استقبال از رونالدو؛ "خودتحقیری" یا "حسرت یک زندگی معمولی"؟
۱۴۰۲ شهریور ۲۸, سهشنبه
دویدن پشت اتوبوس رونالدو، بالا رفتن از تپه مجاور هتل او و هجوم مشتاقاناش به داخل هتل؛ صحنههایی بودند که برخی "طبیعی" نامیدند، گروهی مایه "شرمساری" دانستند و بسیاری نتیجه محرومیت و "حسرت یک زندگی معمولی".
تبلیغات
تصاویر ورود کریستیانو رونالدو، ستاره فوتبال جهان همراه با تیم النصر عربستان به ایران در رسانههای ایران، عربستان سعودی و بسیاری دیگر از نقاط جهان منتشر شد. صحنههایی که هجوم مشتاقان رونالدو را لحظه به لحظه مستند کرد.
بیبرنامگی کامل سازماندهندگان و مسئولان حکومتی در ترتیب دادن یک استقبال کم هرج و مرج، برگزاری بازی تیم النصر عربستان در استادیومی خالی و کهنه، همراه با تصاویری که روز گذشته داغ شد، واکنشهای مختلفی را به دنبال داشت.
برنامه حکومت برای تحقیر مردم
برخی کاربران فضای مجازی، از جمله در کلاب هاوس گمانه زدند که احتمالا همه اینها "برنامهریزی" شده بود. "برنامهای حکومتی برای تحقیر مردمی که سالی پر تلاطم و پرهزینه را در جنبشی بیسابقه پشت سرگذاشتند".
سناریویی برای نشان دادن این که کسی "پشیزی برای سالگرد اعتراضات سراسری قائل نبود و این جنبش ارزش دویدن پشت اتوبوس رونالدو را هم نداشت". بسیاری پرسیدند که آن همه نیروی امنیتی و انتظامی که برای سرکوب خیابانها را قرق کرده بودند، در این ماجرا کجا بودند؟
بر این تاکید شد که در یک روز "تنها یک اتفاق شرمآور" نیافتاد. "خفت یک گروگانگیری و اخاذی حکومتی" در صحنه آزادی پنج زندانی ایرانی آمریکایی به سراسر جهان مخابره و پهپادی بر سر مردم گرگان خراب شد.
کسانی که بر این باور بودند، گفتند حکومت کاری کرد که تصویری از مردم ایران به جهانیان نشان داده شود، که همه بگویند "لیاقتشان" همین وضع فعلی است.
استقبالی "طبیعی"، مایه "خودتحقیری" یا "تحقیر در برابر عربستان"؟
بسیاری کاربران تصاویر منتشر شده در شبکههای اجتماعی و رسانهها را مایه "شرمساری" و "تاسفآور" دانستند و به شدت از این صحنهها انتقاد کردند. برخی هم تصاویر دیروز را "طبیعی" تلقی کردند و گفتند که این رفتار در بسیاری کشورها مشاهده میشود و دلیلی برای سرزنش مشتاقان فوتبال نیست.
خبرگزاری ایسنا در گزارشی به نظرات مختلف اشاره کرد و از جمله نوشت: «خیلیها این رفتار مردم را به "ندید، بدید" بودن تعبیر کرده و این گونه استقبال از یک سلبریتی خارجی را مایه شرمساری و فقر فرهنگی دانستهاند و میگویند که این طور رفتارها فقط در جهان سوم پیدا میشود!» ایسنا نتیجه گرفته که این منتقدین "توجه" نمیکنند که "این رفتار در قبال کسی مانند رونالدو در تمام دنیا طبیعی است و ربطی به جهان اول و سوم ندارد!»
با این حال از نظر گروهی از کاربران، ویدویوهای این "استقبال" که باشگاه النصر نیز منتشر کرد، برای ایرانیها مایه سرشکستگی بود.
برخی این را شکستی پیشاپیش و سمبلیک نه تنها در برابر تیم سعودیها که خود عربستان دانستند.
