چین بزرگترین کشور در جهان در زمینه استفاده از انترنت است. بیش از 500 میلیون نفر از انترنت استفاده می کنند؛ حدود 250 میلیون تن از خدمات خرده وبلاگ ها، مشابه تویتر استفاده می کنند. اما تویتر خود به عنوان بزرگترین ارایه کننده خرده وبلاگ ها در جهان، در چین مسدود است. یوتیوب و فیس بوک نیز به عنوان بزرگترین شبکه های اجتماعی در سرتاسر جهان همین سرنوشت را دارند.

به این ترتیب آزادی بی مرز انترنت با شدت در چین سانسور می شود. از پخش برنامه های دویچه وله نیز در چین جلوگیری می شود. طبق گزارش "خبرنگاران بدون مرز"، در حال حاضر 68 فعال شبکه انترنتی در چین زندانی هستند؛ چرا که مضامین آنها باعث ایجاد درد سر برای مقامات چینی شده است.

با این همه، آلمان و چین باهم توافق کرده اند که مساله "حقوق شهروندی و قانون گذاری دولتی در عصر دیجیتال" را موضوع دوازدهمین نشست "دیالوگ دولت های قانون مدار میان آلمان و چین" در نشست امسال در شهر مونشن قرار دهند.

باوجود همه محدودیت ها، انترنت در چین فضا وامکانات جدیدی را برای بحث و تبادله نظر خلق می کند.

"به زمان نیاز است"

دیالوگ دولت های قانون مدار در شکل سمینارهای علمی متشکل از افراد برجسته کارشناس انجام می شود. در کنار حدود 100 شرکت کننده، غالباً وزیران داخله هر دو کشور نیز در این نشست های سالانه شرکت می کنند.

اولین نشست با سرپرستی هرتا دویلبر- گمیلین، وزیر داخله آن زمان آلمان در سال 2000 انجام شد. او چند روز پیش به دویچه وله گفت: "باید در این قسمت صبر داشت. در قسمت قوانین در این رابطه کارهای زیادی انجام شده؛ اما عمل غالباً در عقب لنگان لنگان است".

اما همیشه شک و تردید ها در قسمت موثر بودن این گفتگوها صورت می گیرد. فعالان حقوق بشر از پرده پوشی سخن می گویند که به این وسیله بحث درباره حقوق بشر از حوزه عامه خارج و در همایش های بسته به نام "دیالوگ دولت های حقوق مدار" محدود می شود.

از چین نیز صداهای انتقادی در موثر بودن این نشست بلند شده است. مثلاً زانگ سیشی، یکی از حقوقدانان مستقل چین به دویچه وله گفت: "دیالوگ از مدت ها به این سو ادامه دارد. اما آیا ما کدام تاثیر آن را دیده ایم؟ حتی در میان حقوقدانان این دیالوگ چندان شناخته نیست؛ از مردم ساده که نباید سخن گفت!"

اما پیشرفت این نشست ها، قبل از همه در بخش حقوق اقتصادی صورت گرفته است. کتیا لوی، چین شناس در سال 2010 در یک کتاب 400 صفحه ای، موضوع دیالوگ دولت های حقوق مدار میان آلمان و چین را مورد بررسی قرار داد. او پیشرفت های میان این دو کشور را می پذیرد؛ اما بیشتر در ساحه حقوق اقتصادی.

این دانشمند از دانشگاه بوخوم آلمان در بخش حقوق بنیادی و حقوق بشر در چین تا به حال خلاهای عمیق را مشاهده می کند. براساس قانون اساسی چین، این کشور یک "دولت حقوق مدار سوسیالیستی" است. اما میان متن قانون اساسی و واقعیت های اجتماعی فاصله های زیادی وجود دارد. به قول هو یانگ، دانشمند رسانه ها در پکن، حرف آخری در چین را همیشه رهبران حزب می زنند.

هاین / مبلغ

ویراستار: عاصف حسینی