هنوز زمستان از راه نرسیده است. اما شب‌های منطقه کوهستانی المپ در شمال یونان به منهای سه درجه یا گاه کم‌تر می‌رسد. ساکنان کمپ "پترا" در این کوهستان از همه جا دور افتاده‌اند. نه آبادی نزدیک‌شان است، نه کسی به سراغ‌شان می‌رود. اردوگاه فقط از چادر بنا شده است، بدون آب گرم، لباس کافی و هرگونه وسیله گرمایی. آن‌ها نزدیک به دو سال است که در چنین شرایطی بسر می‌برند. در کشوری در درون مرزهای اروپا.

کشور میزبان، یونان قادر نیست حداقل امکانات زیست را برای کسانی فراهم کند که به آن پناهنده شده‌اند.

بحران حمام

هولگر گایزلر، سخنگوی جامعه ایزدیان آلمان به تاز‌گی با دو نفر از نمایندگان اتحادیه اروپا به یونان سفر کرده ‌است تا برای بهبود وضع این اردوگاه چاره‌ای بیندیشد.  آن‌ها با سیاستمداران و مسئولان گفت‌وگو کرد‌ه‌اند و قصد دارند موضوع را "رسانه‌ای" کنند. 

هولگر گایزلر می‌گوید: «تصورش را بکنید انسان‌هایی که در آن‌جا زندگی می‌کنند، دو سال است که نتوانسته‌اند با آب گرم حمام کنند. آب کمپ از کوهستان می‌رسد و می‌توانید تصور کنید که چقدر سرد است. ساکنان ِ"پترا" باید خودشان، بچه‌هایشان و لباس‌های‌شان را با همین آب بشویند. لباس‌هایی که در آن هوا خشک نمی‌شود و آن‌ها را به انواع و اقسام بیماری‌ها مبتلا می‌کند.»

بیش از ۶۰ درصد ساکنان این اردوگاه به گفته او بیمارند و چون امکان دوا و درمان وجود ندارد، امیدی به بهبود ندارند. ولی وضع چرا اینقدر بد است و چه کسی مسئول آن است؟

دولت یونان مسئول همه کمپ‌هاست و ارتش بر وضع آن‌ها نظارت می‌کند. وزارتخانه‌ای هم با نام وزارت مهاجران در این کشور وجود دارد. سازمان‌های غیردولتی بسیاری هم در یونان فعال‌اند. اما هولگر گایزلر می‌گوید که هیچ سازماندهی درستی وجود ندارد. هیچ کس نمی‌داند کدام نهاد مسئول چه اموری است. در چنین شرایطی تلاش‌های NGO ها هم آن طور که باید تاثیری نمی‌گذارد.

سخنگوی جامعه ایزدیان مثالی می‌زند: «یکی از این سازمان‌ها سلول‌های خورشیدی برای کمپ "پترا" درست کرد تا ساکنان آن‌جا آب گرم داشته باشند. اما وقتی در اردوگاهی با ۱۵۰۰ نفر جمعیت فقط ۱۲ دوش وجود داشته باشد و تنها عده کمی امکان استفاده از آب گرم را داشته باشند، می‌توانید تصور کنید که چه بحرانی درست می‌شود. حتی استفاده از دستشویی‌ها مصیبت است. در تمام اردوگاه ۳۰ توالت شیمیایی وجود دارد. این‌ها صحنه‌هایی است که آدم با دیدن آن از خودش می‌پرسد چطور چنین وضعی می‌تواند ادامه پیدا کند؟»

«پول‌ها را به ما بدهید»

مردم یونان در این سال‌های سیاست "ریاضت اقتصادی" به شدت فقیر و بیکار شده‌اند. اما بجز در مواردی که واقعا به آن‌ها فشار آمده است، در مجموع با پناهندگان مهربان بوده‌اند و هرجا از دست‌شان برآمده به آن‌ها کمک کرده‌اند. از رساندن مواد غذایی و پوشاک به اردوگاه‌ها گرفته تا جمع کردن وسایل نقاشی و اسباب‌بازی برای کودکان و یا تدریس مجانی برای آن‌ها.

سخنگوی جامعه ایزدیان آلمان از صحنه‌ای در آتن می‌گوید: «در یکی از آشپزخانه‌های غذای مجانی سوپ میان گرسنگان پخش می‌کردند. صف پر بود از پناهنده‌ها که یکی در میان لابه لای یونانی‌ها ایستاده بودند تا کمی غذای گرم گیرشان بیاید. این وضع اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۶ است.»

