره در 31 ماه می به استعفای رئیس جمهور انجامید.

دیدار رئیس جمهور از اسراییل:

کریستیان وولف، که در 30 ماه جون به عنوان رئیس جمهور جدید آلمان فدرال انتخاب شد، در پایان ماه نوامبر رسماً به اسراییل سفر کرد. او پیش از آن به پولند، سویس، روسیه و ترکیه سفر کرده بود.

پوتین در برلین:

به تأریخ 26 نوامبر، ولادیمیر پوتین، نخست وزیر روسیه به برلین پایتخت آلمان آمد. او به انگلا مرکل صدراعظم آلمان ایجاد یک ساحۀ آزاد تجارتی اروپا و روسیه را پیشنهاد کرد. مرکل هرچند از این مفکوره استقبال نمود، اما گفت که هیچ شانسی برای تحقق زودهنگام این مفکوره وجود ندارد.

عضویت در شورای امنیت سازمان ملل متحد:

آلمان در ماه جنوری 2011 عضویت دو ساله در شورای امنیت سازمان ملل متحد را کسب کرد. در اول جولای ریاست دوره یی این بلند ترین ارگان سازمان ملل متحد را برای شش ماه به عهده گرفت.

انگلا مرکل "چپ" در کنار باراک اوباما "راست". انتخابات امریکا برای آلمان بسیار مهم بود.عکس: picture-alliance/dpa

دگرگونی ها در جهان عرب:

به تاریخ 14 جنوری، زین العابدین بن علی، رئیس جمهور تونس، پس از اعتراضات چندین هفته یی مردم آن کشور از مقام اش استعفاء کرد و به عربستان سعودی فرار نمود.

اندکی پس از آن، در یازدهم فبروری، حسنی مبارک رئیس دولت مصر نیز در نتیجۀ فشار تظاهرات مردم به کناره گیری از مقام اش تن داد. حکومت آلمان فدرال، پس از کمی درنگ، از انقلاب های عمدتاً مسالمت آمیز در جهان عرب استقبال کرد. در 24 جنوری گیدو وستروله وزیر خارجۀ آلمان به قاهره سفر کرد و با استقبال گرمی در میدان تحریر روبرو شد.

رأی ممتنع در شورای امنیت:

شورای امنیت جهانی به تاریخ 18 مارچ در مورد ایجاد یک ساحۀ منع پرواز در لیبیا تصمیم گرفت. در این زمان در لیبیا اعتراضات علیه معمرالقذافی، رئیس دولت آن کشور به یک جنگ خونین داخلی مبدل شده بود. آلمان به دستور وستروله، از دادن رأی مثبت در اجلاس شورای امنیت خودداری کرد. این مسأله بحث های داغی را در سراسر آلمان سبب شد.

کناره گیری از ریاست حزب دموکرات های آزاد:

در داخل حزب دموکرات های آزاد هم بر سر وستروله بحث صورت می گرفت. وستروله پس از بازگشت از سفر آسیایی اش در چهارم اپریل استعفایش را از ریاست حزب دموکرات های آزاد اعلام کرد. او همچنان از پست معاونیت صدراعظم نیز کنار رفت.

اظهارات هورست کوهلر"راست" رئیس جمهور وقت آلمان فدرال در مورد افغانستان جنجالی شد. در سمت چپ خانم ایوا لوئیس ایستاده است.عکس: picture-alliance/dpa

اختلافات در مورد سیاست شهرک سازی:

در هفتم اپریل، بنیامن نتانیاهو، نخست وزیر اسراییل به برلین سفر کرد. او در صحبتی با انگلا مرکل صدراعظم آلمان خواست اختلافاتی را رفع کند که بر سر سیاست شهرک سازی اسراییل ایجاد شدند.

مدال آزادی برای صدراعظم آلمان:

در آغاز ماه جون، مرکل به ایالات متحدۀ امریکا رفت. او در واشنگتن مدال آزادی را، که با ارزش ترین جایزۀ امریکایی است، از رئیس جمهور بارک اوباما دریافت نمود.

سفر به لیبیا:

در سیزدهم جون، وستروله وزیر خارجه و دیرک نیبل وزیر امور توسعه و همکاری های آلمان به لیبیا سفر کردند. وستروله در شهر بنغازی شورای موقت شورشیان لیبیا را به عنوان نمایندۀ قانونی خلق لیبیا به رسمیت شناخت. به تاریخ 27 جون، محکمۀ بین المللی رسیدگی به جنایات در شهر هاگ در هالند حکم بازداشت قذافی را صادر کرد. در نهم سپتمبر به تعقیب و جست و جوی قذافی دستور داده شد. به تاریخ 20 اکتوبر معمرالقذافی به شکل مرموزی کشته شد، که چگونگی آن تا امروز آشکار نیست.

