دوما، شهری واقع در شمال ‌شرق دمشق بارها مورد حملات هوایی ارتش سوریه قرار گرفت. تصویری از مردی که اگر چه زخمی است، اما به همراه دیگران در تلاش برای پیدا کردن بازماندگان حمله است. شهر دوما لحظاتی پیش از آن توسط جنگنده‌های ارتش بشار اسد بمباران شده بود. طبق ارزیابی سازمان ملل از آغاز جنگ و درگیری در سوریه در سال ۲۰۱۱ تا کنون دست کم ۲۵۰ هزار نفر کشته شد‌ه‌اند.

در اردوگاه آوارگان سوری در سوروچ در مرز ترکیه و سوریه حدود ۴۰ هزار نفر پناه گرفته‌اند. در خاک سوریه که در چند کیلومتری این اردوگاه قرار دارد، جنگ همچنان ادامه دارد. در دوردست شهر کوبانی دیده می‌شود. این اردوگاه مانند شهری کوچک سازماندهی شده که از مدرسه و مسجد و حتی خیابان‌های پهن برخوردار است. پناهجویان سوری با وجود این می‌کوشند که خود را به جایی امن‌تر برسانند و زندگی تازه‌ای را شروع کنند.

عبدالرحمان یاسر السعد از جمله آوارگان سوری است که موفق شد خود را به شهر ازمیر در ترکیه برساند. این نوجوان ۱۶ ساله زخمی را که در جریان جنگ بر پیکرش وارد شده، به دیگر آوارگان نشان می‌دهد. او در مدرسه بود که ارتش سوریه در جریان یکی از حملات هوایی خود با بمب‌های بشکه‌ای این مدرسه را هدف قرار داد و شمار زیادی را زخمی کرد.

بسیاری از پناهجویان سوری در راه سفر خود به کشورهای عضو اتحادیه اروپا از شهر ازمیر در ترکیه می‌گذرند و می‌کوشند که از این طریق خود را به یونان برسانند. یکی از وسایل مهمی که آنان به همراه دارند، جلیقه نجات است، چرا که بسیاری از آنان شنا بلد نیستند و باید آمادگی لازم را برای عبور از راه‌های آبی داشته باشند. این آوارگان شب و روز را در خیابان‌ها سپری ‌می‌کنند تا موقعیت بهتری برای ادامه سفر فراهم شود.

این آواره توانست در پی واژگون شدن قایق خود را به ساحل شهر بودروم در ترکیه برساند. او پیشتر یکی از سرنشینان قایق قاچاقچیانی بود که در پی دریافت مبالغ کلان وعده می‌دهند که آوارگان را بطور غیرقانونی به یونان برسانند. شمار سرنشینان این قایق‌ها اغلب بیش از گنجایش آن‌ها است.

این تصویر دو گردشگر در جزیره یونانی کوس را نشان می‌دهد که ناظر تلاش عده‌ای پناهجو برای رساندن خود به ساحل هستند. آوارگان برای اینکه بتوانند خود را از شهر ساحلی بودروم در ترکیه به جزیره کوس برسانند، حدود یکهزار یورو به قاچاقچیان می‌دهند. راه آبی بین بودروم و کوس چند کیلومتر بیش نیست، اما از آنجایی که بسیاری از سرنشینان شنا بلد نیستند، در پی واژگون شدن قایق خطر غرق شدن آنان را تهدید می‌کند.

گردشگرانی که برای تفریح و گذران تعطیلات به جزیره کوس آمده‌اند، در این هفته‌ها شاهد واقعیت تلخ آوارگان و پناهجویان بوده‌اند که روزها را به امید ادامه سفر و رساندن خود به غرب اروپا به شب می‌رسانند.

بسیاری از آوارگان و پناهجویانی که به یونان رسیده‌اند، بر آنند که از طریق منطقه بالکان به غرب اروپا بیایند. یکی از مهمترین ایستگاه‌ها در این مسیر ایستگاه راه‌آهن گفلیا در مقدونیه است. پناهجویان می‌کوشند به هر قیمتی که شده به درون یکی از قطارهایی که به سمت صربستان در حرکت است، راه یابند و به سفر خود ادامه دهند.

