۶۳ میلیون نفر از ساکنان کره زمین (حدود یک درصد کل ساکنان زمین) که ثروتمندترین‌ افراد دنیا هستند، در فاصله سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ دو برابر افراد فقیر دی‌اکسید کربن وارد جو زمین کرده‌اند.

این نتایج تحقیقی است که موسسه توسعه آکسفام در روز سه‌شنبه ۲۲ سپتامبر، در آستانه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل در ۷۵امین سال تاسیس این نهاد، منتشر کرده است.

این تحقیق با عنوان "مواجهه با نابرابری ناشی از مصرف کربن" مشخص می‌کند که دهک‌های مختلف اجتماعی هرکدام چه میزان کربن تولید می‌کنند.

بازه زمانی ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ هم به این دلیل انتخاب شده که در این مدت انتشار آلاینده‌های محیط زیست در سراسر دنیا دوبرابر شده است.

آکسفام تاکید می‌کند که این دوبرابر شدن میزان آلاینده‌ها در این بازه زمانی، به ۱۰ درصد ثروتمند کره زمین (۶۳۰ میلیون نفر) مربوط است و نه آنطور که اغلب فرض می‌شد به طبقه متوسط. ۵۲ درصد انتشار گاز دی اکسید کربن در جو زمین در فاصله زمانی مورد مطالعه توسط همین ده درصد صورت گرفته است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

۱۵ درصد از کل دی‌اکسید کربن تولید‌شده در زمین از سوی یک درصد جمعیت جهان تولید شده و ۳۷ درصد بقیه را بخش دیگر ثروتمندان. این در حالی است که نیمی از جمعیت جهان که بخش عمده آن را اقشار کم‌برخوردار تشکیل می‌دهند مسئول تولید تنها ۷ درصد دی‌اکسید کربن است. 

آکسفام معتقد است که این نابرابری سهم بسیار مهمی در بحران محیط زیست دارد.

در آلمان وضع کمی بهتر است

بر اساس تحقیق آکسفام در آلمان ثروتمندترین افراد که ۱۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند (هشت میلیون و ۳۰۰ هزار نفر) مسئول تولید ۲۶ درصد دی‌اکسید کربن در فاصله سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ بوده‌اند.

این در حالی است که اکثریت فقیر جمعیت آلمان تنها ۲۹ درصد دی‌اکسید کربن را تولید کرده‌اند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

یک تحلیلگر نابرابری اجتماعی در موسسه آکسفام در آلمان تاکید می‌کند که "نتایج فاجعه‌بار بحران زیست محیطی از همین حالا در بسیاری جاها قابل مشاهده است".

اِلِن اِمکه ادامه می‌دهد: «مسئول در این میان سیاستی است که بر مصرف‌زدگی بنا شده، رشد اقتصادی دائمی را وعده می‌دهد و از نظر اقتصادی جهان را به دو گروه برندگان و بازندگان تقسیم کرده است.»

در حقیقت بهای شهوت مصرف ثروتمندان را اکثریت فقیر می‌پردازند.

آکسفام خواهان آن شده که مصرف دی‌اکسید کربن ثروتمندان محدود شود، سرمایه‌گذاری بیشتری در زیرساخت‌های عمومی صورت بگیرد و اقتصاد بر مبنای سازگاری با محیط زیست از نو بنا شود.