کودکان خورد سال طبعیتا با دوش، خیز و جست، دایما درحال فعالیت بدنی هستند.آنها با اجرای حرکات، احساسات خود را ابراز می کنند و آنچه را که تجربه کرده اند، رویش کار می کنند. آرام نشستن هنوز به این کودکان غیرممکن به نظر می رسد. اما این امر فقط تا سن و سالی خاصی دوام پیدا می کند.براساس تحقیقات اخیر سازمان جهانی صحت بیش از ۸۰ درصد نوجوانان، از ۱۱ تا ۱۷ ساله، در سراسر جهان به اندازه کافی حرکت فزیکی ندارند.

۸۵ درصد دختران و ۷۸ درصد پسران زمان توصیه شده برای حرکت بدنی از جانب سازمان جهانی صحت را در روز رعایت نمی کنند. این امر عواقب منفی را به دنبال دارد: عدم ورزش یا حرکات بدنی، باعث عدم سلامت بدنی می شود، زیرا بازی های حرکی و ورزش مواد خوشی آور را در بدن تولید می کند. با این حال، اگر احساس به حرکت فزیکی به طور مداوم سرکوب شود، انرژی استفاده نشده در رفتار پرخاشگرانه یا افسردگی جریان پیدا می کند.

هیچ چیز مانع خواست کودکان برای حرکت بدنی، به اندازه وسایل الکترونیکی چون "کمپیوتر، تلفون های هوشمند، آی پد و امثال آنها شده نمی تواند. بعضا والدین که خسته از کار اند، برای اینکه لحظه ای آرامش داشته باشند، کودک شانرا با بازی های انترنتی مصروف می سازند. اما آرام کردن کودک به طور منظم از این طریق، عواقب منفی از جمله کاهش ظرفیت ذهنی کودکان، آسیب های فزیکی به دلیل عدم تحرک جسمی و افزایش وزن دارد.

اطفال و نوجوانان هرچه بیشتر ورزش کنند، به همان اندازه عضلات در وجود ایجاد می شود. داشتن عضلات خوب منجر به استقامت ستون فقرات می شود. در اینجا چیز های بیشتر از تنها زیبایی بدن مطرح است. یک وضعیت نادرست ستون فقرات باعث کمر دردی می شود و در نتیجه باعث سر دردی می گردد. همچنین اسکلیت کودک از حرکت کافی بهره می برد: تراکم استخوان افزایش می یابد و خطر ابتلا به پوکی استخوان کاهش می یابد.

کودکانی که به اندازه کافی حرکت فزیکی دارند، می توانند مقدار شیرنی های دلخواه شان را نوش جان کنند، اما کودکانی که حرکت فزیکی ندارند و از غذاهای ناسالم استفاده می کنند، با خطرات صحی می توانند روبرو گردند. باز هم در اینجا زیبایی اندام مطرح نیست: کودکان چاق را اغلب در سنین بالاتر خطر بروز بیماری های قلبی عروقی مانند دیابت و فشار بالای خون حتی تا حمله قلبی یا سکته مغزی تهدید می کند.

برای بسیاری از کودکان و نوجوانان در چین عدم حرکت فزیکی و ورزش و خوردن غذا های ناسالم، یک مشکل بزرگ است. در دراز مدت، نه تنها به قیمت سلامتی این افراد تمام می شود، بلکه قیمت آنرا تمام جامعه به دوش می گیرد. از هزینه های درمانی گرفته تا بیکاری به دلیل عدم سلامتی تا بازنشستگی زودرس، به دوش جامعه است. کودکان سالم و با انرژی در پایان می توانند موجب خوشحالی همه شوند.