این تصویر اگر چه در نگاه اول تا اندازه‌ای شاعرانه به نظر می‌رسد و عده‌ای را در طلوع آفتاب نشان می‌دهد، اما در اصل روایت‌گر راه دشواری است که پناهجویان در پیش رو دارند. آنان در نخستین ساعات بامداد و با طلوع آفتاب به راه می‌افتند و در امتداد ریل‌های قطار که دیگر مورد استفاده قرار ندارند، خود را با پای پیاده از صربستان به مجارستان می‌رسانند. مقصد بعدی آنها غالبا آلمان و اتریش است.

یک پناهجوی سوری از بیم آنکه او و خانواده‌اش در کمپی در مجارستان اسکان داده شوند، خود را روی ریل ایستگاه راه‌آهن در شهر بیچکه انداخته است. آنان بر این گمان بودند که می‌توانند خود را با قطار از بوداپست به وین برسانند، اما با این واقعیت روبرو شدند که نامشان قرار است در اردوگاهی در مجارستان به ثبت برسد.

صدها تن از آوارگان سوری، عراقی و افغان سرنوشت‌شان را در دست گرفته و می‌کوشند که از طریق اتوبان‌ خود را از مجارستان به اتریش برسانند. بسیاری از آنان روزهای زیادی را در ایستگاه راه‌آهن بوداپست سپری می‌کنند، تا شاید بتوانند خود را با قطار به اتریش برسانند؛ این رویا در بسیاری موارد اما متحقق نمی‌شود و چاره‌ای برای آنان جز این نمی‌ماند که با پای پیاده به سفر طولانی‌شان ادامه دهند.

تصویری از یک پناهجو که خود را سرانجام به ایستگاه راه‌آهن مونیخ رسانده است. بسیاری از پناهجویان به آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان امید بسته‌اند؛ چرا که برخلاف برخی از کشورهای اروپایی در آلمان با خوش‌آمدگویی روبرو شده‌اند.

افراد خیر و امدادگر در وبگاه یوتیوب و فیس‌بوک با استفاده از این هشتگ از مردم می‌خواهند به کمک پناهجویان بشتابند. یاری‌دهندگان خبر کمک خود را به اطلاع بقیه می‌رسانند. یکی از افراد خیر زارا وینر است که حاضر شده ۱۵۰ پرس غذا به پناهجویان اقامتگاه‌های موقت اهدا کند. اهدای غذا همراه با لبخندی برلب.

هنینگ اَیش عضو تیم فوتبال لُک پُتسدام در حال دست دادن با اعضای تیم ولکام یونایتد ۰۳ که همه بازیکنان‌اش را پناهجویان تشکیل می‌دهند. تیم ولکام یونایتد ۰۳ تیمی است که در شهر پُتسدام در لیگ نخست این شهر بازی می‌کند. در این بازی تیم پناهجویان ولکام یونایتد ۰۳ با نتیجه ۳- ۲ بر تیم لُک پُتسدام پیروز شد.

کارل لندهر، در شهر تانهاوزن در ایالت بایرن، به پناهجویان به طور مجانی آلمانی می‌آموزد. او که مدیر بازنشسته یک دبیرستان این منطقه است، با یاری همکاران‌اش کتابی برای یادگیری زبان آلمانی مخصوص پناهجویان نوشته است. این کتاب که به زندگی روزمره می‌پردازد و شامل راهنمایی‌های عملی بسیاری است، در سراسر کشور مورد توجه فراوانی قرار گرفته است.

پناهجویان و حامیان آنها در جشن خوش‌آمدگویی به پناهجویان شرکت کرده‌اند. ۶۰۰ پناهجوی شهر‌ هایدناو که در یک فروشگاه بزرگ مصالح ساختمانی سکنا گزیده‌اند، چندی پیش جرات خروج از مکان زندگی‌شان را نداشتند. راست‌گرایان افراطی چندین روز در مقابل محل زندگی پناهجویان تجمع کرده و علیه آنها شعار می‌دادند.

