آنگلا مرکل ۲۲ نوامبر سال ۲۰۰۵ به عنوان صدراعظم آلمان وارد صحنه سیاسی شد و ظرف ۱۶ سال، با شخصیت‌های مهم سیاسی در جهان دیدار و گفت‌وگو داشت. در برخی کشورها باید تنها یکی دو نام را به خاطر می‌سپرد اما در برخی هر سال نخست‌وزیران عوض می‌شدند. از ایتالیا شروع کنیم: در ایتالیا تا ماه مه سال ۲۰۰۶ طرف گفت‌وگوی مرکل سیلویو برلوسکونی بود...

پس از برلوسکونی، رومانو پرودی آمد و بعد از او البته برلوسکونی دوباره به قدرت بازگشت. اما در نوامبر سال ۲۰۱۱ ماریو مونتی جای برلوسکونی را گرفت...

در نوامبر سال ۲۰۱۱ ماریو مونتی جانشین برلوسکونی شد. او تا ۲۰۱۳ نخست وزیر ایتالیا بود.

دوران نخست‌وزیری مونتی هم کوتاه بود: انریکو لتا. او از آوریل ۲۰۱۳ تا فوریه ۲۰۱۴ نخست وزیر ایتالیا بود.

دولت رنتزی هم مستعجل بود. او فوریه ۲۰۱۴ نخست وزیر ایتالیا شد و دسامبر ۲۰۱۶ از قدرت کناره‌گیری کرد.

پس از رنتزی، پائولو جنتیلونی نخست وزیر ایتالیا شد: تا تابستان ۲۰۱۸.

ماریو دراگی از ۱۳ فوریه ۲۰۲۱ نخست وزیر ایتالیاست. آشنایی مرکل و دراگی اما به سال‌ها پیش بازمی‌گردد؛ دراگی ۸ سال ریاست بانک مرکزی اروپا را به عهده داشت.

سال ۲۰۰۵ در فرانسه طرف گفتگوی او ژاک شیراک بود. او از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ رئیس جمهور فرانسه بود.

پس از شیراک نوبت نیکولا سارکوزی بود که بر مسند قدرت تکیه زند و طرف گفتگوی مرکل باشد.

پس از او فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه شد. رویدادهای تکان‌دهنده‌ای مانند عملیات‌های تروریستی سال ۲۰۱۵ در فرانسه دو مقام را به هم نزدیک‌تر کردند.

مرکل جانشین اولاند را هم تجربه کرد؛ امانوئل مکرون. او هم همچون اولاند سیاست تحکیم روابط فرانسه با آلمان را دنبال می‌کند.

مرکل هم‌دوره با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا بود؛ طرف گفتگویی نه چندان راحت برای مرکل. برای چهار سال تا آمدن جو بایدن، رئیس جمهور دموکرات.

پیش از روی کار آمدن ترامپ، او دو رئیس جمهور دیگر آمریکا را هم تجربه کرده بود: یکی جرج دبلیو بوش (تا سال ۲۰۰۹) و دیگری ...

باراک اوباما. مرکل آمدن و رفتن باراک اوباما را هم دید (۲۰۱۷- ۲۰۰۹).

سال ۲۰۱۷ دونالد ترامپ روی کار آمد؛ رئیس جمهور جمهوری‌خواه آمریکا که رابطه‌اش با صدراعظم آلمان چون همتایان پیشین، چندان گرم و دوستانه نبود.

اما دوران ترامپ همیشگی نبود. او هم رفت و جو بایدن بر مسند ریاست جمهوری آمریکا تکیه زد. این‌بار بایدن است که خداحافظی مرکل را از قدرت می‌بیند.

مرکل با تونی بلر نخست وزیر بریتانیا هم‌دوران بود و پایان دوران نخست‌وزیری او را هم تجربه کرد. بلر تا ژوئن ۲۰۰۷ نخست وزیر بریتانیا بود. پس از بلر، نوبت گوردون براون رسید. پس از براون طرف گفت‌وگوی مرکل، دیوید کامرون بود که تا سال ۲۰۱۶ نخست وزیر بریتانیا بود.

