جنگ با طیاره های بی سرنشین، سیاست خارجی و امنیتی اروپا و یا تحولات در جهان عرب از جمله مسایلی اند که پنج انستیتوت آلمانی تحقیقات صلح همه ساله در رابطه با آنها بحث های اساسی سیاست امنیتی را آغاز می کنند و ارزیابی خود در مورد این خدمات را در یک "گزارش صلح" ارائه می دهند. پژوهشگران در این گزارش سالانۀ خود همچنان بر مسایلی روشنی می اندازند که با وجود حاد بودن، بازتاب علنی نمی یابند. در گزارش سال 2015 صلح از جمله یک فصل به مؤسسات خصوصی خدمات نظامی اختصاص داده شده است.

بحث در مورد این شرکت ها خاموش گردیده است. شاید دلیل آن این باشد که از مدتی به این سو هیچ رسوایی تازه ای رخ نداده است، آنگونه که طور مثال در سال 2007 از سوی شرکت خصوصی امریکایی "بلک واتر" صورت گرفته بود. کارمندان این شرکت در آن زمان در عراق چندین بار بی هدف به اطراف خود گلوله باری کرده و افراد ملکی را به قتل رسانده بودند. برخی از منتقدان این شرکت را متهم ساخته بودند که مزدور مدرن است که تنها به خاطر پول به جنگ می رود و به حقوق و قوانین پایبند نیست.

گسترش مداوم ساحۀ این تجارت

در این میان شرکت های خصوصی امنیتی محتاط تر شده اند و دیگر به گونۀ مبالغه آمیز عمل نمی کنند. فلوریان فلورس هایمر دانشمند علوم سیاسی در شهر برلین می گوید: "خدمات عمدۀ این شرکت ها عبارت اند از حفاظت از افراد و ساختمان ها، طبعاً در قدم اول در مناطق بحرانی، کسب اطلاعات از طریق پرس و جو، جاسوسی به شیوۀ قدیمی، و همچنان کشف هوایی، تا جایی که وسایل لازم را در اختیار داشته باشند. به ویژه آموزش و تمرین پرسونل شخصی و دولتی بسیار مهم است".

گسترش مداوم ساحۀ تجارتی شرکت های خصوصی خدمات نظامی از مسایلی است که ایلکه کراهمن، یکی از نویسندگان گزارش صلح سال 2015، نیز به آن تماس گرفته است. این استاد دانشگاه برونل لندن می گوید که در سال های 90 این شرکت های خصوصی طور مثال در داخل آلمان عمدتاً خدمات لوژستیکی خود را به اردوی آلمان عرضه می کرد، اما با آغاز مأموریت های این اردو در خارج از آلمان، تعمیر و نگهداری تجهیزات نظامی در خارج از کشور نیز به این خدمات علاوه گردید. این طرز کار با مأموریت نظامی آلمان در افغانستان یک بار دیگر گسترش یافت. در آنجا محافظان شرکت های خصوصی، طور مثال ساحات نظامی اردوی آلمان را محافظت می کردند.

هزینه های غیر قابل پیش بینی

اردوی آلمان، به تناسب دستگاه های نظامی کشورهای دیگر، در استخدام شرکت های خصوصی نظامی نسبتاً کمتر مبادرت می کرد. اما چه اردوی آلمان و چه اردوی ایالات متحدۀ امریکا، همه امیدوار بودند که با استخدام همچو شرکت های خصوصی در مخارج خود صرفه جویی کنند.

ایلکه کراهمن طور خلاصه می گوید: "اما ثابت ساختن چنین چیزی مشکل است. به ویژه در مداخلات بین المللی، شرکت های خصوصی از فرصت عدم کنترول استفاده می کنند تا مصارف خود را بیشتر نشان بدهند. آنها اکثر اوقات بیشتر از مصارف اصلی خدمات خود مزد گرفته اند".

بیشتر از همه اردوی ایالات متحدۀ امریکا فریب شرکت های خصوصی نظامی را خورده است. در آلمان، هرچند قضیۀ بزرگ و آشکاری در مورد فریبکاری همچو شرکت ها وجود نداشته است، با آنهم اردوی این کشور حالا خدماتی را که از سوی شرکت های که خود ایجاد کرده بود به دست می آورد، به خود اردو واگذار کرده و این شرکت ها را منحل کرده است.

با این حال اهمیت شرکت های که پول خود را در عرصه هایی کمایی می کنند که زمانی مختص به نیروهای نظامی بوده است، روز به روز در جهان بیشتر می شود.