غلامعلی روی مزرعه چرس در ولسوالی پنجوایی ولایت قندهار کار می کند. کشتزاری مملو از گیاهان بلند و سبز تیره ای که بوی شان از دوردست نیز قابل تشخیص است.

کودکانش نیز وی را در پیشبرد امور دهقانی در این مزرعه گیاه چرس کمک می کنند. وی می گوید: «من می توانم چیز دیگری بکارم و حاصلش را برداشت کنم، اما نیاز به سرمایه گذاری بیشتر دارم.»

این خانواده از ۲۰ سال به این سو مواد مخدر کشت و برداشت می کند. در حکومت قبلی مشکلات علی بیشتر بود؛ چراکه همواره باید نگران تخریب مزارعش می بود.

غلامعلی حالا دیگر این نگرانی را ندارد و می گوید: «در گذشته باید از حاصل هر جریب زمین سه هزار کلدار پاکستانی به مقامات محلی مالیات غیررسمی می دادم، اما طالبان تاکنون چنین چیزی از من طلب نکرده اند.»

با آمدن مجدد طالبان بر قدرت، حالا این دهقان افغان حداقل سه هزار کلدار پاکستانی از هر کیلو محصول چرس بیشتر عاید می کند؛ البته تا زمانی که طالبان برایش مزاحمتی ایجاد نکنند.

مبارزه با کشت و قاچاق مواد مخدر یکی از مفاد توافقنامه دوحه است که در ماه فبروری سال ۲۰۱۹ میان ایالات متحده امریکا و طالبان امضا شد. یوسف وفا، والی طالبان در قندهار می گوید: «ما در تلاشیم تا چرس و تریاک را ریشه کن کنیم و مردم را از دست فروشندگان و قاچاقچیان خلاص نماییم. ما به دهقانان اجازه کشت و برداشت مواد مخدر را نخواهیم داد.»

اما آمار اداره مبارزه با جرایم سازمان یافته و مواد مخدر در ملل متحد نشان می دهد که از زمان تصرف قدرت توسط طالبان، قیمت مواد مخدر، مخصوصا شیره تریاک که محصول اصلی تولید هیروئین است، چند برابر افزایش یافته است. دهقانان می گویند قبلا هر کیلو تریاک هفت هزار و ۵۰۰ کلدار پاکستانی بود، اما حالا به ۲۵ هزار کلدار رسیده است.

همزمان توقیف محموله های بزرگ چند هزار کیلویی مواد مخدر در مرزها توسط نیروهای مرزی کشورهای همسایه افغانستان و حتی در هندوستان و ترکیه، نشان می دهد که قاچاق مواد مخدر نیز از زمان به قدرت رسیدن طالبان در کابل افزایش یافته است.

براساس آمار ارائه شده از سوی سازمان ملل متحد، طالبان قبلا سالانه از کشت و قاچاق مواد مخدر میلیون ها دالر به دست آورده و هزینه های جنگی شان را تامین می کردند. اینکه این گروه حالا چگونه می خواهد یکی از راه های درآمدزای قبلی خویش را بخشکاند، هنوز مشخص نیست.