چندی پیش تیم بایسکل رانی زنان افغانستان، به دلیل آنچه شجاعت شان در شکستن تابو خوانده می شود، برای کسب جایزه صلح نوبل نامزد شدند.

جایزه صلح نوبل قرار است به تاریخ دهم ماه نومبر برنده اش معلوم شود. اعضای تیم بایسکل رانی زنان افغانستان نیز نامزدش هستند.

در کنار دیگر نامزدان از جمله پاپ فرانسیسکو، ادوارد اسنودن، کلاه سفیدان مددکار در سوریه و نادیه مراد زنی که مدتی برده داعش بود، برنده شدن برای دختران بایسکل ران افغان کار ساده ای نیست.

اما هرچه باشد، همین که نامزد این جایزه شده اند حرف بزرگی است. آنها به خاطر شجاعت شان در مبارزه برای رفع خشونت نامزد این جایزه شده اند.

این فعالان تابو شکن، اما خود در خیابان های افغانستان وقتی بایسکل می رانند با خشونت های گوناگونی روبرو می شوند که اندک ترینش خشونت گفتاری است.

زنان افغان هنوز هم در بسیار مناطق این کشور اجازه بیرون شدن از خانه را ندارند، چه برسد به اینکه بایسکل سواری کنند.

بایسکل سواری را بسیاری از مردان افغان برای زنان مناسب نمی دانند. اما مربی تیم بایسکل رانی زنان افغان که خودش نیز مرد است، مردانی را عامل چنین دیدگاهی می داند که زنان خانواده شان را اجازه رفتن به مکتب نمی دهند.

افغانستان کشوری با جامعه یی محافظه کار و اسلامی است که فعالیت های اجتماعی زنان با محدودیت های زیادی روبروست. خشونت ها بر زنان نیز یکی از چالش های اصلی این کشور است.

در بروکسل هم قرار است به تاریخ چهارم و پنجم در کنفرانس افغانستان در مورد رفع خشونت بر زنان و وضعیت آنان صحبت شود و اجلاسی خصوص برگزار شود.

دوم ماه اکتوبر از سوی سازمان ملل متحد روز جهانی عدم خشونت نامگذاری شده تا از تلاش ها برای رفع انواع خشونت ها در سیاره انسان ها کاهش یابد. شما برای رفع خشونت امروز چه کردید؟