بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد که گوشت، سالم‌ترین گزینه حاوی پروتئین نیست. اما آیا می‌تواند جای خود را به راحتی به منابع گیاهی بدهد بدون ‌این‌که بدن را دچار فقر ریزمغذی‌ها کند؟

به گزارش پاپیولر ساینس؛ واقعیت این است که پروتئین گیاهی همه اسیدهای آمینه را دارا نیست. با خوردن گوشت، می‌توانید تمام آمینو اسیدهای مورد نیاز برای تولید پروتئین به‌همراه ویتامین هایی مانند B12، نیاسین، تیامین، ویتامین B5، B6 ، B7 و ویتامین های A و K را دریافت کنید.

اما نکته اینجاست: اگر پروتئین حیوانی را با یک رژیم غذایی شامل پروتئین‌های گیاهی عوض کنید، بدن‌تان از نظر این ریزمغذی‌ها دچار فقر نخواهد شد. البته به شرطی که انواع متنوع پروتئین‌های گیاهی را به میزان کافی بخورید. شما می‌توانید B12 را از جلبک‌های دریایی خوراکی، غلات غنی‌شده و یا حتی مکمل‌ها دریافت کنید.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

نمونه‌هایی از غذاهای گیاهی غنی از پروتئین شامل این موارد است: دانه‌ها، عدس، آجیل، لوبیا، حبوبات، میوه‌های خاصی مانند آووکادو، سویا، برنج و نخود‌فرنگی.

آندره جیانکولی، متخصص ساکن کالیفرنیا می‌گوید: «پروتئین‌های گیاهی بسیار سالم‌تر از پروتئین‌های حیوانی هستند. به این دلیل که مواد مغذی بیشتری را در کالری کمتر به بدن می‌رسانند. آنها همچنین یک چیز دارند که پروتئین‌های حیوانی کاملاً فاقد آن هستند؛ فیبر که به هضم کمک می‌کند، میکروبیوم روده سالم را تقویت می‌کند و به شدت با کاهش خطر بیماری قلبی‌عروقی همراه است.»

اما متاآنالیزها نشان می‌دهد افرادی که پروتئین‌های گیاهی را انتخاب می‌کنند، تمایل به زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری دارند و کمتر دچار سرطان می‌شوند. مروری بر هشت مطالعه نشان داده که افرادی که رژیم وگان یا گیاهخواری را دنبال می‌کنند، ۳۰ درصد کمتر از افرادی که گوشت می‌خورند، در اثر بیماری ایسکمیک قلب می‌میرند.

علاوه‌ بر ‌این، چربی موجود در پروتئین‌های حیوانی دلیل دیگری برای کنترل مصرف آن‌هاست. چربی دلیل اصلی خوشمزه بودن این منابع غذایی است اما همچنین می‌تواند باعث افزایش کل کلسترول بدن شود و عروق را مسدود کند.

شما احتمالاً در مورد گزارش گسترده سازمان بهداشت جهانی در مورد مضرات گوشت‌های فراوری، شنیده‌اید: به طور خاص، سرطان روده بزرگ و همچنین سرطان لوزالمعده و پروستات با خوردن گوشت قرمز فراوری‌شده در ارتباط است. حتی گوشت کبابی و گوشت شور نیز تأثیر مشابهی دارد.

با این حال متخصصان تغذیه مانند جیانکولی در مورد یک نکته مهم مصمم هستند: در رژیم غذایی گیاهی باید اطمینان حاصل کنید که به مقدار کافی روی، ویتامین B12، پروتئین، کلسیم و ویتامین D دریافت می‌کنید. برای دریافت این ریزمغذی‌ها، از انواع غذاهای گیاهی حاوی پروتئین بالا استفاده کنید. شیرهای گیاهی مانند شیر سویا یا شیر بادام بنوشید که حاوی کلسیم و ویتامین D اضافه‌شده هستند. غلات غنی‌شده، غلات سبوس‌دار و لوبیا را هر روز بخورید. مقدار زیادی سبزیجات برگ‌تیره برای دریافت کلسیم بخورید.

تاثیرات باورنکردنی پیاده‌روی بر روی سلامت مغز

طبق مطالعه جدید محققان آمریکایی، پیاده‌روی به تنهایی می‌تواند ماده سفید مغز را تازه و نوسازی کند و به طور بالقوه توانایی ما را برای تجدید حافظه و یادآوری، با افزایش سن بهبود بخشد.

به گزارش نیویورک‌تایمز؛ این مطالعه تاکید می‌کند که ماده سفید که سلول‌های مغز ما را به‌هم متصل و از آنها پشتیبانی می‌کند، هنگامی که افراد از نظر جسمی فعال هستند، خود را بازسازی می‌کند. از طرف دیگر، در کسانی که بی‌تحرک هستند، ماده سفید دچار آسیب‌های جدی می‌شود.