اقدامات دیگری نیز بر غلظت این "تحقیر" افزود. از جمله فرشی که به رونالدو تقدیم شد، سیم کارتهای بدون فیلتر به اعضای تیم النصر و تلاش مسئولان و خانوادهشان برای عکس گرفتن با رونالدو.
خبرگزاری مهر نوشت: «باشگاه پرسپولیس به کریستیانو رونالدو، فوتبالیست تیم عربستان یک تخته فرش دستبافت اهدا کرد.» مهر به نقل از این کارشناسان نوشت: «فرش بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان ارزش دارد در صورتیکه در فضای مجازی گفته شده بود ارزش این فرش بیش از ۳ میلیارد تومان است.»
"آفتاب نیوز" نوشت: «زمانی که فرش دستبافی که قرار است به رونالدو اهدا شود، مقابل او باز میشود تا این ستاره پرتغالی که کمی هم متعجب شده، در واکنش به این اتفاقات اقدام به تکاندن فرش کند؛ صحنه عجیبی که به شدت در توییتر عربی در حال دست به دست شدن است.»
عکسهای رونالدو نیز مایه دستانداختن مقررات پوشش حکومت برای مردم شد.
کارزاری در ایکس برای دادن سیمکارت بدون فیلتر به شهروندان ایران به راه افتاد. در این کمپین از شرکت ایرانسل خواسته شد: «نظر به اهدای سیم کارت های بدون فیلتر به کاروان تیم النصر عربستان در بدو ورود به ایران؛ ما امضاکنندگان این نامه اعلام مینماییم که ما هم مانند عربستانیهایی که وارد کشور شدند، درک و شعور استفاده صحیح از اینترنت را داشته و در راستای اهداف ملی میهنی و علمی از آن بهره خواهیم برد».
امضا کنندگان گفتند: «ترتیبی لحاظ نمایید تا به ما نیز سیمکارت بدون فیلتر نه اهدا؛ بلکه فروخته شود.»
"به مردم اخم نکنید"
در این میان هستند بسیاری که علت را جای دیگری جستجو میکنند.
مژگان ایلانلو، مستندسازی که به خاطر انتقادهای صریحاش به زندان نیز افتاده، در اینستاگرام خود از این منظر با مردم برخورد کرده است. او میگوید: «لطفا به مردم اخم نکنید ...آنها حق دارند».
به باور این فعال مدنی "این حاکمیت حسرت یک زندگی معمولی را بر دل مردمان این سرزمین گذاشته است" و نباید آنها را سرزنش کرد. او لبه تیز انتقاد را به سوی حکومت میگیرد و میگوید امروز شاهد چنین صحنههایی نبودیم، اگر حکومت اجازه داده بود مردم در طول سالهای طولانی با دنیا مراوده داشته باشند، بتوانند آزادنه و بدون ترس لذت یک مسابقه، فستیوال، کنسرت، تور هنری و لیگ ورزشی را ببرند، اگر این بدیهیات "برای مردم کوچه و بازار، کارگر و معلم و راننده اسنپ و بازنشسته و دستفروش مترو قابل دسترسی بود".
او به "رنج و مظلومیت و نجابت مردم معمولی" این سرزمین اشاره میکند "که در چنین روزی، از آسمان شهر موشک و پهباد و خمپاره بر سرشان فرو میافتد و گارد و یگان ویژهاش سر چهار راه ها توپ و تانک مستقر کرده که کسی برای جوان در خاک خفته اش فاتحه نخواند "...
او معتقد است: «حاکم ظالم مستبد، بزرگترین ظلمش به مردم عادی است که لذت یک زندگی معمولی را به مردم حرام میکند».
"دیوار انزوا"
در شبکههای اجتماعی انتقاد از عاملان وضع موجود به اشکال مختلف تکرار شده است. کاربری به "دیوار بلند انزوا" اشاره کرده که "سالهاست دور تا دور کشور کشیده شده" و عجیب نیست که " بسیاری از این جوانان که اینگونه سینه کش کوه را در رویای دیدار رونالدو به بالا میروند به این نتیجه رسانده است که احتمالا این آخرین فرصت آنها برای دیدن یک ابرستاره در همه عمرشان است".
