جان اف کندی در خانواده‌ای پرنفوذ به دنیا آمد و دوران کودکی و جوانی‌اش در رفاه سپری شد. پدرش سیاستمدار و سفیر آمریکا در کشورهای مختلف از جمله انگلیس بود. جان اف کندی خود در مدارس خصوصی و سرانجام در دانشگاه معروف هاروارد تحصیل کرد. تصویری از او حین خدمت سربازی در نیروی دریایی آمریکا در سال ۱۹۴۳ میلادی.

جان اف کندی پس از دوران سربازی فعالیت‌های خود را در حزب دمکرات آمریکا آغاز کرد و به عنوان نماینده در کنگره و مجلس سنای این کشور حضور داشت. او در سال ۱۹۶۰ نامزد ریاست‌جمهوری آمریکا شد و در روز ۲۰ ژانویه ۱۹۶۱ نیز به عنوان رئیس‌جمهور سوگند یاد کرد. کندی در آن زمان ۴۳ سال بیش نداشت. او در نطق خود گفت: «نپرسید که آمریکا برای شما چکار می‌تواند بکند، بپرسید شما برای کشورتان چکار می‌توانید بکنید.»

روز ۲۶ ژوئن ۱۹۶۳ از دید آلمانی‌ها مهم‌ترین روز در دوران ریاست‌جمهوری کندی محسوب می‌شود. در این روز بود که او طی نطق تاریخی خود در برابر ساختمان شهرداری برلین غربی گفت: «من برلینی هستم.» کندی با این جمله نزدیکی و همبستگی خود را با انسان‌های ساکن برلین، شهری که در آن زمان به دو بخش غربی و شرقی قسمت شده بود، بیان داشته بود.

کندی با جوانی و خوش‌رویی خود توانست به سرعت قلب آمریکاییان را تسخیر کند. دوران ریاست‌جمهوری او در عین حال پر فراز و نشیب و مملو از بحران‌ها و درگیری‌های گوناگون بود، از جمله بحران کوبا که در سال ۱۹۶۲ و در دوران کاسترو در پی عملیات ناموفق نظامیان آمریکا در این کشور شکل گرفته بود. جهان در آستانه جنگی اتمی قرار گرفت، اما خطر چنین جنگی فاجعه‌آمیز از جمله به کمک سیاست‌هایی که کندی اتخاذ کرد، رفع شد.

جان اف کندی و همسرش جکی به کاخ سفید جذابیت و زرق و برق تازه‌ای بخشیدند. دورانی که جکی کندی به عنوان بانوی اول آمریکا در صحنه حضور داشت، ۲ سال بیش طول نکشید، اما او به عنوان "ملکه قلب‌ها" در خاطر‌ه‌ی آمریکاییان زنده ماند و سبک لباس پوشیدن و زندگی او بر بانوهای اول بعدی آمریکا تأثیر زیادی داشت.

جان اف کندی (راست) نزد زنان از محبوبیت زیادی برخوردار بود و شایعات زیادی درباره رابطه او با زنان دیگر مطرح بود. گفته می‌شود که معروف‌ترین رابطه‌‌ی او خارج از زندگی زناشویی با مرلین مونرو (وسط)، ستاره و سمبل جاذبه جنسی در هالیوود بوده است. مرلین مونرو در سال ۱۹۶۲ درگذشت و برخی از جزییات دقیق مربوط به مرگ او تا به امروز در پرده‌ی ابهام قرار دارد.

این تصویر کندی در کنار دختر و پسرش، کارولین و جان، بسیار معروف است. خاندان کندی در عین تجربه لحظاتی از خوشبختی، در برهه‌ای از زمان با ضربات سختی مواجه شد. رابرت، برادر کندی در پی یک سوءقصد کشته شد و شماری از دیگر اعضای خاندان کندی جان خود را بر اثر سوانح سنگین، سقوط هواپیما، خودکشی و مصرف مواد مخدر از دست دادند. البته جان اف کندی خود معرف‌ترین قربانی در بین اعضای خاندان کندی به شمار می‌رود.

شهر دالاس در ایالت تگزاس، ساعت ۱۲ و ۳۱ دقیقه به وقت محلی. جان اف کندی در حالی که دیدارش از دالاس بطور زنده از شبکه‌های تلویزیونی پخش می‌شد، مورد اصابت چند گلوله قرار گرفت. او به همراه همسرش، ژاکلین، و جان کانلی، فرماندار تگزاس، و همسر وی سرنشین یک خودروی روباز بودند. گلوله‌ها به سر و گلوی کندی اصابت کردند. درباره شمار و ترتیب شلیک گلوله‌ها نتیجه‌ای قطعی اعلام نشد.

ظاهرا گلوله‌های مرگبار که کندی را هدف قرار داده بود، از طبقه ۶ یک ساختمان از سلاحی شلیک شده بود که به لی هاروی اسوالد تعلق داشت. یک مأمور پلیس به نام جی دی تیپیت یک ساعت و نیم پس از ترور کندی، اسوالد را بازداشت کرد. او در جریان بازجویی به قتل کندی متهم شد، اما دخالت در این ماجرا را انکار کرد. کمیسیون وارنر نیز اسوالد را یگانه قاتل کندی دانست، اما تحقیقاتی دیگر در دهه هفتاد نتایجی متفاوت ارائه داد.

روز ۲۴ نوامبر (دو روز پس از قتل کندی) تیمی از یک شبکه تلویزیونی سراسری مشغول فیلمبرداری و پخش انتقال اسوالد به زندانی دیگر بود که وی در ایستگاه پلیس توسط شخصی به نام جک روبی به ضرب گلوله به قتل رسید. میلیون‌ها بیننده بطور زنده شاهد این رویداد بودند. با مرگ اسوالد امکان کشف جزییات بیشتر درباره قتل کندی دشوار شد و از آن زمان تئوری‌های توطئه و شایعات گوناگونی درباره ترور کندی شکل گرفته‌اند.

جان اف کندی که تنها رئیس‌جمهور کاتولیک‌ ایالات متحده آمریکا بوده است، در روز ۲۵ نوامبر ۱۹۶۳در آرامگاه ملی در آرلینگتون به خاک سپرده شد. حدود یک میلیون نفر در تشییع جنازه حضور داشتند. مردم سراسر جهان این رویداد را از طریق رسانه‌ها دنبال کردند. تصویری از ژاکلین، همسر، جان و کارولین، فرزندان، و رابرت و ادوارد، برادران جان اف کندی، در مراسم خاکسپاری او.

زندگی سیاسی و سرنوشت جان اف کندی تا کنون دستمایه کار فیلمسازان گوناگونی قرار گرفته است. فیلم "سیزده روز"، محصول سال ۲۰۰۰ به کارگردانی راجر دانلدسن به بحران کوبا در سال ۱۹۶۲ و خطر بروز جنگی اتمی می‌پردازد. بروس گرین‌وود (وسط) ایفاگر نقش جان اف کندی در این فیلم بود.

دوران ریاست جمهوری جان اف کندی در بین سال‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۶۳ بود، یعنی در دورانی که جهان شاهد اوج‌گیری جنگ سرد، بحران کوبا و جنگ ویتنام بود. کندی سمبل دگرگونی و امید نسل جوان در آمریکا بود. قتل او که چون زخمی عمیق در حافظه ملی آمریکاییان حک شده، سیر تاریخ آمریکا را تحت تأثیر قرار داد. اسطوره‌ی کندی تا به امروز زنده است.