معمولا پس از بازگشت از خرید جای کیسه پلاستیکی در سطل زباله است. برای پرهیز از آن بهتر است در خرید بعدی کوله پشتی، سبد خرید و یا ساک دستی​‌تان را با خود ببرید. سازمان‌های حفاظت از محیط زیست همچون فدراسیون حفاظت از محیط زیست و طبیعت آلمان، استفاده از ساک​‌های دستی پارچه​‌ای از جنس متقال، کنف و کتان را برای خرید توصیه می‌کنند.

به جای خرید میوه و سبزی​‌هایی که در کیسه‌​ها یا جعبه​‌های پلاستیکی بسته‌​بندی شده‌​اند، سراغ سبزی و میوه​‌های آزاد بروید، برای مثال خرید از بازارهای هفتگی. خرید از این بازارها نه تنها موجب کاهش زباله می‌​شود، بلکه از اسراف در پول و موادغذایی نیز می​‌کاهد زیرا شما به اندازه​‌ای میوه یا سبزی می​‌خرید که به آن احتیاج دارید.

به گفته فدراسیون حفاظت از محیط زیست و طبیعت آلمان یک بطری پلاستیکی برای تجزیه شدن به ۴۵۰ سال زمان نیاز دارد. در برابر آن اما بطری شیشه‌​ای قرار دارد. مانند گذشته که ماست، آب، شیر، روغن یا سرکه در بطری و ظرف​‌های شیشه‌​ای گرویی​‌دار در دسترس مصرف‌کنندگان قرار داشت. درست است که بطری​‌های شیشه​‌ای سنگین​‌تر از بطری​‌های پلاستیکی هستند، اما بازیافت شیشه به راحتی انجام‌​پذیر است.

کسی که تصمیم دارد بی‌رویه پلاستیک مصرف نکند، می​‌باید در فروشگاه‌ها سراغ بسته​‌های بزرگ برود. این نوع خرید البته تنها شامل کورن‌فلکس یا پاستا نمی‌شود، بلکه مواد بهداشتی و آرایشی را نیز دربرمی​‌گیرد. چنان که خرید ژل دوش یا صابون در بطری‌​های بزرگ با قابلیت پرشدن دوباره، در قیاس با خرید خُرد آنها، به وضوح از تولید زباله پلاستیکی می‌کاهد.

برش‌​های میوه​‌های تازه، سالاد آماده با کارد و چنگال یکبارمصرف پلاستیکی، تنها باعث افزایش حجم زباله​‌های پلاستیکی هستند. به جای آن می‌​توانید با گذراندن چند دقیقه در آشپزخانه غذای خود را در ظرفی معمولی با کارد و چنگال فلزی صرف کنید. برای نوشیدن نوشابه خنک خود نیز، ترجیحا از نی استفاده نکنید.

بسیاری از غذاهای آماده مانند سوپ کیسه‌​ای یا مواد غذایی یخ‌​زده اغلب در جعبه​‌های پلاستیکی یا مقوایی با روکش آلومینیومی بسته​‌بندی شده​‌اند. حتی درون قوطی​‌های کنسرو نیز پوششی پلاستیکی وجود دارد. پختن غذای تازه هم سالم‌​تر و به صرفه‌​تر است و هم از تولید چنین زباله​‌هایی می​‌کاهد.

برای تازه​ نگه داشتن مواد خوراکی نیازی به استفاده از فویل​‌های آلمینیومی و بسته‌​های پلاستیکی نیست بلکه بهتر آن است که مواد خوراکی خود را در کاغذهای کاهی نازک بپیچید که هم سالم‌​تر است و هم با محیط زیست سازگارتر است. به جای ظرف​‌های پلاستیکی نان نیز می‌​توان از قوطی​‌های فلزی، شیشه‌​ای و یا چوبی استفاده کرد.

به​‌ویژه هنگام پخت و پز بهتر است از ابزار پلاستیکی چشم​ پوشید. زیرا ذرات پلاستیکی در دمای بالا حل و وارد غذا می‌شوند. با استفاده از قاشق، ملاقه یا دیگر ابزار چوبی می‌​توان از چنین ضایعاتی جلوگیری کرد.

کودکان دوست دارند هر چیزی را به دهان ببرند. اسباب​‌بازی پلاستیکی با سلامت کودک سازگار نیست. جایگزینی اسباب‌بازی​‌های پلاستیکی سنتی با اسباب​‌بازی‌هایی که از چوب ساخته شده‌​اند، بهترین گزینه است.

لوازم بهداشتی ـ آرایشی مانند کرم‌​های پیلینگ، ژل دوش، خمیردندان یا کرم صورت نیز می​‌توانند حاوی ذرات ریز پلاستیکی یا همان میکروپلاستیک باشند که باید از استفاده آنان به کلی چشم پوشید. برای مثال صابون جامد می‌​​تواند جایگزینی برای صابون مایع باشد که هم از هزینه‌​ها می​​‌کاهد و هم سبب کاهش مصرف بی‌رویه مواد پلاستیکی می‌شود.

بسیاری از لباس​‌هایی که ما به تن داریم، مانند پولیور، شلوار و یا تی​شرت، از الیاف مصنوعی همچون نایلون یا پلی‌استر تهیه شده‌​اند که طبیعتا عاری از مواد پلاستیکی نیستند. هنگام شست وشوی این لباس‌​ها در ماشین رختشویی، ذرات میکروپلاستیکی از آنان جدا، در آب حل و به فاضلاب منتقل می‌​شوند. پس چه بهتر از لباس‌​هایی استفاده کنیم که از الیاف طبیعی همچون متقال و یا کتان تهیه شده​‌اند.