محمود احمدی‌نژاد در همایش نقش مدیریت راهبردی در تحقق چشم‌انداز بیست ساله، مدعی شد که جمهوری اسلامی وظیفه دارد «افقی را تعریف کند که جهانی باشد.» وی بر فراملی‌ بودن وظایف دولت و حکومت اسلامی تأکید ورزید و کار‌آیی آن در بعد ملی را مدیون هماهنگی‌های بین‌المللی دانست.

این سخنان در حالی ابراز می‌شود که مداخلات ایران در کشورهای همسایه همچون عراق و افغانستان نه تنها از طریق اسناد محرمانه ویکی‌لیکس، بلکه در گفته‌ها و رفتار رهبران کشورهای همسایه نیز مشهود است.

پیشبرد سیاست دوگانه در منطقه

اولریش پیک، گزارشگر شبکه اول تلویزیون آلمان در تفسیری می‌نویسد که «احمدی‌نژاد استراتژی دوگانه‌ای را در عراق و افغانستان پیش می‌برد.»

به گفته این گزارشگر آلمانی، سیاست خارجی و رسمی ایران، مبتنی بر همکاری با همسایگان و عدم مداخله در سیاست داخلی آنان است، اما «فعالیت‌های سازنده» جمهوری اسلامی در منطقه معناهایی گوناگون دارد.

اولریش پیک می‌نویسد که حکومت اسلامی از یک‌سو از طریق همکاری با مقامات رسمی کشورهای همسایه، ظاهراَ در جهت ایجاد ثبات در این کشورها می‌کوشد، اما از سوی دیگر «با مساعدت به ساختارهایی که در مقابله با تلاش‌های آمریکا هستند، در فکر تامین منافع خویش است.»

از نظر کارشناسان سیاسی، اسناد ویکی‌لیکس به روشنی نشان می‌دهند که ایران به شورشیان عراقی اسلحه ارسال می‌داشته و در کمک به شورشیان طالبان و مخالفان دولت مرکزی افغانستان نیز فعال بوده است. افشای کمک‌های نقدی به داودزی، رئیس‌دفتر کرزای و پناه دادن به خانواده القاعده و گروه حکمت‌یار در ایران، تنها بخشی از این سیاست‌های دوگانه‌ی تهران به شمار می‌آید.

"پیک" همچنین به فشارهای ایران به مقتدا صدر، یکی از رهبران تندرو شیعه، برای پشتیبانی از نامزدی نوری مالکی به عنوان نخست‌وزیر آتی عراق اشاره دارد که به نظر برخی گروه‌های سیاسی عراق، نشانه مداخله‌ی آشکار تهران در امور این کشور است.

کمک‌های بین‌المللی در خدمت مدیریت جهانی

برطبق آمار منتشر شده، بیشترین کمک‌های ایران به کشورهای خارجی، در سال‌های اخیر روانه آن گروه از کشورهای آمریکای لاتین شده که جایگاه "حیاط خلوت آمریکا" را دارند. اکوادور‌، نیکاراگوئه، کوبا، بولیوی و ونزوئلا از آن جمله‌اند. دولت محمود احمدی‌نژاد در اسفند ۸۷ متعهد به تامین مالی ساخت دو نیروگاه برای اکوادور و همچنین پرداخت یک وام ۴۰ میلیون دلاری به یک مرکز مالی دولتی این کشور شد.

به این فهرست باید کمک‌های صدها میلیون دلاری ایران به حزب‌الله در لبنان، حماس در غزه و گروه‌های افراطی و همسو در منطقه را افزود.

احمدی‌نژاد ‌آشکارا در همایش مدیریت راهبردی می‌گوید: «حال فرض کنید ایران را به نقطه مطلوب برسانیم، اما آیا اگر در محیط بین‌المللی اتفاقی نیفتد، ایران به آن نقطه خواهد رسید؟» وی خود صریحاَ پاسخ می‌دهد : «حتماَ نمی‌رسد، زیرا ایران یک موجود مجرد نیست، بنابراین، اگر در مناسبات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی دنیا تغییری ایجاد نشود، ایران نیز به نقطه مطلوب خود نمی‌رسد.»

حکومت جهانی، هدف مدیریت راهبردی

برخی تحلیل‌گران سیاسی، مناقشه اتمی را تنها یکی از چالش‌های جمهوری اسلامی در عرصه جهانی می‌دانند و نه همه آن. احمدی‌نژاد در همین راستا گفت: «چشم‌انداز آتی کشور موفق نخواهد شد، مگر با هماهنگ شدن سایر نیروها، ارزش‌ها و توانمندی‌ها در صحنه بین‌المللی؛ یعنی زمانی سند چشم‌انداز ما متحقق می‌شود که ما افقی را تعریف کنیم که جهانی باشد.»

رئیس دولت دهم با اشاره به مناقشه هسته‌ای گفت: «در مسئله هسته‌ای به ما فشار می‌آورند و به خیال خود محدودیت ایجاد می‌کنند، اما اگر افق ما جهانی باشد، همه آنها تبدیل به فرصت می‌شود.»

پیش‌تر نیز برخی تحلیل‌گران سیاسی بازگشت به شعارهای نخستین انقلاب اسلامی را در سخنان مقامات حکومتی گوشزد کرده بودند. اما احمدی‌نژاد به نقش محوری ایران تاکید می‌کند و می‌گوید: «مدیریت راهبردی، مدیریتی است که مجموعه تحت امر خود را در مسیری قرار دهد که نقطه پایانی آن حکومتی جهانی است.»

SI/JT