هفتاد و چهارمین دوره از جشنواره سینمایی ونیز شامگاه شنبه (۹ سپتامبر) با هدای شیر طلایی و شیرهای نقره‌ای پایان یافت. برنده‌ی بزرگ این دوره گیلرمو دل توره، سینماگر مکزیکی بود که با "شکل آب" به عنوان بهترین فیلم توانست شیر طلایی ونیز را شکار کند. دل توره که آثاری فانتزی از جمله "هزار توی پن" را کارگردانی کرده، تا کنون نامزد دریافت جوایزی مهم چون نخل طلایی کن و جایزه اسکار نیز بوده است.

گیلرمو دل توره در هنگام دریافت شیر طلایی اذعان داشت که "شیفته‌ی هیولاها" است. "شکل آب" داستان یک نظافتچی سیاهپوست و یک مرد همجنس‌خواه را روایت می‌کند که به هیولایی محبوس در یک پایگاه نظامی آمریکا برمی‌خورند. در این فیلم فانتزی رنگ و بوی اعتراض به بیگانه‌ستیزی به‌خوبی محسوس است. دل توره نخستین کارگردان از مکزیک است که موفق به دریافت شیر طلایی شده است.

جایزه شیر نقره‌ای برای بهترین کارگردانی نصیب زاویه لگران شد. او پس از دریافت جایزه نتوانست جلوی اشک‌های خود را بگیرد. این فیلمساز جوان فرانسوی شیر نقره‌ای بهترین کارگردانی را برای فیلم "حضانت" دریافت کرد؛ فیلمی به سبک درام که داستان طلاق زوجی را روایت می‌کند.

جایزه بزرگ داوران ونیز که دومین جایزه مهم این جشنواره محسوب می‌شود، به فیلم "فاکستروت" (Foxtrot) تعلق گرفت که آلمان نیز در تهیه آن سهیم بوده است. این فیلم را ساموئل مانوز از اسرائیل کارگردانی کرده که در سال ۲۰۰۹ با فیلم "لبنان" شیر طلایی ونیز را به دست آورده بود. "فاکستروت" داستان یک سرباز در جنگ را روایت می‌کند که مرگ او خانواده‌اش را در بحرانی سخت فرو می‌برد.

"سه بیلبورد بیرون ابینگ میسوری" توانست نظر داوران را برای دریافت جایزه بهترین فیلمنامه جلب کند. این فیلمنامه به قلم مارتین مک دونا، نمایشنامه‌نویس معروف انگلیسی است که کارگردانی این اثر را نیز برعهده داشت. تصویر: نمایی از "سه بیلبورد بیرون ابینگ میسوری".

جایزه بهترین بازیگر مرد در این دوره از جشنواره سینمایی ونیز نصیب کامل البشا، هنرپیشه‌ی فلسطینی شد. او این جایزه را به خاطر نقش‌آفرینی درخشانش در فیلم "توهین" دریافت کرد. این فیلم از جمله آثار این دوره بود که از دید منتقدان فیلم شانس شکار شیر طلایی را هم داشت. "توهین" داستان رویدادی در بیروت را روایت می‌کند که بالا گرفت و نزدیک بود به بروز جنگی داخلی بیانجامد.

شارلوت رامپلینگ (وسط)، بازیگر بنام بریتانیایی جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره ونیز را به خاطر درخشش در فیلم "هانا" کسب کرد و به این ترتیب افتخاری دیگر به ویترین جوایز خود افزود. "هانا" که آن را آندرا پالوئورو، کارگردان ایتالیایی ساخته است، داستان تنهایی زنی را روایت می‌کند که شوهرش روانه زندان شده است.

ریاست هیأت داوران در هفتاد و چهارمین دوره‌ی جشنواره نویز را آنت بنینگ، بازیگر معروف هالیوود بر عهده داشت. او از زمان آغاز فعالیتش در عرصه سینما در اواخر دهه هشتاد میلادی تا کنون در ده‌ها اثر نقش‌آفرینی کرده و از جمله ۴ بار نامزد دریافت جایزه اسکار بوده است.

دو بازیگر کهنه‌کار و محبوب هالیوود نیز امسال در صحنه حضور داشتند: رابرت ردفورد و جین فوندا. این دو بازیگر که روی هم ۱۶۰ سال سن دارند شیرهای افتخاری ونیز را دریافت کردند.

سینمای ایران اگر چه در بخش اصلی این دوره از جشنواره ونیز حضور نداشت، اما توانست در بخش مسابقه‌ای "افق‌ها" خوش بدرخشد. علیرضا خاتمی (تصویر) با اولین فیلم بلند خود "فراموشی می‌سراید" موفق شد جایزه بهترین فیلمنامه بخش افق‌ها را کسب کند. "فراموشی می‌سراید" محصول مشترک چند کشور است و داستان آن نیز در شیلی می‌گذرد.

موفق‌ترین فیلم ایرانی در جشنواره ونیز اما "بدون تاریخ، بدون امضاء" است، ساخته وحید جلیلوند که دومین فیلم بلند این کارگردان ایرانی محسوب می‌شود. این فیلم به‌شکلی جذاب داستان شخصیت‌هایی از طبقات اجتماعی گوناگون در ایران را روایت می‌کند. تصویر: جلیلوند در هنگام دریافت جایزه از امی کانان، عضو هیأت داوران بخش "افق‌ها".

"بدون تاریخ، بدون امضا" نه تنها جایزه بهترین کارگردانی در بخش افق‌ها را به دست آورد، بلکه نوید محمدزاده (چپ) نیز توانست جایزه بهترین بازیگر مرد در این بخش را از آن خود کند.

"بدون تاریخ، بدون امضاء" از فیلم‌های موفق جشنواره فیلم فجر نیز بود و در مجموع سه سیمرغ بلورین دریافت کرد، از جمله برای بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر نقش اول مرد. تصویر: نوید محمدزاده (بازیگر نقش اصلی) در نمایی از فیلم "بدون تاریخ، بدون امضاء".