به نوشته‌ی روزنامه‌ی آلمانی زود دویچه سایتونگ، آنگلا مرکل، گوردون براون و نیکلا سارکوزی، رهبران آلمان، بریتانیا و فرانسه بر سر انتخاب آندرس فوگ راسموسن به دبیرکلی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به توافق رسیده‌اند. به این ترتیب انتخاب وی به مقام یادشده تقریباَ قطعی است، هر چند که توافق آمریکا در این زمینه هنوز اعلام نشده است. واشنگتن قصد دارد نظر قطعی خود را در هفته‌ی قبل از برگزاری اجلاس رهبران ناتو در ۴ آوریل، اعلام کند.

راسموسن ۵۶ ساله از هفته‌ها پیش پرشانس‌ترین نامزد دبیرکلی ناتو به شمار می‌رفته است. او در ماه‌های اخیر با تلاش‌ها و سفرهای خود به پایتخت‌های مختلف اروپایی بر این شانس افزوده است. در صورتی که انتخاب راسموسن قطعی شود، او از ژوئیه‌ی آینده جانشین یوپ د هوپ سخفر، دبیرکل کنونی ناتو می‌شود.

نقش آمریکا در گزینش دبیرکل ناتو

به طور متعارف نامزدی که سه کشور فرانسه، آلمان و انگلستان بر روی آن توافق کنند، با موافقت آمریکا نیز روبرو می‌شود. در برابر، این سه کشور باید با فرد پیشنهادی آمریکا برای سرفرماندهی نیروهای ناتو موافقت کنند.

راسموسن ظاهراَ برای اعضای دولت جدید آمریکا چهره‌ی زیاد آشنایی نیست، از این رو قرار است قبل از اجلاس سران ناتو در ۴ آوریل، میان او و جیمز جونز، مشاور امنیت ملی باراک اوباما دیداری انجام شود. به لحاظ سیاسی آمریکا مشکلی با راسموسن نخواهد داشت، زیرا دولت وی از متحدان پایدار واشنگتن به شمار می‌رود. حمایت از جنگ آمریکا علیه عراق و اعزام نیرو به این کشور و همچنین حضور برجسته‌ی نظامی در افغانستان از جمله‌ نشانه‌های همراهی و همگامی دولت دانمارک با ایالات متحده در سال‌های اخیر تلقی شده‌اند.

پیش از تقویت امکان انتخاب راسموسن به دبیرکلی ناتو، بیش از همه نام رادک سیکورسکی، وزیر خارجه‌ی لهستان بر سر زبان‌ها بود. موضع شدیداَ ضد روسی او اما سبب شد که شانسش پیوسته کمتر شود. سیکورسکی در ماه دسامبر در جریان یک سخنرانی گفت که ناتو باید به هر اقدام نظامی روسیه پاسخی "متقارن" بدهد. او به طور غیرمستقیم خواهان آن شد که ناتو در قبال ورود نظامی روسیه به گرجستان واکنشی مشخص نشان دهد.

برگ‌های برنده راسموسن

نقطه قوت راسموسن از جمله این است که از مقام نخست‌وزیری یک کشور به دبیرکلی ناتو می‌رسد. هیچ‌کدام از دبیرکل‌های ناتو تا قبل از رسیدن به این مقام در موقعیت راسموسن نبوده‌اند. در محافل ناتو راسموسن همچنین به عنوان سیاستمداری نگریسته می‌شود که به رغم تأکید بر یک سیاست امنیتی و خارجی قوی، رویکردی متوازن و مصالحه‌جویانه دارد.

این که راسموسن مناقشه بر سر چاپ کاریکاتورهای حضرت محمد در یکی از نشریات دانمارکی را با خونسردی مدیریت کرد و پایان داد نیز، به عنوان نکته‌ای مثبت در کارنامه‌ی او تلقی می‌شود، هر چند که تأثیر آن ماجرا هنوز هم بر مناسبات خارجی دانمارک سنگینی می‌کند و شاید راسموسن در مقام جدیدش نیز از تأثیرات منفی آن مناقشه در امان نباشد. راسموسن در ماجرای تنش بر سر چاپ کاریکاتورها، به صراحت اعلام کرد که موافقتی با کاریکاتورهای انتشاریافته ندارد، ولی حق آزادی بیان هم تعطیل‌بردار نیست. ظاهراَ ترکیه، به عنوان عضو مسلمان ناتو در مذاکرات پشت پرده با استناد به ماجرای کاریکاتورها در صدد ممانعت از نامزدی راسموسن بوده است. ولی نهایتاَ در معرفی یک گزینه‌ی مورد قبول ناکام مانده است.