مفسر روزنامه آلمانى “دى ولت Die Welt” در اين باره مى نويسد: “چندى پيش وزير امور خارجه يوشكا فيشر گفته بود كه يكى از مهمترين وظيفه هاى سياست خارجى آلمان بازسازى غرب است. تصميم دولت آلمان مبنى بر اينكه قروض مالى عراق را بر آن ببخشايد، ما را اميدوار مى سازد كه دولت دست كم جدا اين موضوع را مطرح مى كند.

دولت آلمان بارها موقعيت مناسب براى بهبود بخشيدن به رابطه ميان خود و دولت امريكا را از دست داده است. موضع دولت آلمان در كنفرانس مادريد كه براى تعيين ميزان كمك مالى كشورها به بازسازى عراق تشكيل شده بود، هنوز در خاطره ها هست.

هنوز هم امروز سياستمدارانى از رده دوم حزب سوسيال دموكرات آلمان هستند كه فكر مى كنند از سياست دولت در رابطه با عراق بايد استفاده كنند تا قيد و شرطهاى خود را براى امريكا مطرح نمايند. با وجود اين دولت آلمان با تصميم خود براى بخشيدن قروض به دولت جديد در بغداد، گامى مهم به جلو برمى دارد. چون در عراق است كه كليد بهبودى روابط ميان امريكا و آلمان را مى توان يافت. رييس جمهور امريكا بوش نيز بايد در پى به كارگيرى اين كليد باشد.”

مفسر روزنامه “ت ست tz” چاپ مونيخ در همين باره مى نويسد: “اينكه به كشورى شكست خورده براى بازسازى كمك كنيم وظيفه انسانى ماست. خود نيز از آن بهره مند مى شويم، آنجا كه به مردم عراق نشان دهيم غرب مسيحى به شما كمك مى كند! بدين ترتيب اين امكان را از بنيادگرايان مى گيريم كه با سواستفاده از فقر مردم براى “جنگ فرهنگها”ى خود سربازگيرى كنند. تا اينجاى داستان را مى توان فهميد كه آلمان مى خواهد بخش بزرگى از قروض ميلياردى عراق را ببخشد.

اما مسئله اين است كه عراقى كه هم اينك در موقعيت جنگى به سر مى برد و از تحريم رنج مى كشد، در حقيقت كشورى است داراى منابع نفتى سرشار و در نتيجه كشورى بلاقوه بسيار ثروتمند.

عاقلانه تر اين است كه براى اين قروض بهره اضافى در نظر نگيريم. چون آنجا كه شركتهاى كشورهاى باصطلاح “محور نيكى” از امريكا و بريتانيا گرفته تا لهستان مدتهاست در حال به دست آوردن سود در عراق هستند، عراق هم مى بايد وامهايى را كه گرفته بازگرداند. چون كشورهاى فقير بسيارى وجود دارند كه همچون عراق به كمك محتاج اند.”