بر اساس برآورد کمیسیون انتخابات افغانستان، روز شنبه، ۱۶ فروردین حدود هفت میلیون شهروند این کشور رأی خود را برای انتخاب جانشین حامد کرزی به صندوق‌های رأی ریخته‌اند.

به این ترتیب میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری می‌تواند به ۶۰ درصد برسد و بسیاری از ناظران با توجه به تهدیدهای شبه‌نظامیان طالبان به عملیات تروریستی این میزان مشارکت را به معنای رویگردانی اکثریت مردم از اسلامگرایان افراطی ارزیابی می‌کنند.

با برگزاری این انتخابات چه آینده‌ای در انتظار افغانستان است؟ این پرسشی است که شماری از تحلیلگران رسانه‌های آلمانی می‌کوشند به آن پاسخ دهند.

خودفریبی محض

فلوریان ویلرزهاوزن، در نشریه اقتصادی "Wirtschaftswoche" انتخابات در افغانستان را "خودفریبی محض" خوانده و می‌نویسد، برای کشورهای غربی نه نتیجه انتخابات که روند برگزاری آن اهمیت دارد.

به نوشته‌ی ویلرزهاوزن اگر این انتخابات نیمه آزاد و دموکراتیک، و نیمه آرام هم برگزار شده باشد کشورهای غربی می‌توانند "بدون عذاب وجدان" خود را کنار بکشند و افغانستان را به عنوان یک نمونه موفق حساب کنند.

او می‌افزاید، اما واقعیت خود را به افغانستان تحمیل خواهد کرد و با خروج نظامیان غربی تا پایان سال ۲۰۱۴، این کشور به دست هرج و مرج سپرده خواهد شد.

برنده انتخابات رأی‌دهندگان هستند

به گزارش "اشپیگل آنلاین" دویچه وله در یادداشتی زیر این عنوان نوشت، گرچه هنوز شمارش آراء پایان نگرفته، طالبان بازنده آشکار انتخابات افغانستان است.

فلوریان وایگاند معتقد است که نیروهای طالبان به رغم تهدیدها و رجزخوانی‌هایی که درباره عملیات تروریستی برای جلوگیری از برگزاری انتخابات کرده بودند، از دست یافتن به این هدف ناکام ماندند.

او اعتقاد دارد، گرچه دست یافتن به یک راه‌حل با ثبات برای مناقشه داخلی در افغانستان فقط با مشارکت طالبان ممکن است، با این انتخابات آوازه‌ی این جریان اسلامگرا خدشه دار شده است.

وایگاد به کشورهای غربی توصیه می‌کند فرصت پیش آمده را غنیمت شمارند و با افزایش کمک‌های توسعه از روند دموکراتیزه شدن افغانستان حمایت کنند.

افغانستان در دست معتقدان به کلاشنیکف

"بیلد آنلاین" مطلب خود را با نقل عبارتی از مارگوت گسمان، یکی از کشیشان زن کلیسای پروتستان آلمان آغاز می‌کند که چهار سال پیش گفته بود در افغانستان هیچ چیز به خوبی پیش نمی‌رود.

یولیان رایشلت می‌نویسد آن زمان خیلی‌ها با این ارزیابی مخالفت کردند اما آدم مجبور است امروز اعتراف کند که او چندان پربیراه هم نگفته بود.

رایشلت در ادامه نوشت: «کشوری که در آن جز گل خشخاش چیز دیگری نمی‌شکفد، چنان غرق خرابی و فساد است که برای مردمش راه دیگری جز اعتقاد به کلاشنیکف نمی‌ماند.»

نیمه‌ی پر لیوان

"تاگس‌شاو"، سایت اینترنتی شبکه اول تلویزیون آلمان نیز در ارزیابی خود از آینده افغانستان به پیام انتخابات ریاست جمهوری برای نیروهای طالبان می‌پردازد و خاطر نشان می‌کند که رأی‌دهندگان روز ۱۶ فروردین انگشتان جوهری خود را به اسلامگرایان افراطی نشان دادند.

ساندرا پترزمن در تحلیل خود نوشت، گرچه عملیات تروریستی انجام و عده‌ای کشته و مجروح شدند، و گرچه تقلب انتخاباتی هم رخ داده، با این حال "بیش از نیمی از لیوان پر است."

او می‌افزاید مردم افغانستان در روز انتخابات به رغم تهدیدهای تروریستی، باران و سرما در صف‌های طولانی برای ریختن رأی خود به صندوق‌ها منتظر ماندند.

پترزمن در ادامه نوشت، کسانی که هنوز تردید دارند که افغانستان قادر به کار دیگری جز جنگیدن نیز هست باید به آخرین عکس‌های نادیا نیدرینگ‌هاوس، عکاس آلمانی که یک روز پیش از انتخابات ترور شد نگاه کند.

در دست گرفتن مسئولیت

نشریه "تاگس اشپیگل" می‌نویسد که افغان‌ها به رغم حمله‌های طالبان خوش‌بین هستند، زیرا خود را در موقعیتی می‌بینند که می‌توانند بالاخره مسئولیت اداره کشورشان را خودشان بر عهده بگیرند.

اولریکه شفر در ادامه خاطر نشان کرد که البته در برابر طالبان هیچ امنیتی وجود ندارد اما مردم محلی دیگر مرعوب آنها نیستند.

بنابر تحلیل شفر عملیات تروریستی طالبان علیه خارجی‌ها در افغانستان بیشتر حکایت از تضعیف موقعیت آنها دارد.