آمار قربانیان زلزله نپال به بیش از ۲۴۰۰ نفر رسید
۱۳۹۴ اردیبهشت ۶, یکشنبه
بر اساس آخرین گزارش‌ها شمار کشته‌شدگان زمین‌لرزه‌ی نپال به دستکم ۲۴۰۰ رسیده است. بیش از ۶۲۰۰ نفر نیز زخمی شده‌اند.
مقام‌های هند نیز می‌گویند، تعداد کشته‌شدگان زمین‌لرزه در این کشور به ۵۳ نفر رسید. مقام‌های چین نیز اعلام‌کرده‌اند، ۱۷ نفر در منطقه تبت کشته شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، کوهنوردان گفته‌اند که پس‌لرزه‌هایی که روز یکشنبه رخ داده‌اند در منطقه کوه اورست فاجعه آفریده است. هنگامی که یک هلیکوپتر در تلاش بود مجروحانی را از این منطقه نجات دهد، در پی یک پس‌لرزه بهمنی از برف سرازیر شد و یک کمپ کوهنوردان را پوشاند که در اثر آن ۱۸ نفر جان خود را از دست دادند.
سرعت گرفتن عملیات امداد و نجات
هواپیماهای حامل لوازم امدادی، پزشک و نیروهای امداد و نجات روز یکشنبه (۲۶ آوریل/ ۶ اردیبهشت) در نپال فرود آمدند.
بیشتر بخوانید: افزایش لحظه به لحظه شمار قربانیان زمین‌لرزه نپال
نخستین هواپیماهای نجات و امداد از کشورهای همسایه، هند، چین و پاکستان اعزام شدند. نخستین هواپیما تعدادی مجروح، از جمله ۱۵ کوهنورد را از دامنه کوه اورست به کاتماندو رساند. زمین‌لرزه نپال باعث ریزش بهمن در پناهگاه‌های کوه اورست و کشته شدن چند کوهنورد خارجی شد. دستکم ۱۷ نفر جان خود را در آنجا از دست داده و ۶۱ نفر هم زخمی شدند.
این زمین‌لرزه که شدت آن ۸/ ۷ ریشتر و مرکز آن در خارج از کاتماندو، پایتخت نپال بود، شدیدترین زمین‌لرزه این کشور در طول ۸۱ سال گذشته ارزیابی می‌شود. شدت زلزله به حدی بود که لرزش آن در مناطقی از هند، بنگلادش، تبت و پاکستان نیز احساس شد.
پسلرزههای شدید
روز یکشنبه خبرگزاری‌ها از پس‌لرزه‌ای به قدرت ۷/ ۶ ریشتر در نپال خبر دادند. صبح یکشنبه ده‌ها هزار نفر از مردم نپال که شب را در هوای آزاد سپری کرده بودند، در پی پسلرزههای شدید از خواب بیدار شدند. امشب نیز بسیاری از مردم از ترس پس‌لرزه‌ها شب را در خارج از خانه و در خیابان‌ها به‌سر می‌برند.
یکی از اهالی کاتماندو گفت: «دستکم سه لرزش شدید در طول شب و صبح زود وجود داشت. چطور می‌توانیم احساس امنیت کنیم؟ انگار هیچ وقت تمام نمی‌شود و همه می‌ترسند و نگران‌اند.»
گروه‌های امداد و نجات مشغول جست‌وجو زیر آوار به جا مانده از زلزله برای یافتن بازماندگان احتمالی‌اند. اکثر مناطق برق و آب ندارند. سازمان ملل متحد گفته است، بیمارستان‌ها در کاتماندو بیش از ظرفیت خود بیمار پذیرش کرده، جا برای نگه داشتن اجساد ندارند و ذخایر فوریت‌های پزشکی آنها ته کشیده است.