این ایده که مغز بزرگسالان می‌تواند انعطاف‌پذیر باشد، از نظر علمی یافته‌ای کاملاً جدید است. تا اواخر دهه ۱۹۹۰، بیشتر محققان معتقد بودند که مغز انسان پس از کودکی از لحاظ جسمی ثابت و غیرقابل انعطاف باقی می‌ماند. در این سناریو، ساختار و عملکرد مغز، با افزایش سن کاهش می‌یابد.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

اما خوشبختانه با پیشرفت علم، مطالعات پیچیده برای شناسایی سلول‌های تازه متولد شده نشان داد که برخی از قسمت‌های مغز ما سلول‌های عصبی را در بزرگسالی ایجاد می‌کنند. این روند به عنوان نوروژنز شناخته می‌شود. به گفته دانشمندان، ورزش تکثیر نوروژنز را تقویت می‌کند. در حقیقت، مغز ما انعطاف‌پذیری مادام‌العمر را حفظ می‌کند.

تا‌کنون بیشتر تحقیقات بر روی ماده خاکستری مغز متمرکز بوده و تحقیقات کمتری در مورد ماده سفید که سلول‌های عصبی را به‌هم متصل می‌کند و برای سلامت مغز ضروری است، انجام شده است. دکتر اگنیسکا بورزینسکا، استاد علوم اعصاب و همکارانش در دانشگاه ایالتی کلرادو در فورت کالینز، در یک مطالعه اخیر که در ماه ژوئن به صورت آنلاین در NeuroImage منتشر شد، با جمع آوری حدود ۲۵۰ زن و مرد مسن، توانایی‌های هوشی این داوطلبان را آزمایش کردند و همچنین با استفاده از یک فرم پیچیده MRI، سلامت و عملکرد ماده سفید آنها را اندازه‌گیری کردند.

نتایج مطالعات نشان داد ماده سفید مغز شرکت‌کنندگانی که ورزش هوازی مستمر دارند، تجدید و بازیابی می‌شود. در اسکن‌های مغزی، حتی هرگونه ضایعه بافتی در مغز این داوطلبان، کوچک شده بود.

به گفته محققان، این تغییرات مطلوب بیشتر در میان کسانی که پیاده‌روی می‌کنند، دیده می‌شود نه رقصنده‌ها و یا کسانی که فرم دیگر فعالیت بدنی را انجام می‌دهند و سراغ ورزش هوازی نمی‌روند.

دکتر بورزینسکا و همکارانش انتظار داشتند که رقصیدن ماده سفید را بیشتر بازیابی کرده و پیشرفت‌های شناختی بیشتری نسبت به راه‌رفتن ایجاد کند، زیرا رقصیدن مستلزم یادگیری و تمرین بیشتری است. اما در این مطالعه، تاثیر پیاده‌روی قوی‌تر بود  و این نشان می‌دهد که ورزش هوازی، به‌تنهایی بیشترین اهمیت را برای سلامت مغز دارد.

کافئین بیش از حد، استخوان‌ها را پوک می‌کند!

محققان دانشگاه استرالیای جنوبی هشدار می‌دهند که مصرف بیش از حد کافئین ممکن است با افزایش خطر پوکی استخوان مرتبط باشد.

به گزارش مدیکال‌اکسپرس؛ محققان با بررسی تأثیرات قهوه بر چگونگی تنظیم کلسیم توسط کلیه‌ها، دریافتند که دوزهای بالای کافئین (۸۰۰ میلی گرم) مصرف‌شده در طی یک دوره شش ساعته، میزان کلسیم از دست‌رفته در ادرار را تقریباً دو برابر می‌کند. با افزایش دفع کلسیم از طریق ادرار، مصرف کافئین ممکن است تراکم مواد معدنی استخوان (BMD) را کاهش دهد و متعاقباً خطر شکستگی و پوکی استخوان را افزایش دهد.

این اولین مطالعه‌ای است که تأثیر مصرف کافئین با دوز بالا در کوتاه‌مدت را بر روی ترشحات کلسیم، سدیم و کراتینین از طریق کلیه‌ها، نشان می‌دهد.

کافئین یکی از پرمصرف‌ترین خوراکی‌ها در جهان است و ۸۰ درصد بزرگسالان حداقل یک نوشیدنی کافئین‌دار در روز مصرف می‌کنند.