طرح افریقا:

در پانزدهم جون، کابینۀ فدرالی طرح حکومت آلمان در قبال افریقا را به تصویب رساند. این طرح برای ایجاد مشارکت یکسان و حمایت از مبادلات اقتصادی با قارۀ افریقا درنظر گرفته شده است.

فروش تانک های لئوپارد به اسرائیل هم موضوعی جنجالی بود.عکس: picture-alliance/dpa/Krauss-Maffei Wegmann

تانک های لئوپارد برای عربستان سعودی:

در ماه جولای خبر داده شد که شورای امنیت آلمان فدرال، صدور 200 زرهپوش نوع لئوپارد به عربستان سعودی را اجازه داده است. این مسأله موجب بحث های شدیدی در سطح عامه و پارلمان آلمان گردید. در نهم سپتمبر، مرکل اعلام کرد که آلمان "به کشور هایی که متعهد می شوند، باید نیروی این کار را هم ببخشد". صدراعظم آلمان گفت که این "توانبخشی"، ارسال اسلحه را نیز دربر می گیرد.

مرکل یک سال بعد، در سخنرانی دیگرش افزود که آلمان می خواهد قدرت های منطقه یی را تجهیز کند تا در نتیجه از شمار مأموریت های خارجی سربازان آلمانی کاسته شود. این موضعگیری به عنوان "دکترین مرکل" شناخته شد..

مناسبات با چین:

در دوم فبروری 2012، انگلا مرکل به جمهوری خلق چین سفر کرد. در گفتگوهای او با رهبری چین بالای مسایل وضع تعزیرات علیه ایران و وضعیت حقوق بشر در چین، اختلافاتی بروز کرد. در ماه اپریل، ون جیابائو نخست وزیر چین متقابلاً به آلمان رفت و مشترکاً با انگلا مرکل، نمایشگاه بین المللی در شهر هانوفر را افتتاح کرد. در ماه آگست همین سال صدراعظم آلمان بار دیگر با یک هیئت بزرگ عرصه اقتصاد به چین رفت.

شعر گونتر گراس، شاعر و نوسیده نامدار آلمانی هم بر روابط خارجی آلمان تاثیر گذاشت.عکس: picture-alliance/dpa

طرح "قدرت های سازنده":

در هشتم فبروری، وستروله طرح جدید سیاست خارجی آلمان را معرفی کرد. این طرح عبارت است از یک همکاری نزدیک با کشور هایی که به عنوان "قدرت های سازنده" خوانده می شوند. کشورهایی مثل هندوستان، برازیل، مالیزیا، اندونیزیا و قزاقستان.

شعر جنجال برانگیز:

در چهارم اپریل، گونتر گراس، نویسندۀ آلمانی و برندۀ جایزۀ ادبیات نوبل، در روزنامه های مشهور آلمانی و خارجی شعری را به نشر رساند که در آن از اسراییل شدیداً انتقاد کرده است. این موضوع بحث های داغی را در رسانه ها و بین مردم سبب گردید. گراس با این شعرش به یهودستیزی متهم شد. اما او حامیانی برای خود نیز پیدا کرد.

نخست وزیر پیشین در زندان:

یولیا تیموشینکو، نخست وزیر پیشین اوکرایین، که از آگست سال 2011 به اینسو در زندان بسر می برد، به تاریخ 20 اپریل اعتصاب غذا کرد. او به این ترتیب در برابر شرایط زندان اش اعتراض نمود. پیش از آن داکتران آلمانی او را در زندان اوکراین معاینه کرده و بیماری جدی ای را در وجودش تشخیص داده بودند. حکومت آلمان پیشنهاد کرده بود که تیموشینکو در آلمان مورد معالجه قرار گیرد. یوآخیم گاوک، رئیس جمهور آلمان سفر پلان شده اش به اوکرایین را اعتراض گونه لغو کرد.

آلمان در نصب موشک های پاتریوت در ترکیه کمک کرد.عکس: Reuters

اعتراضات علیه مرکل در آتن:

در نهم اکتوبر، صدراعظم آلمان به یونان سفر کرد. او در آنجا از سوی انتونیس ساماراس، نخست وزیر و کارلوس پاپولیاس، رئیس جمهور یونان پذیرایی شد. همزمان تظاهرات خیابانی علیه مرکل و سیاست صرفه جویی اش، که به صورت قطعی پذیرفته شد، در پایتخت یونان صورت گرفت.

مشوره های حکومات آلمان و روسیه:

در آستانۀ دیدار شانزدهم نوامبر در مسکو، اختلاف نظر میان آلمان و روسیه ایجاد شد. اندریاس شوکنهوف، کمیسار حکومت آلمان در امور روسیه انتقاد کرد که کرملین طرفدار سرکوب کردن و مقابله است. پارلمان آلمان در یک قطعنامه اش از حکومت آلمان خواست که در دیالوگ با روسیه مسایل حاکمیت قانون، حقوق بشر و دموکراسی را جدی تر از پیش مطرح کند.

