«آه زندگی» این منم که هنوز مینویسم
۱۳۸۹ دی ۲۱, سهشنبهاینترنت کار را آسان کرد. کار آنهایی را که عادت به نوشتن خاطرات روزانهشان داشتند. چون حتی بر فرض یکی دو خط نوشتن در روز، پس از سالها، مجبور به نگهداری از صدها دفترچهی کوچک و بزرگِ خاطرات میشدند. خاطراتی که خیلی از آنها به مرور زمان ممکن بود یا خستهکننده به نظر آیند یا «خطرساز» و مزاحم، و در نهایت راه بهتر شاید دور ریختنشان محسوب میشد.
با داغ شدن تب وبلاگنویسی، خیلیها بودند که از این رسانه برای درج خاطرات روزانه و شخصیشان استفاده میکردند. با اسم واقعی یا مستعار مینوشتند و خوانندههای خود را هم داشتند. در تمام این سالها روند شخصینویسی در وب به سمت تلاش برای هر چه امنترنویسی در حرکت بود. حالا خیلیها در صفحات فیسبوک که غیرقابل دسترسی برای عموم هستند، یا در وبلاگهای بینام و نشان و یا پسورددار مینویسند. درست مثل آن روزها که نوجوانها در دفترچه خاطرات قفلدار مینوشتند.
حالا مدتیست که کمپانی Y Combinatorوبسایتی را راهاندازی کرده است که به کاربر این امکان را میدهد که نه تنها در فضایی امن و شخصی خاطرات خود را بنویسد بلکه برای نوشتن خاطرات خود از حداکثر سرعت و سهولت بهره ببرد. این وبسایت «آه زندگی» (oh life) نام دارد.
شعاری که مدیران این وبسایت در صفحهی توئیتر خود نوشتهاند این است: «ما سادهترین راهِ نوشتن قصهی زندگی شما هستیم!»
تنها پاسخ به یک ایمیل
روش نوشتن در «آه زندگی» مثل دیگر وبسایتهای مشابه پیشین، نظیر وبسایتهایی که امکان وبلاگنویسی را فراهم میکردند، نیست. کاربر به هیچ طریقی امکان نوشتن مستقیم در این وبسایت را ندارد. بلکه فقط هر روز به ایمیل ارسالشده از سوی وبسایت پاسخ میدهد. چیزی که به کرات نوشتن در این وبسایت را سهولت میبخشد. چرا که ایمیل تنها جاییست که بسیاری از کاربران احتمالاَ بدون هیچ زحمتی روزانه بارها به آن سر میزنند. یکی از آسانترین و سریعترین کارهای دنیا هم احتمالاَ پاسخ دادن به یک ایمیل است.
در ایمیل ارسالشده از سوی وبسایت «آه زندگی» این سوال دیده میشود: «روزت را چطور گذراندی؟» کاربر این سایت در واقع به طور روزانه تنها به این سوال پاسخ میدهد.
این پاسخها در وبسایت ذخیره میشوند و هر بار که کاربر خواست میتواند با رمز عبور وارد وبسایت شود و نوشتههای پیشیناش را مطالعه کند. هیچ کس جز خود فرد امکان دسترسی به این نوشتهها را ندارد و این نوشتهها از طریق هیچ موتور جستجویی از جمله گوگل قابل جستجو نیستند.
یک پیشنهاد کاربردی: برای نوشتن در این سایت از آدرس ایمیلی که معمولاَ استفاده نمیکنید، استفاده کنید که در صورت هک شدن ایمیلتان، هکر نتواند از طریق دسترسی بهsent box و inbox شما به نوشتههایتان دست یابد. البته هر زمان که بخواهید میتوانید در تنظیمات سایت آدرس ایمیل خود را تغییر دهید.
ساعت ارسال ایمیلها قابل تنظیم از سوی کاربر است. بر اساس تنظیمات سایت، این ایمیلها ساعت هشت به وقت محلیِ کاربر ارسال میشوند. اما کاربر بنا بر ملاحظات زندگی و مشغولیات روزانهاش میتواند این ساعت را جلو و عقب ببرد.
از افزودن عکس تا ویرایش متن
اگر کاربری تمایل به افزودن عکس به نوشتههای روزانهی خود داشته باشد، تنها کافیست تا عکس موردنظر را به ایمیل ارسالی ضمیمه کند. در این صورت عکس در نوشتهی آن روز بر روی سایت قرار خواهد گرفت.
برای افزودن به نوشته نیز میشود یک بار دیگر ایمیل ارسالی سایت را جواب داد و این بار قسمتی را که کاربر تمایل دارد به متن افزده شود، بنویسد. البته باید به ایمیل روز موردنظر دوباره پاسخ داده شود و نه به ایمیل مربوط یه یک روز دیگر.
یک پیشنهاد کاربردی: برای نوشتن یادداشتهایتان از ضمیر دوم شخص استفاده کنید. این کار این امکان را به شما میدهد تا وقتی پس از ماهها به نوشتههای خود مراجعه کردید خوانندهی قصهای باشید که شخصیت اصلی آن خود شما هستید.
برای اصلاح یا حذف یک متن اما باید به سایت مراجعه کرد. با رجوع به سایت و ورود به آن، در سمت راست بالای صفحه گزینهی past دیده میشود که باید روی آن کلیک کرد. سپس فهرست مطالب نوشته شده تا آن روز مشاهده میشود که بالای هر نوشته سه گزینهی "حذف" مطلب، "ویرایش" و همچنین "افزودن عکس" دیده میشود. بجز ضمیمه کردن عکس به ایمیل، از این طریق هم میتوان عکس به مطالب نوشته شده افزود.
امکان دانلود نوشتهها
یکی از دیگر امکاناتی که «آه زندگی» در اختیار کاربر قرار میدهد این است که کاربر میتواند هر لحظهای که میخواهد نوشتههای خود را دانلود کند.
از این طریق شاید آن دسته از کابرانی که نگران "بسته شدن" سایت هم هستند میتوانند به آرامش خاطر برسند.
با ورود به سایت و انتخاب گزینهی past در سمت راست بالای صفحه، کاربر میتواند به صفحهای وارد شود که در آن گزینهی export به آسانی به چشم میخورد. با کلیک بر روی این گزینه امکان دانلود نوشتهها وجود خواهد داشت.
از تجربیات خاطرهنویسی آنلاین خود برای ما بگویید
مریم میرزا
تحریریه: یلدا کیانی