توبیاس فلایتر چرخ‌های دوچرخه پناهجویی از توگو را باد می‌کند. ایده "دوچرخه‌سواری بدون مرز" را دو یاری‌رسان پناهجویان با پنج دوچرخه آغاز کردند. امروز ۱۵ نفر در این طرح فعالیت می‌کنند و حدود ۲۰۰ دوچرخه در اختیار دارند. مسئولان "دوچرخه‌سواری بدون مرز" به پناهجویان دوچرخه قرض می‌دهند.

همه مراکز پذیرش پناهجو در برلین پر هستند. سه مرکز اضطراری دیگر نیز به تازگی در این شهر افتتاح شده‌اند. یکی از این مراکز در مدرسه "تسکه" در منطقه شونبرگ این شهر قرار دارد. حدود ۲۰۰ پناهجو می‌توانند در این مرکز سکنا گزینند. سازمان خدمات اجتماعی تامیا (Tamaja) امور پناهجویان این مرکز را نظارت می‌کند. بعضی کارکنان این سازمان در بخش جمع‌آوری و پخش لباس برای پناهجویان فعال‌اند.

یوآخیم لبر (وسط) مسئولیت این خانواده سوری را به عهده گرفته است. او عضو انجمن کمک‌های جهانی "استیل" است. این انجمن به امور حدود ۱۲۰ پناهجو رسیدگی می‌کند. بیشتر این پناهجویان از افغانستان، سومالی و سوریه به آلمان آمده‌اند. داوطلبان به آنها آلمانی یاد می‌دهند و جایگزین خانواده آنها شده‌اند. یوآخیم لبر می‌گوید پس از جنگ جهانی دوم به آلمان نیز کمک شده است.

سربازان آلمانی با قایق‌های تندرو پناهجویان دریای مدیترانه را به کشتی‌های خود منتقل می‌کنند. کشتی‌های آلمانی از آغاز ماه مه سال ۲۰۱۵ تاکنون ۷۵۰۰ نفر را از آب‌های خروشان دریای مدیترانه نجات داده‌اند. خانم راهمار علی ۳۳ ساله (وسط) در لباس بنفش یک زن باردار اهل سومالی پنج ماه به تنهایی در سفر بود.

۴۹ سانتی متر قد، ۳۰۰۰ گرم وزن: این دختر کوچک نامش سوفیاست. این نخستین کودکی است که در کشتی ارتش آلمان به نام "شلزویگ هولشتین" به دنیا آمد. خانم راهمار علی، مادر ۳۳ ساله این نوزاد از شادی در پوست نمی‌گنجد. او خوشحال است که دخترش صحیح و سالم است. یک سرباز ارتش آلمان که در به دنیا آمدن سوفیا کمک کرده است، در این باره می‌گوید: «در چنین لحظاتی است که پرارزش بودن کمک‌ها مشخص می‌شوند.»

چگونگی سفر با قطار، یادگیری علائم ایستگاه‌های قطار و چگونگی تهیه بلیت، از جمله موضوع‌هایی هستند که پلیس شهر‌هاله در ایالت زاکسن آنهالت آلمان در ایستگاه قطار به پناهجویان سوری می‌آموزد.

پناهجویان در شهر شوِبیش گموند در ایالت بادن وورتمبرگ آلمان شنا یادمی‌گیرند. لودویگ مایور به پناهجویان شنا می‌آموزد. او بر این نظر است که وظیفه اصلی این باشگاه تازه تاسیس شده، نزدیک کردن پناهجویان به جامعه آلمان است. رونالد وندل، یکی دیگر از موسسان این انجمن به موضوع کمک متقابل اشاره می‌کند و می‌گوید: «در جریان شنا افراد به کمک هم می‌آیند.»

حزب دموکرات ملی آلمان (NPD)، که دست‌راستی‌ترین حزب این کشور است، چندی پیش در شهر‌هاله علیه مرکز استقرار پناهجویان این شهر دست به تظاهرات زد. مسئولان شهر‌هاله با برنامه "صبحانه برای بازشدن درها به سوی جهان" در مقابل راست‌گرایان افراطی واکنش نشان دادند. ۱۲۰۰ نفر در این برنامه صبحانه شرکت کردند. آنها در صرف صبحانه جمعی، نان، شیرینی و تخم مرغ‌هایی را که با خود آورده بودند با پناهجویان قسمت کردند.