مساعدت ناتو به ترکیه:

در 20 نوامبر، ترکیه برای حفظ سرحداتش با سوریه، خواستار کمک از ناتو شد. شورای ناتو در ماه دسمبر تصمیم گرفت راکت های دافع هوا را در ترکیه، در مناطق مرزی با سوریه نصب کند. آلمان هم در این مأموریت شرکت کرد. پارلمان آلمان در میانۀ ماه دسمبر با اکثریت آراء اعزام 400 سرباز آلمانی به این مأموریت را فیصله کرد.

نمایی از پارلمان آلمان در جریان نشست پارلمان های آلمان و فرانسه در برلین، به خاطر 50 سالگی پیمان الیزه.عکس: dapd

فلسطین و موقف نظارت:

در بیست و نهم نوامبر، مجمع عمومی سازمان ملل متحد فلسطین را با 133 رأی موافق به عنوان یک دولت غیر عضو با موقف ناظر پذیرفت. محمود عباس رئیس ادارۀ خودگردان فلسطین از لحظۀ میلاد فلسطین سخن گفت. آلمان در جمع 41 کشوری بشمار می آید که از دادن رأی خودداری کرد. آلمان نخست می خواست رأی مخالف بدهد.

50 سال پس از قرارداد کاخ الیزه:

در 22 جنوری 2013 در برلین، به خاطر 50 سالگی پیمان الیزه، یک نشست مشترک پارلمان آلمان و مجلس ملی فرانسه صورت گرفت.

مرسی از برلین دیدن کرد:

به تاریخ 30 جنوری محمد مرسی، رئیس جمهور جدید آن زمان در مصر برای اولین بار رسماً به برلین سفر کرد. این سیاستمدار عضو حزب اخوان المسلمین در اولین انتخابات آزاد در جون 2012 به مقام ریاست جمهوری مصر انتخاب شد. در آلمان از او با خویشتنداری استقبال صورت گرفت.

مأموریت در مالی:

در نوزدهم فبروری، کابینۀ آلمان فدرال تصمیم گرفت تا 330 سرباز آلمانی را به کشور مالی بفرستد. آنها در آنجا باید در آموزش نیرو های نظامی مالی کمک کنند. افزون بر آن سه طیارۀ انتقالاتی اردوی آلمان باید سربازان ایکواز، یا قطعات مشترک کشورهای غرب افریقا را منتقل می کردند. در یازدهم جنوری، سربازان فرانسوی وارد خاک مالی شدند تا مانع پیشرفت جنگجویان اسلامگرا شوند. عملیات مذکور در نتیجۀ تقاضای حکومت مالی و تصویب سازمان ملل متحد صورت گرفت. در 22 مارچ مأموریت آموزشی اردوی آلمان در مالی آغاز شد.

رئیس جمهور آلمان در حال دیدار با نیروهای آلمانی در مزار شریف در افغانستان.عکس: Reuters

دیدار سیاستمدار امریکایی از آلمان:

جان کری، وزیر خارجۀ جدید ایالات متحدۀ امریکا، در اولین سفر خارجی اش در 25 فبروی از آلمان نیز دیدن کرد. این سیاستمدار حزب دموکرات، که قبلاً نامزد مقام ریاست جمهوری نیز بود، برلین را از زمان کودکی اش می شناسد، زمانی که پدرش در این شهر در جمع نظامیان امریکایی مستقر بود. مهمترین هدف سیاسی جان کری این بود که طرفین درگیر منازه در خاور میانه را دوباره به پشت میز مذاکره بکشاند.

زرهپوش ها برای امارت قطر:

کراوس مافای ویگمن، شرکت تولید تجهیزات نظامی آلمان، به تاریخ 18 اپریل اعلام کرد که تجهیزاتی با ارزش 1.89 میلیارد یورو، از جمله 62 زرهپوش لئوپارد 2 نوع "آ 7 مثبت" را به امارت عربی قطر ارسال می کند.

اوباما در برلین:

در هژدهم و نوزدهم جون، بارک اوباما رئیس جمهور ایالات متحدۀ امریکا، برای اولین بار پس از رسیدن به مقام ریاست جمهوری، بالاخره به برلین آمد. این دیدار تحت سایۀ اطلاعاتی قرار گرفت که حاکی از جاسوسی گستردۀ معلومات خصوصی شهروندان آلمان توسط ادارۀ استخبارات ملی امریکا (ان اس ای) هست. اوباما گفت که این کار در مبارزه علیه تروریزم انجام شده و در جلوگیری از حملات زیادی در آلمان کمک کرده است.

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه
عبور از قسمت گزارش روز دویچه وله

گزارش روز دویچه وله

عبور از قسمت مطالب بیشتر از دویچه وله