محققان به‌تازگی با بررسی خطر احتمالی در فلز سبک آلومینیوم به این نتیجه رسیده‌اند که میزان استفاده از آن برای مقابله با تعریق بدن باید کاهش یابد. این هشدار را کارشناسان اداره فدرال آلمان برای شناسائی خطرات احتمالی داده‌اند. فلز آلومینیوم حتی در لوازم آرایش و خمیر دندان نیز موجود است.

استفاده بیش از حد آلومینیوم و بروز بیماری‌ها

پژوهشگران گمان می‌برند که حداکثر میزان آلومینیوم مجاز در بدن انسان از طریق مواد غذایی تامین می‌شود. این اداره در حال تشکیل یک گروه علمی است که رابطه این فلز را با بیماری‌هایی چون سرطان خون و آلزایمر بررسی کند. قرار است که محققان استرالیایی و بریتانیایی کارهای علمی خود را در این زمینه در برلین معرفی کنند.
اما از نظر علمی هنوز رابطه‌ای بین این بیماری‌ها و جذب آلومینیوم اثبات نشده است. بنا بر داده‌های اداره فدرال آلمان برای شناسائی خطرات احتمالی، تنها این مساله اثبات شده که میزان بالای ذخیره آلومینیوم در بدن انسان‌ منجر به اختلالات عصبی و در حیوانات می‌تواند زاد و ولد را به خطر بیندازد.

به ازای هر کلیوگرم وزن انسان یک میلی‌گرم آلومینیوم

کارشناسان توصیه می‌کنند که هر انسان به ازای هر کلیوگرم وزن می‌تواند یک میلی‌گرم آلومینیوم مصرف کند. به گفته آنان، تنها یک بار استفاده از دئودورانت، برابر میزان مجاز این فلز در بدن است . اما پژوهشگران تصریح می‌کنند که هنوز تحقیقات کامل در مورد اینکه پوست انسان چه مقدار از این فلز را جذب می‌کند، انجام نداده‌اند. همچنین هنوز تحقیقاتی در مورد تاثیر درازمدت این ماده در بدن انسان انجام نشده است.

آلومینیوم می‌تواند در شش‌ها و اسکلت نهفته بماند

فلز آلومینیوم حتی در آب آشامیدنی، سبزیجات، ادویه‌جات و همچنین در فویل‌های بسته بندی موجود است. در میان انسان‌های سالم، این فلز از طریق ادرار دفع می‌شود. اما آلومینیوم می‌تواند به مرور زمان در شش‌ها و حتی در اسکلت انسان ذخیره شود و موجب اختلالاتی در بدن گردد.