رئیس جمهور افغانستان در دیدار با وزیر امور خارجه ترکیه اعلام کرد که کابل آماده است برای ثبت آثار مولوی به عنوان میراث فرهنگی مشترک دو کشور با آنکارا همکاری کند. هفته گذشته ایران پیشنهاد مشابهی به ترکیه داده بود.
تبلیغات
به گزارش دفتر مطبوعاتی رئیس جمهور افغانستان، محمد اشرف غنی روز گذشته (پنجشنبه ۲۷ خرداد / ۱۶ ژوئن) در دیدار با مولود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، از آمادگی این کشور برای ثبت مشترک مثنوی و دیگر آثار جلاالدین محمد بلخی (مولوی) خبر داد.
محمد اشرف غنی پیشنهاد کرده که ترکیه و افغانستان برای ثبت آثار مولوی در سطح بینالمللی و به عنوان میراث مشترک دو کشور همکاری کنند.
در دیدار اشرف غنی با چاووش اوغلو همچنین بر سر گسترش مناسبات کابل ـ آنکارا در حوزههای مختلف، از جمله در عرصه فرهنگی گفتوگو شد.
اظهارات رئیس جمهور افغانستان ظاهرا واکنش به خبرهایی است که به تازگی درباره توافق ایران و ترکیه برای ثبت جهانی آثار مولوی به عنوان میراث فرهنگی مشترک دو کشور انتشار یافته بود.
به گزارش خبرگزاری مهر رضا صالحی امیری، رئیس سازمان مرکز اسناد ملی جمهوری اسلامی، ۱۱ خرداد گفته بود: «با ترکیه توافق کردهایم که مثنوی مولوی را به صورت مشترک ثبت کنیم، مولانا یکی از نقاط مشترک فرهنگی ایران و ترکیه است.»
اعلام این خبر و انعکاس آن در رسانهها با اعتراض شماری از کشورهای فارسیزبان، و بیش از همه افغانستان روبرو شده است.
چنانکه خبرگزاری دولتی ایرنا گزارش داده صلاحالدین ربانی، وزیر امور خارجه افغانستان، هفته گذشته از سفیر ترکیه در کابل درباره ثبت مشترک مثنوی توسط ایران و ترکیه سوال کرد و او وعده داد که پس از بررسی و تحقیق درباره جزئیات این مسئله اطلاعرسانی کند.
مطابق گزارشها، نصیر احمد اندیشه، سرپرست و معاون اداری و مالی وزارت امور خارجه افغانستان، ۱۹ خرداد در دیدار با پاتریشیا مک فلپس، نماینده یونسکو در کابل، ضمن ابراز نگرانی از توافق احتمالی ایران و ترکیه برای ثبت آثار مولوی به عنوان میراث فرهنگی مشترک دو کشور تاکید کرده بود که این واقعیت تاریخی که زادگاه مولوی، بلخ در افغانستان امروز قرار دارد نباید نادیده گرفته شود.
به گزارش مهر وزارت امور خارجه افغانستان یک روز پس از این دیدار اعلام کرد که وزیر امور خارجه ترکیه از توافق تهران و آنکارا برای ثبت مشترک آثار مولوی اظهار بیاطلاعی کرده و به مسئولان دستور داده این موضوع را پیگیری کنند و ملاحظات افغانستان به عنوان زادگان مولوی را در نظر بگیرند.
بلخ زمانی بخشی از سرزمین ایران بود و اینک یکی از استانهای افغانستان و هم مرز با جمهوری ازبکستان است. مقبره مولانا جلالالدین بلخی نیز در شهر قونیه ترکیه قرار دارد.
قونیه به خاطر برگزاری مراسم سماع درویشان از شهرتی جهانی برخوردار است و از جاذبههای مهم توریستی ترکیه محسوب میشود.
یونسکو سال ۲۰۰۷ را به عنوان ۸۰۰مین سالگرد مرگ مولوی سال "رومی بلخی" نامگذاری کرد. مثنوی و دیوان شمس، مهمترین آثار مولوی به زبان فارسی سروده شدهاند.
میراث فرهنگی حکایت ویرانیها و بازسازیها
یونسکو، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، از سال ۱۹۷۲ مکانهایی را که به خاطر منحصر به فرد بودنشان اهمیت دارند را میراث فرهنگ جهانی مینامد. بیش از ۱۹۰ کشور جهان با کنوانسیون میراث فرهنگی موافقت کردهاند.
عکس: Getty Images/AFP
مناره مسجد اموی به همراه منطقه باستانی شهر حلب ویران شدند
مناره مسجد اموی در شهر حلب صدها سال در مقابل زمینلرزه و جنگ مقاومت کرد. این مسجد نماد معماری سوریه در قرون وسطی بود. در جریان جنگ داخلی در سوریه ماه آوریل سال ۲۰۱۳ مناره این مسجد به همراه منطقه باستانی شهر حلب ویران شدند. برنامهای برای بازسازی وجود ندارد.
