بلیک ادواردز، شامگاه چهارشنبه (۱۵ دسامبر) در بیمارستانی در سانتا مونیکا (جنوب کالیفرنیا) در سن ۸۸ سالگی بر اثر ابتلا به بیماری ذات‌الریه، از دنیا رفت.

او به سال ۱۹۲۲ در شهر تولسا (ایالت اوکلاهوما) متولد شد و در محیطی سینمایی پرورش یافت. پدربزرگ او در دوران سینمای صامت فیلمساز بود و پدرش در هالیوود "مدیر تولید". ادواردز به عنوان بازیگر وارد سینما شد و پس از بازی در حدود ۳۰ فیلم، از سال ۱۹۵۹ به کارگردانی روی آورد.

فیلم سینمایی "صبحانه در تیفانی" (۱۹۶۱) با بازی دلنشین اودری هپبورن را شاید بتوان موفق‌ترین فیلم ادواردز دانست، اما دست‌پخت واقعی او سری فیلم‌های "پلنگ صورتی" بود که اولین فیلم آن در سال ۱۹۶۳ عرضه شد.

در فیلم‌های "پلنگ صورتی" پیتر سلرز، بازیگر انگلیسی، نقش یک کارآگاه فرانسوی به نام کلوزو را ایفا می‌کند، که مهارت اصلی او در خرابکاری و خنگ‌بازی است. داستان‌های پرهیجان "پلنگ صورتی" با موسیقی ماندگار هنری مانچینی محبوبیت زیادی پیدا کرد و در قالب‌های سریال و کارتون هم عرضه شد.

بلیک ادواردز به خاطر فیلم‌های خود هرگز جایزه اسکار نگرفت، اما در سال ۲۰۰۴ به پاس کارنامه هنری خود جایزه اسکار دریافت کرد

فیلم‌های "روزهای شراب و گل‌های سرخ" (۱۹۶۲)، پارتی (۱۹۶۸)، "ویکتور و ویکتوریا" (۱۹۸۲) و "این است زندگی!" (۱۹۸۶) از کارهای قابل ذکر ادواردز هستند.

"پدر کمدی مدرن"

بلیک ادواردز در سال ۱۹۹۳ فیلم سینمایی "پسر پلنگ صورتی" را ساخت که موفقیت چندانی به همراه نداشت. او پس از آن فیلم کارگردانی نکرد، اما او تا همین اواخر در صحنه نمایش فعال بود و دو کمدی موزیکال را برای صحنه‌های نیویورک آماده می‌کرد.

بلیک ادورادز از ۴۱ سال پیش با جولی آندروز پیوند ازدواج بسته بود، هنرپیشه و خواننده نامی انگلیسی و بازیگر فیلم‌های معروفی مانند "مری پاپینز" و "اشک‌ها و لبخندها" بود.

گفته‌اند که بلیک ادواردز، کمدی کلاسیک هالیوود را با شوخی‌های ظریف و هوشمندانه احیا کرد. از او معمولا به عنوان "پدر کمدی مدرن" نام برده می‌شود. او با نسلی از بازیگران هنرمند کار کرده بود که پیش از او از دنیا رفتند: تونی کرتیس، اودری هپبورن، کری گرانت و جک لمون. اما "پلنگ صورتی"، فرزند زیرک و بانمک بلیک ادواردز هنوز در فیلم‌ها و کارتون‌ها زنده است.

AA/SA