سازمان آکسفام: گرسنگی به دلیل بحران شدید اقلیمی دو برابر شد
۱۴۰۱ شهریور ۲۵, جمعه
پیامدهای تغییرات آب و هوایی منجر به افزایش گرسنگی و مرگ و میر در مناطق گرمسیری جهان می‌شود. تحقیقات سازمان امدادی آکسفام نشان می‌دهد در ۱۰ کشور جهان بیش از دو برابر بیشتر از شش سال پیش، مردم از گرسنگی رنج می‌برند.
عکس: Farah Abdi Warsameh/AP/dpa/picture alliance
تبلیغات
تحقیقات جدید سازمان امدادرسان آکسفام (Oxfam) نشان می‌دهد که بیش از ۴۸ میلیون نفر در ۱۰ کشور جهان از گرسنگی حاد رنج می‌برند در حالی که این رقم، شش سال پیش ۲۱ میلیون نفر بوده است.
وضعیت گرسنگی در مناطق گرمسیری جهان به خاطر تاثیرات شدید تغییرات اقلیمی، تشدید شده است.
در تحقیقات سازمان امدادرسان آکسفام که تحت عنوان "گرسنگی در جهان و گرمایش" انجام گرفته، آمده است ۱۸ میلیون نفر از ساکنان مناطق گرمسیر جهان حتی در معرض خطر مرگ ناشی از گرسنگی هستند. هفت نقطه از کانون‌های بحران آب و هوایی که توسط آکسفام شناسایی شده، در آفریقا واقع شده است.
بوچر افزود بحران آب و هوایی از جمله خشکسالی، طوفان و سیل را به ارمغان آورده و شمار این گونه حوادث ظرف ۵۰ سال گذشته پنج برابر شده است.
بر اساس مطالعه جدید آکسفام ۱۰ کشوری که شدیدا از بحران اقلیمی متاثر شدند سومالی، هائیتی، جیبوتی، کنیا، نیجر، افغانستان، گواتمالا، ماداگاسکار، بورکینافاسو و زیمبابوه هستند که در دو دهه گذشته نیز بارها بیشترین آسیب‌ها را متحمل شده‌اند.
به گفته بوچر، میلیون‌ها نفری که از جنگ و درگیری‌های مداوم، نابرابری گسترده و بحران‌های اقتصادی رنج می‌برند، اکنون معیشت خود را در نتیجه بلایایی چون طوفان و دیگر حوادث اقلیمی از دست می‌دهند.
در مطالعه جدید آکسفام همچنین آمده است در کنیا، تقریبا دو و نیم میلیون دام به دلیل خشکسالی تلف و بیش از دو میلیون و ۴۰۰ هزار نفر دچار گرسنگی شدند.
در نیجر، شمار گرسنگان دو میلیون و ۶۰۰ هزار نفر یعنی تقریبا هشت برابر بیشتر از سال ۲۰۱۶ بوده است. در بورکینافاسو، بیش از سه میلیون و ۴۰۰ هزار نفر در ژوئن ۲۰۲۲ با سوءتغذیه شدید دست و پنجه نرم می‌کردند که حدود ۱۳ برابر بیشتر از شش سال قبل است.
به گفته آکسفام، بسیاری از افراد کم‌درآمد در کشورهای فقیر قادر به مقابله با پیامدهای ناشی از حوادث آب و هوایی نیستند، در حالی که این کشورها سهم ناچیزی هم در انتشار گاز دی‌اکسیدکربن دارند.
کشورهای گروه ۲۰ که ۸۰ درصد از اقتصاد دنیا را در اختیار دارند، مسئول انتشار بیش از سه‌چهارم گاز دی‌اکسید کربن در جهان هستند.
گزارش تصویری؛ طلاق آلباتروس‌ها به خاطر تغییرات اقلیمی
برخی از جانداران در تمام مدت عمرشان یک جفت برای خود انتخاب می‌کنند. آلباتروس، پرنده دریایی نیز از این دست جانواران است. اما حال تغییرات اقلیمی باعث افزایش جدایی این پرندگان از هم شده است.
عکس: A. Laule/blickwinkel/picture alliance
آلباتروس‌ها بزرگترین پرندگان دریایی از راسته کبوتر دریایی سانان هستند. زیستگاه این پرندگان در اقیانوس منجمد جنوبی و اقیانوس آرام شمالی است. ۲۲ گونه آلباتروس تا کنون شناخته شده که "آلباتروس‌های بزرگ" با طول بال بیش از ۳ متر و ۷۰ سانتیمتر دارای بزرگترین طول بال در میان تمامی پرندگان "منقرض نشده" هستند.