او پرسیده در عمر یک جوان ایرانی "چند بار امکان دیدن ابرستارهها فراهم میشود؟ کدام رویداد و مسابقه و کنسرت بزرگ بینالمللی در این کشور برگزار میشود؟ در چهل سال اخیر چند ستاره به ایران آمده اند؟ فرهنگ ساختنی و تجربه کردنی است و وقتی امکان تجربهای نیست، فرهنگی هم نخواهد بود."
بسیاری در شبکههای اجتماعی با این نقد همراهند و معتقدند نتیجه انزوا "فقر فرهنگی، اجتماعی و فقر اقتصادی" نیز هست. جمعیتی که در رویای دیدن رونالدو از تپههای اطراف هتل اسپیناس پالاس بالا رفتند، در "تلاش برای عبور از دیوار بلند انزوا" هستند.
بوسهی دوباره رونالدو بر توپ طلایی به عنوان بهترین فوتبالیست جهان
کریستیانو رونالدو برای پنجمین بار توپ طلایی را به عنوان بهترین بازیکن جهان دریافت کرد. این جایزه از سوی مجله فرانس و با رأی یکصد روزنامهنگار ورزشی اهدا شد. لیونل مسی و نیمار در رتبههای دوم و سوم قرار گرفتند.
عکس: picture-alliance/AP/L'Equipe/F. Faugere
کریستیانو رونالدو (۲۰۰۸، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷)
کریستیانو رونالدو برای پنجمین بار به عنوان به بهترین بازیکن جهان توپ طلایی را از آن خود کرد. او در سال ۲۰۱۶ نیز این عنوان را کسب و توپ طلایی را دریافت کرده بود. این جایزه پیشتر به طور مشترک از سوی فیفا و مجله فرانس فوتبال اهدا میشد، اما از سال ۲۰۱۶ به این سو تنها از طرف این نشریه فرانسوی و مستقل از فیفا داده میشود. ۱۰۰ روزنامهنگار ورزشی از کشورهای مختلف جهان برنده را انتخاب میکنند.
عکس: picture-alliance/AP/L'Equipe/F. Faugere
ستارهای پرافتخار
رونالدو در سال ۲۰۰۹ در ازای ۹۴ میلیون یورو به رئال مادرید پیوست و به این ترتیب در آن زمان رکورددار نقل و انتقالات در جهان فوتبال شده بود. او تا کنون (دسامبر ۲۰۱۷) ۲۷۵ بازی برای رئال مادرید انجام داده و ۲۸۷ گل در رقابتهای گوناگون برای این باشگاه به ثمر رسانده است. این ستاره همچنین در ۱۴۷ بازی ملی برای کشورش پرتغال ۷۹ بار دروازه حریفان را باز کرده است.
عکس: Reuters/W. Rattay
لیونل مسی (۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱، ۲۰۱۲، ۲۰۱۵)
لیونل مسی، ستاره بزرگ بارسلونا نیز تا کنون ۵ بار به عنوان بهترین فوتبالیست جهان برگزیده شده است. این "غول ریزنقش" از سال ۲۰۰۴ در باشگاه بارسلونا توپ میزند و در طول فعالیت خود در این باشگاه رکوردهای گلزنی زیادی بر جای گذاشته است. او تا کنون (اکتبر ۲۰۱۷) در ۳۹۰ بازی برای بارسلونا ۳۶۰ گل به ثمر رسانده است. مسی ۱۲۲ بازی ملی نیز برای آرژانتین انجام داده و ۶۱ گل برای این کشور به ثمر رسانده است.
عکس: picture-alliance/dpa/AP/D.O. De Olza
کاکا (۲۰۰۷)
کاکا، ستارهی برزیلی آ ث میلان در سالهای گذشته در صف ستارگان خلاق مستطیل سبز قرار داشت. او در دوران درخشش فوتبالی زیبا و سریع را درهممیآمیخت. کاکا بهرغم مهارتهای فردی، بازیکنی تکرو نبوده و حرکاتش همواره در خدمت کار جمعی قرار داشته است. تاریخ تولد: ۲۲ آویل ۱۹۸۲ / پست: هافبک / ۸۷ بازی ملی برای برزیل / باشگاهها: اف ث سائو پائولو، آث میلان، رئال مادرید.
