مسوولان وزارت انرژی و آب افغانستان می گویند که با تکمیل شدن این کانال یک هزار و 730 فامیل از مزایای آن بهره مند می شوند. این کانال 80 کیلومتر طول دارد و قرار بر این است که در یک سال آینده کار ساختش به پایان برسد.

برای شنیدن گزارش اینجا کلیک کنید.

این کانال آب در مسیر دریای هریرود در مسیری که سال هاست کشور ایران از آب آن استفاده می کند، ساخته می شود.

محمد اسماعیل، وزیر انرژی و آب افغانستان گفت که هزینه ساخت این کانال آبیاری از قرضه های دراز مدت بانک آسیایی پرداخته می شود.

او افزود: «این کانال هشتاد کیلومتری، با هزینه 8.5 میلیون دالر ساخته خواهد شد. این کانال هم اکنون 3500 هکتار زمین را آبیاری می کند و با تکمیل شدن کارش قادر خواهد بود که 9 هزار و750 هکتار زمین را آبیاری کند. این یکی از پروژه های بسیار مهم است. امیدواریم که در آینده بتواند زمین های که یک فصله کشت می شد به شکل دو فصله کشت شود و کمبود آب که در مسیر کانال وجود دارد، رفع گردد».

باشندگان ولسوالی غوریان از این اقدام استقبال کرده، می گویند که با تکمیل کار این پروژه تغییرات اساسی در زندگی آنان به وجود خواهد آمد. باشندگان غوریان از وزارت انرژی و آب افغانستان می خواهند تا از کار این پروژه نظارت درست کرده و جلو هدر رفتن پول این کانال را بگیرد.

سید وحید قتالی، رییس شورای ولایتی هرات با اضهار این که شغل اصلی بیش از 50 درصد مردم افغانستان زراعت می باشد، عدم توجه به وضعیت دهقانان را مشکل عمده ای می خواند که باعث متواری شدن آنان از مناطق اصلی شان می شود.

او می گوید: «دهقانی و اراضی زراعتی ما به رکود مواجه شده است. این مشکل تا حدی بر می گردد به خشک سالی های اخیر و تا اندازه ای هم بر می گردد به عدم مدیریت درست آبی ما که خوشبختانه در این اواخر متوجه شدیم بعضی پروژه های بزرگ برای رشد زراعت و آبیاری اراضی زراعتی روی دست گرفته شده که می تواند تاثیر خوبی بر زراعت ما داشته باشد. در حالی که بیش از هر وقت دیگر از بحران عدم اشتغال و بحران بیکاری رنج می بریم، این پروژه به دهاقینی که به شهرها متواری شده بودند کمک می کند که دوباره به کشتزارهای شان روی بیاورند».

کارساخت کانال غوریان ولایت هرات در حالی آغاز شد که به گفته مسوولان وزارت انرژی و آب افغانستان، چندین پروژه دیگر آبرسانی در مسیر دریای هریرود زیر کار است.

همچنان کار ساخت این کانال برای آبرسانی به مردم ولسوالی غوریان زمانی آغاز شده است که مردم در ولایت هرات می گویند به دلیل نبودن کانال های آبرسانی نمی توانند از آب رودخانه هریرود آن چنان که باید و مطابق با سهم افغانستان، استفاده کنند.