به گزارش خبرگزاری آسوشیتد پرس، کشورهای امضا کننده‌ی این قطعنامه که توسط دولت کانادا ارائه شده بود، از وجود سنگسار، شکنجه، شلاق، قطع عضو واعدام در ملا عام در ایران "عمیقا ابراز نگرانی" کرده‌اند.

این قطعنامه برای جمهوری اسلامی هیچ‌گونه الزام حقوقی ندارد بلکه تنها سندی است دال بر نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران.

بافت بلوک‌های موافق و مخالف محکومیت ایران

قطعنامه‌‌ی یادشده، از جانب کشورهای غربی پشتیبانی شد اما مورد انتقاد برخی کشورها قرار گرفت، که خود به نقض حقوق بشر متهم هستند؛ از جمله کوبا، کره‌ی شمالی‌، سودان، سوریه و زیمبابوه.

در ماه نوامبر نیز کمیته‌ی سوم سازمان ملل متحد، پیش نویس قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن از نقض حقوق بشر و وجود شکنجه و مجازات‌های غیرانسانی در ایران، کره‌ی شمالی و میانمار انتقاد شده بود. در آن زمان ۷۲ کشور به پیش‌نویس قطعنامه علیه ایران رای موافق دادند. ۵۰ کشور با آن مخالف بودند.

دکتر لاهیجی، نایب رئیس فدراسیون بین‌المللی جوامع حقوق بشر، در گفت‌و‌گویی با دویچه وله از تصویب پیش‌نویس قطعنامه‌ کمیته‌ی سوم مجمع عمومی سازمان ملل ابراز خشنودی کرد. لاهیجی به تفاوت آرای مثبت و منفی که از ۳ مورد در سال گذشته به ۲۰ مورد رسیده، اشاره کرد و گفت: « با توجه به حساسیتی که وضعیت ایران در شرایط کنونی دنیا دارد و این که ما نمی‌خواهیم فقط ایران به اعتبار انرژی هسته‌ای‌اش موضوع روز باشد و می‌خواهیم بگوییم که مشکل اصلی جامعه و مردم ایران نبود آزادی و نبود عدالت اجتماعی‌ و نقض مستمر حقوق بشراست، امروز خوشحال هستم که می‌بینیم این قطعنامه با یک اکثریت کم‌وبیش مناسب، یعنی ۲۲رای بیشتر از رای مخالف، به تصویب رسیده است.»

فریار / آسوشیتد پرس