عکس: picture-alliance/dpa
فابیو کاناوارو (۲۰۰۶)
کاناوارو ستون تزلزلناپذیر در خط دفاعی ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۶ بود. او تنها مدافعی است که موفق به کسب عنوان بهترین بازیکن فوتبال جهان شده؛ عنوانی که بطور معمول نصیب مهاجمان و بازیسازان گردیده است. تاریخ تولد: ۱۳ سپتامبر ۱۹۷۳ / پست: دفاع / ۳۶ بازی ملی برای ایتالیا / باشگاهها: ناپل، پارما، اینترمیلان، یوونتوس تورین، رئال مادرید، الاهلی امارات.
عکس: AP
رونالدینیو (۲۰۰۴ و ۲۰۰۵)
رونالدینو ستارهای محسوب میشد که به معنای واقعی از فوتبال لذت میبرد. او با چشمان باز، پاسهای دقیق و دریبلهای سرسامآور به اعجوبهای تبدیل شده بود که حتا هواداران حریف را هم به ستایش از توانایی خود وا میداشت. تاریخ تولد: ۲۱ مارس ۱۹۸۰ / پست: هافبک / بازیهای ملی: ۹۳ بازی ملی برای برزیل / باشگاهها: پورتو آلگره، پاریس سن ژرمن، اف ث بارسلونا، آ ث میلان.
عکس: dapd
زینالدین زیدان (۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۳)
زینالدین زیدان نامیست که در کنار میشل پلاتینی، هرگز از حافظه فوتبال فرانسه و جهان پاک نخواهد شد. در بازی و حرکات او تکنیک و کارآیی و زیبایی را همزمان میشد دید. در حالی که تماشاگران و بازیکنان حریف همچنان مسحور هنرنماییهای زیدان بودند، او یارانش را به پیروزی رسانده بود. تاریخ تولد: ۲۳ ژوئن ۱۹۷۲ / پست: هافبک / ۱۰۸ بازی ملی برای فرانسه / باشگاهها: آ اس کن، بوردو، یوونتوس تورین، رئال مادرید.
عکس: AP
رونالدو (۱۹۹۶، ۱۹۹۷ و ۲۰۰۲)
رونالدو در اواسط دهه ۹۰ میلادی به یکی از خطرناکترین گلزنان فوتبال بدل شد. او به همراه تیم ملی برزیل دو بار قهرمان جهان شد و به همراه باشگاههای گوناگون در لیگ ایتالیا و اسپانیا موفقیتهای زیادی کسب کرد. تاریخ تولد: ۲۲ سپتامبر ۱۹۷۶ / پست: مهاجم / ۹۸ بازی ملی برای بزریل / باشگاهها: کروزیرو، پی اس وی ایندهوون، اف ث بارسلونا، اینتر میلان، رئال مادرید، آ ث میلان.
عکس: AP
لوئیس فیگو (۲۰۰۱)
فیگو را میتوان در کنار اوزهبیو از اسطورههای فوتبال پرتغال دانست. این هافبک پرتوان به نسل طلایی فوتبال کشورش تعلق دارد که با کسب عنوان قهرمانی فوتبال جوانان در جهان، موفقیتهای بعدی تیم ملی فوتبال پرتغال را پایهریزی کرد. تاریخ تولد: ۴ نوامبر ۱۹۷۲ / پست: هافبک / ۱۲۷ بازی ملی برای پرتغال / باشگاهها: اسپرتینگ لیسبون، اف ث بارسلونا، رئال مادرید، اینتر میلان.