عکس: A. Laule/blickwinkel/picture alliance
آلباتروس از آن دست جاندارانی است که تمام عمرش را با جفت خود سپری می‌کند و حتی اگر جفت‌اش زودتر بمیرد نیز جفت دیگری انتخاب نمی‌کند و بقیه عمر را تنها سپری می‌کند.
عکس: A.Rouse/WILDLIFE/picture alliance
جفت‌های آلباتروس حتی پس از ماه‌ها جدایی، باز هم یکدیگر را در کنار آشیانه پیدا می‌کنند و با سر و صدای زیاد ملاقاتشان را "جشن" می‌گیرند. دانشمندان اما در سالهای اخیر مشاهده کرده‌اند که جدایی در بین زوج‌ها افزایش یافته است.
به گزارش مجله Proceedings of the Royal Society B یک تیم محقق به ریاست فرانچسکو ونتورا از دانشگاه لیسبون پرتغال در جزایر فالکلند واقع در اقیانوس اطلس جنوبی در یک بازه زمانی ۱۵ ساله به تحقیق درباره رفتار ۱۵ هزار و ۵۰۰ جفت آلباتروس پرداخته است.
پژوهشگران دریافته‌اند که میزان جدایی زوج‌های آلباتروس در صورتی که جفت‌گیری‌شان به تخمگذاری منجر نشود بین یک تا سه درصد است.
عکس: D.Hosking/WILDLIFE/picture alliance
محققین اما دریافته‌اند که در سال‌هایی که هوا و درنهایت آب اقیانوس بیش از پیش گرم می‌شود میزان جدایی جفت‌های آلباتروس به ۸ درصد می‌رسد.
عکس: AGAMI/P. Morris/blickwinkel/picture alliance
گرم‌شدن آب دریاها و اقیانوس‌ها باعث کم شدن غذای ماهی‌ها و در نتیجه کم شدن تعداد ماهیان و در نهایت کم یاب شدن غذا برای آلباتروس نر می‌شود که باید به هنگام تخمگذاری آلباتروس ماده برایش غذا تهیه کند. محققین نرساندن و یا کم رساندن غذا به هنگام تخمگذاری را یکی از دلایل جدایی آلباتروس‌ها از یکدیگر عنوان کرده‌اند.
عکس: AGAMI/M. Guyt/blickwinkel/picture alliance
جالب اینکه در میان جفت‌های جداشده، آلباتروس‌هایی هم بوده‌اند که در سالهای پیشتر حتی با هم جوجه‌دار نیز شده‌اند. فرانچسکو ونتورا در توضیح این وضعیت به گاردین گفته است: «استر‌س ناشی از شرایط کم‌غذایی باعث می‌شود تا پرنده ماده "تقصیر" را به گردن پرنده نر بیاندازد و از او جدا شود.»
عکس: C. Kutschenreiter/imageBROKER/picture alliance
از آغاز قرن جدید شمار آلباتروس‌ها در اقیانوس منجمد شمالی سالانه بین ۵ تا ۱۰ درصد رو به کاهش گذاشته است.
عکس: picture-alliance/Anka Agency/G. Lacz
فرانچسکو ونتورا می‌گوید :«شمار جدایی آلباتروس‌ها در جزایر فالکند به دلیل شمار زیاد پرندگانی که در آنجا زندگی می‌کنند هنوز "فاجعه‌بار" نیست. اما در جاهایی مثل جزایر آنتیپودیز، واقع در جنوب شرقی نیوزیلند اوضاع بحرانی شده و پرندگان نر به همجنس‌گرایی روی آورده‌اند.» (عکس از دو پرنده آلباتروس نر که با هم جفت شده‌اند)
عکس: imago/Mint Images
از میان ۲۲ گونه آلباتروس شناخته شده توسط اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، وضعیت بقای همه آن‌ها تا حدی تهدید شده است: ۳ گونه در معرض انقراض، ۵ گونه در معرض خطر، ۷ گونه در وضعیت تهدید و ۷ گونه آسیب‌پذیر هستند.
عکس: A.Rouse/WILDLIFE/picture alliance
در گذشته آلباتروس‌ها را بخاطر پرشان شکار می‌کردند. با سکنی گزیدن انسان‌ها در جزایر دور افتاده پای حیواناتی چون گربه و موش صحرایی نیز با کشتی به این جزایر باز شد و تخم‌ها و جوجه‌ها در آشیانه این پرندگان مورد حمله قرار گرفتند. آلودگی دریاها و ماهی‌گیری بیش از اندازه و حالا پدیده تغییرات اقلیمی، گرمایش زمین و آب دریاها نیز به تهدید‌های مضاعف تبدیل شده‌اند.