اما اردوگاه پترا در میان کوه و کمر و دور از هر آبادی است. کم‌تر کسی، حتی برای کمکی ناچیز پایش به آن‌جا می‌رسد.

پناهندگی به توان ۲

 ۲۵۰۰ پناهجوی ایزدی در دو کمپ در یونان اسکان داده‌ شده‌اند. سخنگوی جامعه ایزدیان آلمان می‌گوید که گروهی از آنان از یکی از این کمپ‌ها به نام کاتیسکاس به کمپ پترا پناه برده‌اند، چون در آن‌جا از حمله افراد متعصب در امان نبودند. او اضافه می‌کند که این تنها اردوگاهی نیست که در آن مسیحی‌ها یا ایزدی‌ها را اذیت می‌کنند و «شدت آزار گاه به حدی است که آن‌ها دیگر احساس امنیت نمی‌کنند. گروهی از ایزدی‌های اردوگاه کاتیکاس جان‌شان را برداشته‌اند و فرار کرد‌ه‌اند. آن‌ها حتی مدتی آواره بودند تا این که دولت آن‌ها را به کمپ "پترا" آورد.»

این اردوگاه از همان ابتدا متعلق به ایزدی‌ها بوده است. اردوگاهی که تنها گنجایش ۸۰۰ نفر را دارد و حالا باید دو برابر آن را در خود جای دهد. پناهجویانی که به این اردوگاه می‌روند درباره‌اش بسیار شنیده‌اند و می‌دانند که زندگی "مجللی" در انتظارشان نیست. اما این را هم می‌دانند که چاره ‌دیگری ندارند.

زنان ایزدی به هولگر گایزلر شکایت کرده‌اند که: «همیشه برای ما از آزادی بیان و عقیده در اروپا حرف زده‌اند ولی این‌جا یک بچه هفت‌ساله‌ هم به خودش اجازه می‌دهد به خاطر عقاید‌مان با سنگ دنبال‌مان کند.» او می‌گوید: «این واقعا قابل تحمل نیست حقوق اقلیت‌های مذهبی حتی در اروپا هم پایمال شود. من خودم شاهد موردی بودم که چگونه افراد متعصب مذهبی با پناهندگان مسیحی رفتار می‌کردند. آن‌ها را از صف‌های غذا می‌راندند و بسیاری اجحافات دیگر.»

تبعیض در پذیرش پناهندگان

آلمان متعهد شده است که ۱۷ هزار نفر از پناهندگان ساکن اردوگاه‌های یونان را بپذیرد. خیلی‌های‌شان بعد از روبرو شدن با وضع اردوگاه‌های یونان به عراق برگشته‌اند یا تلاش کرده‌اند از مرز یونان بگذرند و حالا در زندان‌های بلغارستان یا مجارستان بسر می‌برند.

دولت پرتغال به یونان پیشنهاد پناه دادن به ۴۰۰ ایزدی را داده است. یونان این را نپذیرفته و استدلالش هم این است که این نوعی تبعیض در میان پناهندگان است. سخنگوی جامعه ایزدیان به شدت به این تصمیم انتقاد می‌کند و می‌گوید: «بیشتر ایزدی‌ها به خاطر بلاهایی که سرشان ‌آمده دچار آسیب‌های جدی روانی شده‌اند. اگر حرف از قتل‌عام باشد، این در مورد آن‌ها هم صدق می‌کند. من در اردوگاه‌های یونان با زنان و مردانی روبرو شدم که به چنگ داعش افتاده ‌بودند. در آن‌جا پناهنده‌های نابینا، خانواده‌هایی که کاملا از هم گسیخته‌اند و بسیار مصائب دیگر. اما هیچ‌کدام این انسان‌ها برای گرفتن حق پناهندگی در اولویت قرار ندارند. خوب اگر صحبت از در اولویت قرار دادن کسانی که هدف قتل‌عام قرار گرفته‌اند، این گروه بیش از همه مستحق ‌آن است.»

هولگر گایزلر می‌گوید: «ما ۱۵۰ هزار ایزدی در آلمان داریم و جامعه‌ای که خوب سازماندهی شده است، با امکانات خوب. ما می‌توانیم به سادگی این ۲۵۰۰ نفر را پناه دهیم. بخصوص که ما بخوبی از پس جذب فرهنگی آن‌ها برمی‌آییم و آنان را آماده ورود به جامعه میزبان می‌کنیم.»