انتظار می رود فرانک-والتر اشتاینمایر به عنوان رئیس جمهوری آلمان ابقا شود. حزب سوسیال دموکرات، حزب لیبرال و حزب سبزها به عنوان احزاب ائتلافی تشکیلدهنده دولت آلمان با ابقا اشتاین مایر در مقام ریاست جمهوری موافقت کردند.
تبلیغات
رسانههای آلمان از توافق حزب سوسیال دموکرات، حزب دموکراتهای آزاد (لیبرالها) و حزب سبزها بر سر انتخاب فرانک-والتر اشتاین مایر برای دوره دوم ریاست جمهوری آلمان خبردادند.
آنالنا بربوک و روبرت هابک و برخی دیگر از رهبران سبزها گفتند اشتاینمایر رئیس جمهوری "فعال و مورد احترام" است که در نخستین دوره ریاست جمهوری خود خدمات بزرگی انجام داده است.
سران حزب سبزها همچنین نقش رئیس جمهور آلمان را برای انسجام دموکراتیک جامعه در خروج از بحران کرونا ستودند.
اشتاین مایر ۶۴ سال دارد و در سال ۲۰۱۷ از طرف حزب سوسیال دموکرات آلمان برای مقام ریاست جمهوری آلمان معرفی شد و با رأی اکثریت مجلس به این مقام برگزیده شد.
آقای اشتاین مایر اکنون تمایل خود را برای تداوم کار در دور دوم ریاست جمهوری اعلام کرده است.
احزاب ائتلافی پیش از کریسمس درباره ابقا او در مقام ریاست جمهوری نظر مثبت خود را اعلام کرده بودند.
لارس کلینگ بیل، رهبر جدید حزب سوسیال دموکرات از حمایت سبزها و لیبرالها از اشتاینمایر استقبال کرده است.
با توجه به اینکه احزاب ائتلافی آلمان از اکثریت آرا برخوردارند انتحاب دوباره فرانک−والتر اشتاینمایر به مقام ریاست جمهوری آلمان در روز یکشنبه ۱۳ فوریه ۲۰۲۲ قطعی است.
با این حال قرار است حزب دموکرات مسیحی آلمان و حزب سوسیال مسیحی، احزاب عمده اپوزیسیون آلمان یک زن را به عنوان رئیس جمهور جدید نامزد بکنند.
رئیس جمهور در آلمان قدرت اجرایی ندارد اما بر اساس نتایج انتخابات و توازن قوا در مجلس، نامزد صدراعظمی را به مجلس معرفی میکند و رسمیت یافتن مقام صدراعظم هم مشروط به تایید کتبی رئیس جمهور است. او قراردادهای میان کشوری را امضا میکند و قوانین مجلس نیز پس از تایید او به اجرا درمیآیند. اعلان وضعیت جنگی هم در اختیارات رئیس جمهور است.
اشتاینمایر در دوره صدراعظمی گرهارد شرودر رئیس دفتر او بود. بعدتر، در فاصله میان ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ در دولت ائتلافی سوسیالدمکراتها و اتحادیه مسیحی به رهبری آنگلا مرکل وزیر خارجه شد. تصدی این مقام در دولت ائتلافی مشابه در سال ۲۰۱۳ دوباره به او واگذار شد که تا سال ۲۰۱۷ و برگزیدهشدن به عنوان رئیس جمهور در این مقام بود. در همین دوره بود که اشتاینمایر به عنوان وزیر خارجه آلمان نقشی محوری در مذاکرات ۵+۱ با ایران و حصول توافق برجام داشت.
حواشی دیدنی انتخاب رئیس جمهوری آلمان
فرانک والتر اشتاین مایر، سیاستمدار حزب سوسیال دمکرات آلمان روز یکشنبه (۱۲ فوریه) با اکثریت آرا به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. او پیش از این وزیر خارجه و معاون صدراعظم بود. حواشی دیدنی انتخابات در این گزارش تصویری:
عکس: Getty Images/AFP/O. Andersen
فرانک والتر اشتاین مایر سالها در سمت وزیر خارجه و معاون صدراعظم در سیاست آلمان نقش تعیین کنندهای داشت. این سیاستمدار سوسیال دمکرات که در بین مردم بسیار محبوب است، روز یکشنبه (۱۲ فوریه/ ۲۴ بهمن) با اکثریت آرای مجمع فدرال به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد.
عکس: Getty Images/AFP/O. Andersen
پس از پایان مراسم رسمی. اولین کاری که فرانک والتر اشتاین مایر، رئیس جمهور جدید آلمان انجام داد: گرفتن عکس یادگاری با خدمتکاران مجلس و تشکر از زحمات آنها برای برگزاری مراسم بود.
عکس: picture-alliance/dpa/B. v. Jutrczenka
۶۳۰ نماینده مجلس و به همین تعداد شهروندانی که خدماتی ویژه برای کشور انجام دادهاند و همچنین چهرههایی مشهور از سوی شاخههای ایالتی احزاب به مجمع عمومی دعوت شدند تا در روز یکشنبه (۱۲ فوریه/ ۲۴ بهمن) رئیس جمهوری را انتخاب کنند. اولیویا جونز هنرمند تراجنسی که از بعد از عمل جراحی حالا ۱۰ سانتیمتر کوتاهتر شده در کنار آنگلا مرکل، صدراعظم در مجمع فدرال.
