اتهام "کودتای خزنده" به مطبوعات در ایران
۱۳۸۶ تیر ۱۷, یکشنبه
رویترز به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) استناد کرده که از قول وزیر فرهنگ و ارشاد نوشته است: «نشانه‌هایی وجود دارد که حاکی از وجود کودتای خزنده در مطبوعات است.»
وزیر فرهنگ و ارشاد به "ایسنا" گفته است: «وقتی می‌گوییم کودتای خزنده در رسانه، یعنی این که شخصی در چارچوب یک اقدام براندازانه حرکت می‌کند، تعبیر ما از کودتا این‌گونه نیست که عده‌ای در پادگان جمع شده‌اند و قصد حمله دارند.»
خبرگزاری رویترز اما از قول محافل اپوزیسیون و دیپلمات‌های غربی نوشته است که حکومت ایران در صدد محدود کردن آزادی بیان و مطبوعات در کشور است. به نوشته‌ی این خبرگزاری، از سال ۲۰۰۰ تاکنون حکومت ایران جلوی انتشار بیش از ۱۰۰ نشریه را گرفته است. روزنامه‌ی "هم‌میهن" که گرایش اصلاح‌طلبانه داشت، آخرین قربانی سیاست تحدید آزادی مطبوعات در جمهوری اسلامی ایران است.
هم‌زمان با توقیف "هم‌میهن" ، خبرگزاری کار ایران (ایلنا) نیز به خواست مقام‌های دولت فعالیت خود را موقتا متوقف کرده است. این خبرگزاری با آنکه وابسته به حکومت است، اما به دلیل پوشش خبری برخی رویدادهای کارگری و دانشجویی مورد اعتراض گروه‌های تندرو بود. این سیاست حکومت ایران، علاوه‌بر اختلال جدی در امر اطلاع‌رسانی ، آرامش و امنیت شغلی هزاران نفر از روزنامهنگاران و فعالان مطبوعاتی را از آنان سلب کرده است.
بیانیه انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران
انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران، که یک نهاد مدنی مستقل روزنامهنگاران در ایران است در آخرین بیانیه‌ی خود از این رفتار حکومت با مطبوعات انتقاد کرده است. این انجمن در بیانیه‌ی خود که در پی توقیف روزنامه‌ی "هم‌میهن" صادر شده، نوشته است: «روزنامه‌نگاری مستقل و آزاد در این سرزمین امنیت شغلی و استقلال حرفه‌ای ندارد و روزنامه‌نگارانی که باید حامی و مدافع حقوق شهروندی، دیده‌بان جامعه و نقاد قدرت و حاکمیت باشند خود از جایگاه شغلی امنی برخوردار نیستند.»
به اعتقاد انجمن صنفی روزنامهنگاران «وقتی به آسانی می‌توان با صدور حکم دستوری یک شبه ده‌ها خانوار را از کار شرافتمندانه و ارتزاق بازداشت، آیا دیگر هیچ امنیتی برای سرمایه‌گذاری و تولید و به ویژه تولید اندیشه و فکر و اطلاع‌رسانی در کشور باقی می‌ماند؟»
در سال‌های اخیر تمام روزنامه‌ها و نشریات توقیف‌شده در ایران به صورت "توقیف موقت" از کار و فعالیت بازمانده‌اند. اما این توقیف به ظاهر "موقت" سال‌ها ادامه می‌یابد تا نشریات از هر نظر کاملاً متلاشی و مضمحل شوند. فعالین مطبوعاتی "توقیف موقت" را حتی خلاف قانون مطبوعات فعلی ایران می‌دانند که خود بشدت سخت‌گیرانه و محدودکننده آزادی مطبوعات است.
انجمن صنفی روزنامهنگاران در بیانیه‌ی خود نوشته است: «شیوه و روند برخورد با مطبوعات در قالب "توقیف موقت" حتی در انطباق با قانون سخت‌گیرانه مطبوعات فعلی نیز چندان وجاهت قانونی ندارد چرا که در همین قانون جز در موارد معدود و آن هم در مدتی محدود اجازه "توقیف موقت " داده نشده است چه برسد به این که با توجیهاتی غیرمنطبق با این قانون و برای مدتی نامعلوم مطبوعه‌ای "توقیف موقت" شده و از دایره انتشار بازماند.»
انجمن صنفی روزنامهنگاران در پایان بیانیه خود هشدار داده است: «توقیف یا تعطیلی هر رسانه به مثابه بستن پنجره‌ای برروی حکومت‌گران برای بهتر دیدن جامعه و جهان است و ما هشدار می‌دهیم اگر چه قدرت دارید اما این پنجره‌ها را نبندید که از بستن این پنجره‌ها حکومت و حکومت‌گران زیان بسیار خواهند دید».