با آمدن ترزا می، مرکل یکی از معدود زنان عرصه سیاست در این سطح را نیز در طول ۱۶ سال صدراعظمی‌اش تجربه کرد (۲۰۱۶ تا سال ۲۰۱۹).

از ژوئیه ۲۰۱۹ بوریس جانسون ساکن شماره ۱۰۰ خیابان داونینگ است.

در لوگزمبورگ، مسند نخست‌وزیری بر خلاف کشورهای یاد شده، مدت‌ها به سیاستمداری به نام ژان کلود یونکر وفادار بود؛ از ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۳. یونکر پس از آن تا سال ۲۰۱۹ رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا بود. پس از او از سال ۲۰۱۳ بتل نخست وزیر لوکزامبورگ است.

در مورد شرق دور مرکل لازم نبود نام‌های زیادی را به خاطر بسپارد: او هو جیان‌تائو را شناخت که در سال ۲۰۰۲ دبیر کل حزب کمونیست چین و رئیس جمهور این کشور و تا ۲۰۱۲ بر سر قدرت بود و ...

شی جین پینگ که در نوامبر ۲۰۱۲ رهبر حزب کمونیست چین شد و از مارس ۲۰۱۳ به عنوان هفتمین رئیس جمهور جمهوری خلق چین بر مسند قدرت است.

در هند هم مرکل در تمامی دوران صدراعظمی‌اش شاهد تنها یک تغییر در سطح نخست‌وزیری این کشور بود: مانموهان سینگ از ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۴ عهده‌دار این مسئولیت بود و ...

پس از او نارندرا مودی آمد که از ۲۰۱۴ تاکنون نخست وزیر هند است.

در هلند در این ۱۶ سال مرکل شاهد دو تغییر در سطح نخست‌وزیران بود: تا اکتبر ۲۰۱۰ پتر بالکننده نخست وزیر بود که بعد جایش را به مارک روته داد.

برای به خاطر سپردن نام‌های سران روسیه مرکل نباید زحمت زیادی به خود می‌داد. او باید تنها دو نام را به خاطر می‌سپرد: نخست ولادیمیر پوتین ...

و نام دیگر دیمیتری مدودف که از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ باید جانشین پوتین می‌شد و صندلی را گرم نگه می‌داشت تا پوتین با یک وقفه دوباره رئیس جمهور شود.

مرکل در اسپانیا پایان دوران نخست وزیری خوزه رودریگز زاپاترو (از سال ۲۰۰۰۴ تا ۲۰۱۱) را تجربه کرد و سپس آمدن ماریانو راخوی که تا ۲۰۱۸ نخست وزیر اسپانیا بود. از ژوئیه ۲۰۱۸ پدرو سانچز نخست وزیر اسپانیاست.

در ترکیه تجربه او با رجب طیب اردوغان در مقام نخست وزیری آغاز شد. پس از او از اوت ۲۰۱۴ تا مه ۲۰۱۶ احمد داووداوغلو نخست وزیر بود و در سال ۲۰۱۸ بن‌علی ییلدیریم جانشین احمد داوداوغلو و نخست وزیر ترکیه شد و تا تغییر نظام حکومتی ترکیه به جمهوری ریاستی عهده‌دار این مقام بود. در سال ۲۰۱۸ اردوغان به عنوان نخستین رئیس جمهور نظام ریاستی ترکیه برای یک دوره پنج ساله دیگر بر کرسی قدرت تکیه زد.

در دوران او ژاپن ۹ نخست وزیر عوض کرد. مرکل کوئیزومی را تجربه کرد (از ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶). از ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ شینزو آبه نخست وزیر شد. بعد از یک سال و برای یکسال فوکودا نود و یکمین نخست‌وزیر ژاپن شد. بعد ۴ نخست وزیر دیگر آمدند و رفتند تا دسامبر ۲۰۱۲ که دوباره شینزو آبه نخست وزیر شد، این بار تا ۲۰۲۰. پس از او دو نخست وزیر دیگر آمدند که کنونی فومیو کیشیدا نام دارد که از اکتبر ۲۰۲۱ صدمین نخست وزیر ژاپن است.

وقتی مرکل سر کار آمد، الیزابت دوم، ملکه بریتانیا بود. او کماکان در همین مقام است، حال آن که مرکل از قدرت کناره‌گیری می‌کند.