بشارة الراعی، سراسقف مارونی لبنان، روز جمعه (۲۳ اوت/۱ شهریور) در گفت‌وگویی با رادیو واتیکان گفت که رویدادهای کنونی در مصر و سوریه و دیگر کشورهای منطقه خاورمیانه به معنای زوال قطعی میراث مسیحی منطقه است.

به گفته الراعی: «ما در حال حاضر شاهد نابودی کامل چیزهایی هستیم که مسیحیان توانستند در ۱۴۰۰ سال گذشته بسازند».

اسقف الراعی همزمان اتهامات سنگینی را متوجه غرب کرد. به گفته او در حال حاضر در خاورمیانه "یک پروژه ویرانی جهان عرب به دلیل منافع اقتصادی و اراده‌ای برای دامن زدن هر چه بیشتر به منازعات میان شیعیان و سنیان قابل مشاهده است".

الراعی خاطر نشان ساخت که اخوان‌المسلمین ۲ میلیارد دلار از غرب دریافت کرده‌اند.

این اسقف مارونی در سخنان خود افزود که نمونه‌های مصر و سوریه و عراق می‌آموزد که هر جا هرج و مرج در یک کشور خاورمیانه حاکم بوده است، بی‌دلیل به مسیحیان حمله شده است. به گفته او در حال حاضر در مصر مسیحیان قبطی قربانی منازعه میان مسلمانان میانه‌رو و بنیادگرا و میان شیعیان و سنیان هستند.

بشارة الراعی که ۷۳ سال سن دارد، سراسقف کلیسای مارونی در لبنان است که با واتیکان در رم پیوند دارد. مارونی‌ها بزرگ‌ترین جامعه مسیحی لبنان هستند.

پس از توافق بر سر استقلال لبنان در سال ۱۹۴۳ رئیس جمهوری این کشور همواره از میان مارونی‌ها برگزیده شده است. به دلیل پیوند تنگاتنگی که میان دین و سیاست در لبنان وجود دارد، پست سراسقفی مسیحیان مارونی از اهمیت سیاسی زیادی نیز برخوردار است.

دورانی سخت برای مسیحیان منطقه

ناظران نیز معتقدند که از زمان رویدادهای موسوم به "بهار عربی" در شماری از کشورهای خاورمیانه، مسیحیان به‌گونه‌ای فزاینده میان جبهه‌های متخاصم قرار گرفته و زیر فشارند. شمار زیادی از آنان ناچار به ترک میهن خود شده‌اند. وضعیت دیگر اقلیت‌ها نیز در این کشورها بهتر نیست.

انقلاب در کشورهایی چون تونس، مصر و لیبی شعارهایی چون آزادی، منزلت انسان و تساوی حقوق را بر پرچم خود نوشته بود. ولی دو سال پس از سرنگونی رژیم‌های دیکتاتوری در این کشورها، از آن شور و اشتیاق اولیه چیزی باقی نمانده است."بهار عربی" نتوانست با خود آن فضای بازی را به همراه بیاورد که بسیاری در آرزوی آن بودند.

مسیحیان که ریشه‌هایشان در این منطقه بعضا به نخستین سده میلادی می‌رسد، اگر چه تنها اقلیت مذهبی نیستند که هم اکنون زیر فشار و تحت پیگرد قرار گرفته‌اند، ولی آنان پیامدهای "بهار عربی" را بیش از دیگر جوامع مذهبی حس می‌کنند.

به گفته ناظران سیاسی، فضاهایی که مسیحیان در آن می‌توانستند شخصیت خود را شکوفا کنند، در سال‌های اخیر تنگ‌تر شده‌اند. این در حالی‌ست که حملات به کلیساهای مسیحی برای نمونه در شهرهایی چون اسکندریه و بغداد افزایش یافته است.

پروفسور مارتین تامکه، استاد رشته یزدان‌شناسی در دانشگاه گوتینگن آلمان با توجه به جنگ داخلی در لبنان و سوریه می‌گوید: «از منظر تاریخی لبنان تا مدت‌های مدیدی بدیلی برای مسیحیان منطقه بود. بعدها این نقش به سوریه رسید. ولی این بدیل‌ها برای مسیحیان در ده‌های اخیر از میان رفته است».

به گفته تامکه دیگر واقعا هیچ گریزگاهی برای مسیحیان منطقه باقی نمانده است، نه برای قبطی‌های مصر و نه برای آسوری‌های عراق.

شماری از پژوهشگران مسائل منطقه معتقدند که جریان‌های اسلام‌گرا در منطقه به مسیحیان به عنوان "ستون پنجم غرب" می‌نگرند. از این رو صرفنظر از اینکه مسیحیان دارای کدام نظرات سیاسی باشند تحت فشار و پیگرد قرار می‌گیرند.

اسلام‌گرایان افراطی بویژه سلفی‌ها که خواهان برقراری "حکومت الهی" در منطقه هستند و با پول کشورهایی چون عربستان سعودی مورد پشتیبانی مالی قرار می‌گیرند، در دو سال گذشته دامنه نفوذ خود را در کشورهای منطقه گسترده‌اند و از مخالفان جدی مسیحیان به شمار می‌روند.