آلمانی‌ها برای مغولستان یک پایتخت سبز می‌سازند
۱۳۹۴ فروردین ۲۰, پنجشنبه
برای اشتفان اشمیتز این پروژه بزرگترین پروژه زندگی اوست. این معمار اهل شهر کلن در آلمان به همراه همکارانش مشغول طراحی نقشه شهری با بالاترین استانداردهای زیست‌محیطی مرکز استپ مغولستان است، جایی که در حال حاضر در آن هیچ اثری از شهرنشینی وجود ندارد.
این شهر که "شهر مایدار" نام دارد، قرار است در طی چند دهه آینده ساخته و تکمیل شود. مایدار تا ۳۰۰ هزار نفر را در خود جای خواهد داد. در نقشه این شهر یک دانشگاه، چندین موزه، مراکز دینی و فضای زیادی برای جذب توریست و صنعت فیلم‌سازی پیش‌بینی شده است. حتی قرار است که روزی پایتخت کشور نیز از اولان‌باتور به مایدار منتقل شود. محل ساخت ادارات دولتی هم در این طرح مشخص است.
اشتفان اشمیتز طراح این شهر اطمینان دارد که شروع ساخت آن تا پایان ماه آوریل به تصویب پارلمان مغولستان خواهد رسید. این شهر در ابتدا تنها برای ۲۰ هزار نفر جمعیت پیش‌بینی شده بود. اما افزایش مشکلات در اولان‌باتور پایتخت مغولستان بر اهمیت ملی ساخت شهری بزرگ‌تر در مغولستان افزوده است. محل ساختمان شهر جدید تنها ۳۰ کیلومتر با اولان‌باتور فاصله دارد.
چالش‌های شهرنشینی
تراکم جمعیت در مغولستان بسیار پایین است. این کشور که از لحاظ وسعت پس از ایران نوزدهمین کشور پهناور دنیاست، تنها کمی بیش از ۳ میلیون نفر جمعیت دارد. با این وجود مغولستان با مشکلا ت بزرگی در زمینه مسکن و ترافیک روبه‌رو است.
اشتفان اشمیتز در توضیح شرایط موجود در این کشور گفت: «اولان‌باتور در واقع تنها برای زندگی ۶۰۰ هزار نفر طراحی شده بود. اما در حال حاضر بیش از یک میلیون و دویست هزار نفر ساکن این شهر هستند.»
این کارشناس شهرسازی آلمانی افزود: «هزینه مسکن در پایتخت مغولستان بیشتر از اروپاست و پرداخت قیمت‌های فعلی برای یک شهروند مغول با درآمد متوسط ممکن نیست. اجاره دفتر کار ما هم در اولان‌باتور از اجاره دفترمان در شهر کلن بیشتر است.»
علت اصلی افزایش سریع جمعیت در پایتخت مغولستان موج چادرنشینانی است که در جستجوی کار به سمت تنها شهر بزرگ این کشور سرازیر شده‌اند. چادرنشینان اولان‌باتور در حلقه‌ای دور شهر زندگی می‌کنند و برای گرم کردن چادرهایشان از زغال‌سنگ خام استفاده می‌کنند. دود آتش چادرها یکی از مهمترین عوامل آلودگی هوای این منطقه است.
"شهر خودکفا"
بر اساس گفته‌های اشمیتز به دلیل وجود مشکلات یاد شده در اولان‌باتور دولت مغولستان تصمیم دارد با کمک کارشناسان شهرسازی "مایدار" را به شکل شهری خودکفا طراحی کند. انرژی لازم برای تصفیه آب آشامیدنی این شهر از منابع تجدیدپذیر تامین خواهد شد.
ساخت راه‌ها و ساختمان‌ها نیز با هدف کاهش تمرکز جمعیت در یک منطقه خاص برنامه‌ریزی شده است. تمام پیش‌بینی‌های انجام شده در این پروژه با بالاترین استانداردهای زیست محیطی مطابقت دارد.
اشمیتز، طراح اصلی این پروژه درباره روش تامین آب و انرژی برای "شهر مایدار" می‌گوید: «آب باران از کوه‌های اطراف شهر با عبور از باغچه‌ها تصفیه شده و در پایان به سوی یک دریاچه آب آشامیدنی هدایت می‌شود. این دریاچه خود محلی برای تفریح ساکنین خواهد بود. انرژی لازم برای تامین آب گرم در نیروگاه‌های فتوولتائیک تهیه می‌شود. برق نیز تا جای ممکن با به کارگیری انرژی‌های تجدیدپذیر تولید خواهد شد.»
وی همچنین به شرایط طبیعی مساعد از جمله وزش مداوم باد و آسمان آفتابی حتی در طول زمستان در این منطقه اشاره می‌کند و می‌گوید:«این ناحیه برای تامین انرژی از منابع تجدیدپذیر بسیار مناسب است.»
تجربه طراحی شهری در چین و مغولستان
شرکت معماری که اشمیتز در آن کار می‌کند تا کنون پروژه‌های مختلفی را در آسیا و به ویژه در چین و مغولستان به اجرا درآورده است. ده سال پیش این شرکت در مناقصه‌ای برای طراحی یک "اکو شهر" در تیان‌جین، از شهرهای بزرگ چین برنده شد. اشمیتز در این‌باره می‌گوید: «این موفقیت بر شهرت ما در آسیا افزود. امروز بیش از پنجاه درصد پروژه‌های ما در آسیا قرار دارند.»
بخش طراحی نقشه "شهر مایدار" به پایان رسیده است. اکنون نوبت اجرای آن است. تا امروز از این شهر تنها نیمه پایین یک مجسمه بودا ساخته شده است. این مجسمه که قرار است ارتفاع آن به ۵۴ متر برسد نماد مرکز سیاسیدینی این شهر است. بر اساس برنامه موجود ساخت اولین بخش این پروژه با ظرفیت اسکان برای ۹۰ هزار نفر تا سال ۲۰۳۰ به پایان خواهد رسید.
به گفته اشمیتز، علاقه سرمایه‌گذاران برای شرکت در این پروژه زیاد است. دریافت درخواست‌های مکرر به‌ویژه از چین گزینه‌ی فروش زمین‌ها را به سرمایه‌گذاران بین‌المللی پررنگ‌تر کرده است.
به عقیده او مهمترین نکته در جریان این تصمیم‌گیری‌ها آن است که دولت مغولستان مدیریت این پروژه را از دست ندهد. در عین حال باید نظارت دقیقی بر کار تک تک سرمایه‌گذاران و پای‌بندی آن‌ها به استانداردهای زیست‌محیطی پیش‌بینی شده برای این پروژه وجود داشته باشد. در غیر این صورت "شهر مایدار" به سرعت مهر "اکو شهر" بودنش را از دست خواهد داد.