دو زن فضانورد برای نخستین بار در تاریخ به راهپیمایی فضایی میپردازند. این گونه ماموریت تاکنون یا توسط مردان یا تیمهای مختلط انجام میشد.
کریستینا کوک (راست) و جسیکا میرعکس: picture-alliance/ZUMAPRESS/NASA
تبلیغات
کریستینا کوک و جسیکا میر برای نصب یک قطعه در بدنه بیرونی ایستگاه بینالمللی فضایی، ایستگاه را ترک کردند. به این ترتیب آنها نخستین تیم زنانه "راهپیمایی" فضایی در تاریخ فضانوردی بهشمار میروند.
قرار بود که این ماموریت در ماه مارس سال جاری توسط کوک و آن مک کلاین، فضانورد زنی که اکنون به زمین بازگشته است انجام شود اما سازمان فضایی آمریکا (ناسا) اعلام کرد که به دلیل محدود بودن لباسهای فضانوردی "سایز متوسط"، این ماموریت به تعویق میافتد.
کریستینا کوک ۱۴ مارس در نخستین ماموریت فضایی خود وارد ایستگاه بینالمللی فضایی شد و قرار است که تا فوریه ۲۰۲۰ در این ایستگاه بماند. در این صورت او رکورد دیگری خواهد زد. تاکنون هیچ فضانورد زنی برای این مدت در ایستگاه فضایی اقامت نداشته است.
پگی ویتسون با ۲۸۸ روز اقامت در ایستگاه فضایی رکورددار فعلی اقامت یک فضانورد زن در این ایستگاه است.
زنان فضانورد پیشگام
در تاریخ فضانوردی برای برابری زن و مرد فعالیت چندانی نشده است. تاکنون نام ۲۰۰ مرد به عنوان فضانورد ثبت شده است در حالی که تنها ۱۵ زن موفق به سفر فضایی شدهاند.
بسیاری از مردان فضانورد تاکید کردهاند که فضانوردی شغلی بسیار سخت و برای مردان قوی مناسب است. کریستینا کوک این ادعا را رد کرده و گفته است که در ایستگاه فضایی کسی به این نکته اهمیت نمیدهد که کارهای روزمره را یک زن یا یک مرد انجام میدهد.
فعالیت در این فاصله ۴۰۰ کیلومتری زمین بسیار خستهکننده است و به گفته ناسا، روزانه دو هزار کالری انرژی نیاز دارد.
نخستین فضانورد زن والنتینا ترشکووا، شهروند شوروی سابق بود که در سال ۱۹۶۳ به سفر فضایی رفت.
نخستین زنی که از سفینه خارج شد و به "راهپیمایی" فضایی پرداخت سوتلانا ساویتسکایا، شهروند شوروی سابق بود.
ایستگاه فضایی بینالمللی(International Space Station) با مشارکت ۱۶ کشور ساخته میشود و هنوز کامل نشده است. این ایستگاه فضایی در مدار نزدیک زمین و در ارتفاع ۳۳۰ تا ۴۳۵ کیلومتری از سطح زمین در حرکت است و هر ۹۰ دقیقه یک بار دور زمین میچرخد.
ابعاد آن ۳۰ x ۱۰۰ x ۱۰۰ متر است و وزن آن پس از تکمیل ۴۵۰ تن خواهد بود.
نخستین زنان فضانورد
هرچند ناسا با کمبود لباسهای فضانوردی مناسب برای زنان روبهروست، اما زنان دیرزمانی است که در سفرهای فضایی فعال بودهاند. دویچهوله نگاهی انداخته به برخی از زنانی که نشان خود را بر جهان فضانوردی برجای گذاشتهاند.
عکس: picture-alliance/Everett Collection
"آنها بهرغم همه اعتراضها و دلایلم، مرا از پرواز منع کردند"
در ۱۶ ژوئن ۱۹۶۳، والنتینا ترشکوا، چترباز ماهر روسی، اولین زنی شد که به فضا رفت. او در کپسول فضایی وستوک ۶، توانست ۴۸ بار به گرد مدار زمین بچرخد. تقریبا ۲۰ سال طول کشید تا زن دیگری جو زمین را ترک کند. او سوتلانا ساویتسکایا بود که در سال ۱۹۸۲ با ماموریت سویوز تی ۷ راهی فضا شد. دهانه یک کوه آتشفشانی در ماه به اسم ترشکوا نامیده شده است. او اکنون عضو پارلمان روسیه، دوما، است.
