ظاهرا همه چیز طبیعی‌اش خوب است و استفاده از مواد شیمایی و صنعتی در لوازم آرایش سالم به نظر نمی‌رسد. به همین خاطر هم عطرهای معروفی مانند شانل پنج، Chanel No. 5 از کمپانی شانل، شالیمار Shalimar تولید گرلن و اوپیوم Opium از ایوسن لورن که از درصد اسانس‌های طبیعی بیشتری در تهیه عطرشان استفاده می‌کنند، گران‌بهاتر و با ارزش‌تر به شمار می‌ایند.

اما گویا درست همین حساسیت در انتخاب اسانس‌های طبیعی به مذاق کمیسیون حفاظت از امنیت مصرف‌کنندگان اتحادیه اروپا خوش نیامده است. این کمیسیون قصد دارد با وضع قوانین سخت‌تری کمپانی‌های تولیدکننده‌ی این‌گونه عطرها را وادار کند که ترکیبات تولیدات خود را تغییر دهند.

آلرژی ۳ درصد از شهروندان

علت اتخاذ این تصمیم تازه این است که ۳ درصد مصرف‌کنندگان نسبت به اسانس‌های طبیعی آلرژی دارند. تصمیمی که البته هنوز اتخاذ نشده و فعلا صحبت از طرحی است که قرار است در کمیسیون نامبرده ارائه شود. طرحی که بر اساس آن استفاده از اسانس‌های طبیعی به مراتب محدودتر خواهد شد.

این محدودیت هر چقدر هم ناچیز باشد، برای تولیدکنندگان عطر دردسرساز است. تولید کننده گذشته از آن که باید ترکیبات عطر را با تحمل مخارج هنگفت تغییر دهد، باید فرمول عطرش را هم برملا کند.

در گذشته نیز بارها روی ترکیبات عطرها حساسیت نشان داده شده و برخی قوانین در این زمینه وضع شده است. برخی اسانس‌های طبیعی باید تنها به میزان یک صدم درصد به کار برده شوند و از اسانس صمغ درخت بلوط  کاملا پرهیز شود. این ماده در برخی عطرهای فرانسوا کتی، پایه‌گذار عطرهای امروزی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم وجود دارد.

معنای این ممنوعیت یعنی این که بعضی از مشهورترین عطرهای کلاسیک جهان دیگر با ترکیب اصلی خود تولید نخواهند شد. به عبارت دیگر ممکن است بوی شانل پنج، عطری که از سال ۱۹۲۱ تا به حال به میلیون‌ها زن شور و نشاط بخشیده، به فراموشی سپرده شود.