عکس: Pierre-Philippe Marcou/AFP/Getty Images
ریوالدو (۱۹۹۹)
ریوالدو که مرز چهل سالگی را پشت سرگذاشته تا چندی پیش هم میل کنارهگرفتن از میدان فوتبال را نداشت و در خدمت باشگاهی برزیلی بود. او به همراه ملیپوشان بزریل در سال ۱۹۹۸ نایبقهرمان جهان و در سال ۲۰۰۲ قهرمان جهان شد. تاریخ تولد: ۱۹ آوریل ۱۹۷۲ / پست: هافبک / ۷۴ بازی ملی برای برزیل / مهمترین باشگاهها: دپورتیوو لاکرونیا، اف ث بارسلونا، آ ث میلان، اولمپیکوس آتن، بونیودکور، موگی میریام برزیل.
عکس: AP
ژرژ وهآ (۱۹۹۵)
وهآ یکی از نامدارترین مهاجمان آفریقا محسوب میشود و تنها بازیکن قاره سیاه است که به کسب عنوان بهترین بازیکن جهان نائل آمده است. او در سال ۱۹۹۵ به عنوان بهترین بازیکن اروپا نیز برگزیده شد. تاریخ تولد: اول اکتبر ۱۹۶۶ / پست: مهاجم / ۶۰ بازی ملی برای لیبریا / باشگاهها: موناکو، پاریس سن ژرمن، آ ث میلان، چلسی، منچستر سیتی، المپیک مارسی، الجزیره.
عکس: AP
روماریو (۱۹۹۴)
روماریو یکی از معروفترین و موفقترین مهاجمان زردپوشهای برزیل محسوب میشود. روماریو در سال ۹۴ به همراه برزیل قهرمان جهان شد و نقش او در این موفقیت، عنوان بهترین بازیکن جهان را در همان سال برای وی به ارمغان آورد. تاریخ تولد: ۲۹ ژانویه ۱۹۶۶ / پست: مهاجم / بازیهای ملی: ۷۱ بازی ملی برای برزیل / باشگاهها: ایندهوون، اف ث بارسلونا، فلامنگو ریو د ژانیرو، اف ث والنسیا، السد قطر، اف ث میامی.
عکس: AP
روبرتو باجو (۱۹۹۳)
روبرتو باجو را از خلاقترین بازیکنانی میتوان دانست که ایتالیا به خود دیده؛ کشوری که در فوتبال آن دفاع حرف اول را میزند و بازیسازان تهاجمی کمتر فرصت شکوفایی مییابند. "بودای کوچولو" و "دم اسبی آسمانی" از جمله القاب باجو هستند. تاریخ تولد: ۱۸ فوریه ۱۹۶۷ / پست: هافبک / بازیهای ملی: ۵۶ بازی برای ایتالیا / باشگاهها: آ ث فیورنتینا، یوونتوس تورین، آ ث میلان، اف ث بولونیا، اینتر میلان، برشا کالچیو.
عکس: AP
مارکو فان باستن (۱۹۸۸، ۱۹۸۹ و ۱۹۹۲)
فان باستان در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود میلادی یکی از بهترین مهاجمان جهان به شمار میرفت. او در سال ۱۹۸۸ به همراه هلند قهرمان اروپا شد و در همان دوران موفقیتهای زیادی را به همراه باشگاهاش، آ ث میلان در سطح ملی و بینالمللی جشن گرفت. تاریخ تولد: ۳۱ اکتبر ۱۹۶۴ / پست: مهاجم / بازیهای ملی: ۵۸ بازی برای هلند / باشگاهها: آژاکس آمستردام، آ ث میلان.
عکس: picture-alliance/dpa
لوتار ماتئوس (۱۹۹۰ و ۱۹۹۱)
لوتار ماتئوس ستارهای که در سال ۱۹۹۰ با تیم ملی آلمان به مقام قهرمانی جهان رسید، یکی از پرافتخارترین بازیکنان جهان و رکوردار بازیهای ملی در آلمان است. وی تنها بازیکنی است که پنج دورهی پیاپی در مسابقات جام جهانی شرکت کرده است. تاریخ تولد: ۲۱ مارس ۱۹۶۱ / پست: هافبک / بازیهای ملی: ۱۵۰ بازی برای آلمان / باشگاهها: بوروسیا مونشنگلادباخ، بایرن مونیخ، اینتر میلان، نیویورک مترو استارز.