عکس: picture-alliance/Itar-Tass/S. Baranov
اولین زنان عضو ناسا حق سفر به فضا را نداشتند
برگزیدگان ناسا: شانون لوسید، مارگارت سدون، کاترین سولیوان، جوبت رسنیک، آنا فیشر و سلی راید، به عنوان اولین نامزدهای زن فضانوردی در ژانویه ۱۹۷۸. شماری از زنان آمریکایی مراحل گزینش فضانوردی را در اوایل دهه ۱۹۶۰ با موفقیت طی کردند، اما به دلیل آنکه دوره آموزشی خلبانی جتهای جنگی را نگذرانده بودند، اجازه سفر به فضا را نیافتند. در آن زمان، زنان قادر نبودند خلبان جتهای جنگی شوند.
عکس: picture-alliance/Cover Images/NASA
"اگر از بچهای ۱۱ ساله بخواهید یک دانشمند را نقاشی کند، احتمالا یک مرد عجیب و غریب را میکشد، این تصویری نیست که الهامبخش دختری ۱۱ ساله باشد"
سالی راید نخستین زن آمریکایی بود که قرار بود برای سومین بار به فضا برود، اما حادثه جنجالی چلنجر برنامه آموزشی او را در سال ۱۹۸۶ مختل کرد. با اینحال همانطور که اوباما گفت او حتی پیش از آن، برای استفاده از بازوهای روباتیک برای بازسازی ماهوارهها تاریخساز شده بود. او بعدتر زندگی خود را وقف آموزش ریاضیات، علوم و مهندسی به دختران کرد. سالی راید در سال ۲۰۱۲ به دلیل ابتلا به سرطان لوزالمعده درگذشت.
عکس: picture-alliance/dpa/NASA
"...هرگز اجازه ندهید به دلیل محدودیت قدرت تخیل دیگران، محدود شوید."
مئی جمیسون، از سالی راید الهام گرفته بود. او آموزگار، فیزیکدان، فعال صلح و بنیانگذار دو شرکت تکنولوژی بود و اولین زن آمریکایی- آفریقایی بود که به فضا رفت. او در سپتامبر ۱۹۹۲ برای آزمایش سلولهای استخوان راهی فضا شد. او به عنوان رییس برنامه صد سال سفینه فضایی امیدوار است که انسان بتواند در همین قرن به آن سوی منظومه شمسی پرواز کند.
عکس: picture-alliance/NurPhoto/B. Zawrzel
چیاکی موکایی
چیاکی موکایی (نفر وسط) به عنوان پزشک در ژاپن تحصیل کرد و بعد اولین زن ژاپنی شد که زمین را ترک کرد. او آزمایشهای پزشکی چندمنظورهای را در محیط با جاذبه اندک برای مطالعه سالمندی در فضا انجام داد. دوسفر او در سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ به او این امکان را داد که در پروژه ارسال تلسکوپ فضایی هابل شرکت کند.
عکس: picture-alliance/abaca/NASA
"وقتی که به ستارهها و کیهان نگاه میکنی، احساس میکنی که تو فقط از یک سرزمین مشخص نیامدهای، بلکه اهل منظومه شمسی هستی."
کالپانا، در زبان سانسکریت به معنای خلاقیت یا تخیل است. بعد از آنکه قرار شد کالپانا چولا نخستین زن هندیتباری شود که به فضا میرود، نخستین ماموریت او فرستادن ماهوارههایی برای مطالعه سطح خورشید در سال ۱۹۹۷ بود. پس از ماموریت دوم، او سه سال منتظر ماند تا در سال ۲۰۰۳ بار دیگر راهی فضا شود. شاتل کلمبیا در مراجعت به زمین منفجر شد و همه سرنشینان آن از جمله کالپانا کشته شدند.
عکس: picture-alliance/dpa/NASA
"نه نشانهای از مرزها، نه نشانهای از مشکلات؛ تنها زیبایی محض"
تنها در سن ۳۲ سالگی به یک مولتی میلیونر بدل شدن، برای خیلی از افراد کافی است، اما در سپتامبر ۲۰۰۶ انوشه انصاری نه تنها اولین ایرانی فضانورد شد، بلکه نخستین زنی در جهان شد که با هزینه شخصی به فضانوردی پرداخته است. او پس از ورود به ایستگاه بینالمللی فضایی زمین را چنین دید: "بسیار آرام و سرشار از زندگی."
عکس: picture-alliance/Everett Collection
پگی ویتسون، اولین فرمانده زن ایستگاه بینالمللی فضایی
پگی ویتسون، علاوه بر اینکه اولین فرمانده زن ایستگاه بینالمللی فضایی است، رکورد دیگری نیز دارد: او تقریبا ۶۶۶ روز در فضا زندگی کرد؛ طولانیتر از هر زن دیگری. پس از راهپیماییهای فراوان فضایی و یک ماموریت چند ملیتی ۲۸۹ روزه او در سال ۲۰۱۷ به زمین بازگشت. او همچنین مسنترین زنی است که به فضا رفته است.