عکس: Getty Images/AFP
کلیسای شهر درسدن آلمان
بعضی از میراث فرهنگ جهانی در پی جنگها ویران و دوباره بازسازی شدهاند. "فراونکیرشه"(کلیسای زنان) در شهر درسدن آلمان یکی از این نمونههاست.
عکس: Getty Images
ویرانی در پی تعصب دینی
تندیسهای بودا در بامیان افغانستان بلندترین مجسمههای سنگی بودا در جهان بودند. بلندترین تندیس بودا ۳۵ متر بود و در کنار مجموعهای از بناهای تاریخی دیگر در بامیان نشانی بودند از هنر بودایی. گفته میشود بزرگترین تندیس در سال ۵۵۴ میلادی ساخته شده است. این تندیسها در نتیجه تعصب دینی طالبان افغانستان ویران شدند.
عکس: picture alliance/dpa
زمین سوخته
شهر صحرایی تیمبوکتو در ۲۰ کیلومتری شمال رود نیجر و در لبه جنوبی صحرای بزرگ آفریقا، در کشور مالی قرار دارد. تیمبوکتو از قدیم یکی از مراکز مهم تجاری غرب آفریقا بود. این شهر که آن را مروارید کویر مینامیدند، با مسجدها و آرامگاههایش، مرکز معنوی اسلام شده بود. اسلامگرایان افراطی در سال ۲۰۱۲ بخش بزرگی از این شهر را ویران کردند. این نیروها اکنون از شهر بیرون رانده شدهاند.
عکس: Getty Images/AFP
پل رابط میان فرهنگهای مختلف جهان
پل موستر بیش از یک بنای تاریخی است. صدها سال است که این پل به عنوان رابط شرق و غرب مشهور است و برقرارکننده ارتباط میان اسلام و مسیحیت و شهروندان کاتولیک کروواسی و مردم ارتدوکس صربستان. این پل در جریان جنگ بوسنی در سال ۱۹۹۳ ویران شد، اما بعد بازسازی و در سال ۲۰۰۵ به عنوان میراث فرهنگ جهانی شناخته شد.
عکس: picture-alliance/maxppp
نماد آشتی
پل موستر، که در سال ۱۵۶۶ ساخته شده، بخشی از زندگی روزمره شهروندان موستر شده است. متخصصان سالها برای بازسازی این بنا وقت صرف کردند تا پلی بسازند که کاملا شبیه اصل باشد. یونسکو از بازسازی این پل حمایت کرد.
عکس: AP
ویرانی نماد غرور فرانسویها
کلیسای جامع رمس، مهمترین کلیسای فرانسه است. در این کلیسا همه پادشاهان این کشور تاجگذاری کردهاند. این کلیسا در جنگ جهانی اول به عنوان نماد غرور فرانسویها توسط نیروهای نظامی آلمان به شدت تخریب و در سال ۱۹۱۹ بازسازی شد.
عکس: Getty Images
نوسازی کامل کلیسای جامع رمس
برای تعمیر و نوسازی کامل کلیسای جامع رمس بیش از همه خانواده آمریکایی راکفلر کمک کردند. در هشتم ژوئیه ۱۹۶۲ مراسمی برای آشتی دوملت آلمان و فرانسه در این کلیسا برگزار شد. در این مراسم شارل دوگل رئيسجمهور وقت فرانسه و کنراد آدناورصدراعظم آلمان شرکت کردند. کلیسای جامع رمس از سال ۱۹۹۱ به میراث فرهنگ جهانی تعلق دارد.
عکس: picture-alliance/dpa
ویرانی در پی بمباران
"فراونکیرشه" (کلیسای زنان) در شهر درسدن آلمان، کلیسایی پروتستان است. معماری این کلیسا از شکوه فراوانی برخوردار بوده است. این کلیسا در فوریه ۱۹۴۵ در جریان بمباران شهر درسدن در واپسین ماههای جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دید و فرو ریخت. این کلیسا در زمان جدایی دوآلمان در بخش شرقی آلمان بهعنوان نمادی علیه جنگ، بههمان صورت نگهداری شد، اما پس از وحدت دوآلمان بازسازی شد.
عکس: Getty Images
جاذبه گردشگری و نماد صلح
بازسازی "فراونکیرشه" در شهر درسدن آلمان، در سال ۱۹۹۴ آغاز شد و در سال ۲۰۰۵ به پایان رسید. بودجه مالی این اقدام را از جمله سازمانهای جهانی فراوانی اهدا کردند. در سیام اکتبر سال ۲۰۰۵ مراسمی برای بازگشایی این کلیسا در آن برگزار شد. "فراونکیرشه" در شهر درسدن آلمان اکنون، هم جاذبه گردشگریشده، هم نماد صلح و آشتی.