اما به گفته محققان در حالی که قهوه مزایای خود را دارد، تأیید خطرات ناشی از آن نیز مهم است. زیرا افرادی که ۸۰۰ میلی‌گرم کافئین در روز مصرف می‌کنند، میزان کلسیم دفع‌شده در آنها از طریق ادرار، ۷۷ درصد افزایش می‌یابد.

به گفته محققان، متوسط ​​دریافت کافئین روزانه حدود ۲۰۰ میلی‌گرم؛ تقریباً دو فنجان قهوه است.

افراد در معرض خطر از دست دادن کلسیم، می‌توانند نوجوانانی باشند که زیاد نوشابه‌های انرژی‌زا مصرف می‌کنند زیرا استخوان‌های آنها هنوز در حال رشد است. ورزشکاران حرفه‌ای که از کافئین برای تقویت عملکرد استفاده می‌کنند و همچنین زنان بعد از یائسگی (به‌ویژه کسانی که مقادیر کمی کلسیم در رژیم غذایی مصرف می‌کنند) که عملکرد تعادل کلسیم در آنها مختل شده است نیز در معرض خطرات بیشتر ناشی از دفع کلسیم از طریق کافئین هستند.

از علائم و علل درد مثانه هیچ‌وقت غافل نشوید

درد مثانه می‌تواند نشانه ای از عفونت جزئی تا یک بیماری جدی مانند سرطان باشد. علائم آن ممکن است از ناراحتی در ناحیه تحتانی شکم تا سوزش ادرار باشد.

به گزارش Everyday Health؛ خبر خوب این است که سرطان مثانه یک سرطان نادر است و درد مثانه معمولاً جدی نبوده و در اغلب موارد قابل‌درمان است. اما این بدان معنا نیست که درد یا فشار در لگن یا پایین شکم را نادیده بگیرید.

عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs): درد مثانه ناشی از عفونت ادراری، همراه با ادرار مکرر و دردناک است. علائم به طور معمول شامل دردهای عضلانی، درد شکم، خستگی و ضعف است. مراجعه به پزشک برای مبتلایان اهمیت زیادی دارد. زیرا درمان با آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند نیتروفورانتوئین یا تری‌مئوپریم و سولفامتوکسازول معمولاً می‌تواند عفونت دستگاه ادراری را پاک کند. اگرچه ممکن است عفونت بدون درمان از بین برود، آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند سرعت بهبودی را تسریع بخشند. نوشیدن مایعات اضافی نیز به درمان عفونت و ناراحتی شما کمک می‌کند.

سیستیت بینابینی یا شکل شدید سندرم مثانه دردناک: وضعیتی است که در آن دیواره مثانه تحریک شده و ملتهب می‌شود. ناراحتی مثانه ناشی از سیستیت بینابینی ممکن است از حساسیت تا درد شدید باشد. در مبتلایان به این عارضه، قاعدگی، درد مثانه را بدتر می‌کند. برخی از وقایع یا عوامل باعث شعله‌ور شدن علائم می‌شوند. این موارد شامل استرس، تغییر در رژیم غذایی، آلرژی و مصرف برخی داروها است. گزینه‌های درمانی سیستیت بینابینی شامل انحراف (کشش) مثانه، مصرف داروی خوراکی، فیزیوتراپی و استفاده از تحریک الکتریکی عصب برای تسکین درد است.

تغییرات در سیستم تولید مثل: درد مثانه در زنان همچنین ممکن است در نتیجه نازک‌شدن پوست واژن باشد. این وضعیت آتروفی نامیده می‌شود و بیشتر در زمان یائسگی که بافت‌های اطراف واژن از استروژن محروم می‌شوند، شایع است. استروژن خوراکی کمکی به رفع این وضعیت نمی‌کند اما کرم استروژن واژینال ممکن است علائم را کاهش دهد.

سرطان مثانه: سرطان مثانه به‌خصوص در زنان نادر است. شایع‌ترین علامت، خون در ادرار است. برخی از زنان هنگام ادرار نیز احساس درد و سوزش می‌کنند. درمان‌های سرطان مثانه شامل جراحی، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی است.

به گفته متخصصان، توجه به اینکه آیا رحم و سایر اعضای بدن زنان ممکن است باعث درد مثانه شوند نیز مهم است، زیرا نزدیک به مثانه هستند. اختلال عملکرد کف لگن، مانند گرفتگی یا اسپاسم عضلات لگن، معمولاً همراه با درد مثانه است و ممکن است درد مثانه را بدتر کند. درد لگن همچنین می‌تواند ناشی از آندومتریوز، بیماری التهابی لگن یا کیست تخمدان باشد. علاوه‌براین، مشکلات گوارشی مانند بیماری‌های التهابی روده (بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو) گاهی اوقات می‌تواند منبع درد مثانه باشد.