خیابان‌های اندونزی معمولا بسیار شلوغ و پرازدحام است و راه‌بندان‌های طولانی بخشی از زندگی روزمره شهروندان این کشور را تشکیل می‌دهد. در این وضعیت استفاده از موتورسیکلت برای پرهیز از انتظار طولانی در راه‌بندان راه‌حلی منطقی به نظر می‌رسد.

از این رو روزانه میلیون‌ها موتورسیکلت در سطح شهرها در حال رفت و آمد و جابه‌جائی مسافران هستند. مسافران زن نیز همه جا دیده می‌شوند و بیشتر آنها به طور معمول مانند هر مسافر دیگر در بخش پشتی موتور می‌نشینند، یعنی پاهای آنها در طرف راست و چپ موتور قرار می‌گیرند.

نشستن "خانمانه" روی موتورسیکلت

حال شهردار شهری به نام "لوکسوماوه" (Lhokseumawe) در شمال غربی مجمع‌الجزایر اندونزی از این سبک نشستن انتقاد کرده است. او قصد دارد مسافران زن را وادار کند به سبک "خانمانه" روی موتور بنشینند.

در قدیم هنگام اسب‌سواری رایج بود که زنان روی زین اسب هر دو پای خود را در یک طرف قرار می‌دادند. دقیقا این سبک نشستن، سبک پیشنهادی "سوائیدی یحیی" (Suaidi Yahya) است. او برای توجیه ضرورت اجرای این طرح به قوانین اسلامی حاکم بر استان "آچه" (Aceh) در شمال اندونزی تکیه می‌کند. "سوائیدی یحیی" در گفتگو با شبکه بی‌بی‌سی گفته که قصد دارد با این قانون پیشنهادی از "موازین اخلاقی" در جامعه حفاظت کند.

یحیی همچنین توضیح می‌دهد: «هنگامی که یک زن به طور معمولی روی موتور می‌نشیند، شبیه به یک مرد است. اما اگر به طرز "خانمانه" بنشیند، شبیه به یک زن است.»

انتقاد از جانب فعالان اسلامی

پس از اجرای موقت طرح نشستن "خانمانه" برای مدت یک ماه، قرار است قانون آن به تصویب برسد. سپس زنانی که از این سبک نشستن روی موتورسیکلت سرپیچی کنند، جریمه خواهند شد.

طرح پیشنهادی یحیی در کنار هواداران، منتقدانی نیز دارد که حتی برخی از آنها از فعالان اسلامی هستند. "اولیل ابشار عبدالله" (Ulil Abshar Abdullah)، یکی از این فعالان از شهر جاکارتا می‌گوید: «اینکه چگونه باید روی موتور نشست در شریعت اسلام یافت نمی‌شود. در قرآن چنین چیزی ذکر نشده است.»

اما ظاهرا شهردار "لوکسوماوه" توجهی به این انتقادها ندارد. او نه تنها اقدام خود را اقدامی اخلاقی می‌داند، بلکه آمار و ارقام موجود از سوانح رانندگی را نیز مهر تأییدی بر به جا بودن اجرای این طرح می‌بیند، زیرا تا به حال به ندرت برای کسانی که یک‌طرفه روی موتور نشسته‌اند، سانحه‌ای پیش آمده است.