عکس: picture-alliance/dpa/G. Fischer
دعوت شخصیتها از سوی احزاب برای شرکت در رایگیری انتخاب ریاست جمهوری، لزوما به معنی عضویت این شخص در حزب دعوت کننده نیست. یواخیم لوو، سر مربی تیم ملی آلمان از سوی حزب سبزهای ایالت بادن ووتنبرگ برای حضور در مراسم انتخاب رئیس جمهور دعوت شده است. (عکس یواخیم لوو و کلاودیا روت، رهبر سابق حزب سبزها و معاون مجلس آلمان، بوندس تاگ)
عکس: picture-alliance/dpa/K. Nietfeld
هاپه کرکلین، کمدین و ورونیکا فررس، هنرپیشه در انتخابات ریاست جمهوری. گرچه پست ریاست جمهوری در آلمان مقامی تشریفاتی است، اما سخنان و موضعگیریهای رئیس جمهور همواره از وزن بالایی برخوردار بوده و در بسیاری از مواقع سمت و سودهنده به سیاستهای کلان داخلی و خارجی بوده است.
عکس: Getty Images/ AFP/A. Schmidt
پخش مستقیم مراسم انتخاب رئیس جمهور در بیرون از محوطه بوندس تاگ (مجلس آلمان) در برلین.
عکس: picture-alliance/dpa/M. Skolimowska
در کنار فرانک والتر اشتاین مایر، که از سوی احزاب ائتلاف دولتی دمکرات مسیحی، سوسیال مسیحی و سوسیال دمکرات کاندید شده بود و از حمایت احزاب سبزها و دمکراتهای آزاد (لیبرالها) نیز برخوردار بود، چهار نفر دیگر با نامهای "کریستف بوتر وگه" کاندیدای حزب چپها (نفر وسط)، "آلبرشت گلاسر"، کاندیدای آلترناتیو برای آلمان، "آلکساندر هولد" و "انگلبرت زوننبورن" کاندیداهای آزاد نیز رقیب او بودند.
عکس: picture-alliance/dpa/K. Nietfeld
یواخیم گاوک، رئیس جمهور آلمان که بخاطر کهولت دیگر کاندید نشده بود به همراه همسرش دانیلا شادت (سمت چپ) در مراسم انتخابات رئیس جمهور جدید حضور داشت و مورد تشویق و ادای احترام حاضرین قرار گرفت.
عکس: Getty Images/ AFP/S. Gallup
از سمت چپ: اورزولا فون در لاین، وزیر دفاع آلمان. مونیکا فررس، هنرپیشه. پرفسور مونیکا گروتِرس، مامور ویژه دولت در امور فرهنگ و رسانهها و رئیس حزب سوسیال مسیحی شاخه برلین. فریده اشپرینگر، کارفرمای میلیاردر و رئیس کمپانی رسانهای اشپرینگر.
عکس: picture-alliance/dpa/R. Jensen
یواخیم لوو، سرمربی تیم ملی آلمان به همراه کاترین گوئرینگ – اکهارد رهبر حزب سبزها و ونیفرید گرچمان نخست وزیر ایالت بادن ووتنبرگ در حال امضای لیست حاضرین در انتخابات ریاست جمهوری.
عکس: Getty Images/ AFP/A. Schmidt
"به من نگاه کن آندرهآ"، آندرآ نالس، وزیر کار و امور اجتماعی به همراه ماتیاس پلاتسزک، نخست وزیر سابق ایالت براندنبورگ و رئیس کنونی انجمن دوستی آلمان و روسیه. اولاف شولتز، نفر اول سمت راست، رئیس دولت ایالتی هامبورگ.
عکس: picture-alliance/dpa/R. Hirschberger
ولفگانگ تیرزه، رئیس سابق مجلس آلمان (بوندس تاگ) در کنار اریس بربن، هنرپیشه.
عکس: picture-alliance/dpa/B. von Jutrczenka
کلاودیا روت، رهبر سابق حزب سبزها و معاون رئیس مجلس آلمان (بوندس تاگ) رایخود را به صندوق میاندازد. حزب سبزها اعلام کرده بود که در انتخابات رئیس جمهور جدید از فرانک والتر اشتاین مایر پشتیبانی میکند.
عکس: picture-alliance/dpa/G. Fischer
گفتوگوی زیگمار گابریل، وزیر خارجه آلمان با اولیویا جونز در حاشیه مراسم انتخاب رئیس جمهور.
عکس: picture-alliance/dpa/B. v. Jutrczenka
۶۳۰ نماینده مجلس و به همین تعداد شهروندانی از سوی شاخه احزاب در ایالتهای آلمان برای شرکت در انتخابات به مراسم دعوت شده بودند. این مراسم در سالن مجلس آلمان (بوندس تاگ) برگزار شد که باید بدین منظور تعداد صندلیهای صحن مجلس افزایش مییافت.