نيروهاي بينالمللي در افغانستان در سال 2010 ميلادي بيشترين تلفات را متحمل شده اند. سخنگوي نيروهاي بين المللي کمک به امنيت در افغانستان(آيساف) مي گويد 700 تن از سربازان نيروهاي بين المللي در سال 2010 کشته شده اند در حالي در سال 2009 تعداد تلفات اين نيروها به 521 تن رسيده بود.

جوزف بلاتز، سخنگوي نيروهاي آيساف در افغانستان ميگويد: «اين بسيار مهم است. ما شاهد تلفات زيادي بوديم، در سال 2010 در حدود 700 تن تلفات داشتيم و در اين سال نيروهاي افغان نيز تلفات زيادي متحمل شدند و متاسفانه صدها تن از افراد ملکي در جريان اين سال جان شان را از دست دادند».

همچنين ظاهر عظيمي، سخنگوي وزارت دفاع افغانستان مي گويد در سال 2010 بيش از 800 سرباز اردوي ملي کشته شده اند: «ما از ابتداي سال ميلادي تا امروز 806 نفر شهيد داريم که براي خانواده هاي شان تسليت مي گوييم».

وزارت داخله افغانستان هنوز ارقام تلفات پوليس را اعلام نکرده اما به باور آگاهان عرصه نظامي، در جنگ افغانستان بيشترين تلفات را پوليس متحمل مي شود.

عقب زدن طالبان

آيساف مي گويد 2010 با وجودي که يک سال خونين بوده اما نيروهاي بين المللي و افغان دستآوردهاي زيادي در بخش نظامي داشته اند.

در سال 2010 ايالات متحده امريکا حدود 30 هزار نيروي جديد را به افغانستان فرستاد که به گفته مقامهاي آيساف، نيروهاي بين المللي در افغانستان هيچ زماني به اين اندازه "زياد" و "قوي" نبوده اند.

جوزف بلاتز مي گويد در سال 2010 عمليات گستردهاي عليه طالبان در هلمند و قندهار راه اندازي شد که منجر به عقب نشيني طالبان در اين ولايتها شد.

بلاتز ميافزايد: «اگر به سال 2010 نظر کنيم، گفته مي توانم که در چندين منطقه نه تنها تحرک طالبان را متوقف ساختيم بلکه توانستيم آنها را عقب بزنيم به خصوص در چهار منطقه در هلمند، در قندهار، در ارزگان و از همه مهم تر در کابل».

شماري از آگاهان نيز ميگويند که عمليات عليه طالبان در هلمند و قندهار امنيت نسبي را در اين دو ولايت شديداً ناآرام جنوب برگردانده است.

محمد اسماعيل قاسميار، تحليل گر مسايل سياسي افغانستان مي گويد: «اگر مقايسه کنيم با يک سال پيش، ما امنيت نسبتاً بهتري در سال 2010 داشتيم. درست است که مخالفين در شمال رخنه کردند اما تلفاتي که به طالبان وارد شده و حملاتي که بالاي شورشيان شده، چشمگير بوده است».

گسترش فعاليت طالبان در شمال

اکثر ولايتهاي شمال افغانستان که ولايتهاي امن به حساب ميآمدند، در سال 2010 ناامن شدند. شاهراه منتهي به ولايتهاي شمالي در سال 2010 شاهد کمينها و انفجار ماينهاي کنارجادهاي بود.

سخنگوي نيروهاي آيساف مي گويد بيش از چهار هزار نيروي امريکايي به منظور کاهش ناامنيها در شمال جابهجا شدند که تاثير خوبي در کنترول اوضاع در اين مناطق داشته است.

نيازهاي اردوي ملي

در سال 2010 در نشست ليزبن توافق شد که روند انتقال مسووليتهاي امنيتي به نيروهاي افغانستان از سال 2011 آغاز شود و تا پايان سال 2014 مسووليت امنيت سراسر افغانستان به اين نيروها سپرده شود. اما وزارت دفاع افغانستان نگران است که جامعه جهاني تاکنون اقدام به تجهيز نيروهاي افغانستان نکرده است.

ظاهر عظيمي مي گويد نيروهاي اردوي ملي هنوز با سلاحهاي سنگين و جنگندههاي هوايي مجهز نشده اند.عظيمي ميافزايد: «در قسمت قواي هوايي مشکلات ما بسيار زياد است. هرچند تا سال 2014 يا يک سال بعد از آن 146 بال طياره هاي مختلف النوع مانند کشف، دفع و طرد هوايي، ترانسپورتي و تعليم و تربيه براي قواي هوايي در نظر گرفته شده اما تاکيد ما اين است که اين زمان کوتاهتر شود».

جنرال جيمز بکنل، معاون فرمانده نيروهاي ناتو در افغانستان مي گويد در سال 2011 تنها ايالات متحده امريکايي 12 ميليارد دالر را براي آموزش و تجهيز نيروهاي امنيتي افغان مصرف خواهد کرد.

او ميافزايد: «بودجه سالانه ايالات متحده امريکا براي آموزش و تجهيز نيروهاي امنيتي افغان 12 ميليارد دالر است. و اين کمک هنگفت به توانايي نيروهاي افغان خواهد افزود».

دست آوردهاي برگشت ناپذير

معاون فرمانده عمومي ناتو مي گويد دستآوردها در افغانستان برگشتناپذير است و نيروهاي افغان و ناتو روند سرکوب طالبان در سال 2011 را نيز ادامه خواهند داد: «چالشها در برابر آيساف و نيروهاي امنيتي افغان در سال 2011 وجود خواهد داشت. همچنان دستآوردها در افغانستان غيرقابل برگشت است و تاکنون کارهاي زيادي باقي مانده که بايد انجام داد».

حسين سيرت، کابل

ويراستار: عارف فرهمند