بر اساس تصاویر دوربین‌های مداربسته، مقام‌ها از سربازان سابق و نگهبانان زندان خواسته‌اند تا رمز عبور برای باز کردن قفل درهای الکترونیکی زیرزمینی را به نیروهای مخالف بدهند و می‌گویند که هزاران زندانی همچنان در این سیاه‌چال‌ها گیر افتاده‌اند.

پس از سرنگونی بشار اسد بسیاری از مردم به زندان صیدنایا هجوم بردند تا به دنبال بستگان خود بگردند که بعضی از آن‌ها سال‌ها در آنجا زندانی بودند.

بیش از ۱۰۰ بازداشتگاه و شمار نامعلومی از مراکز مخفی در سوریه وجود داشته است. تدمر و صیدنایا دو زندان از بدنام‌ترین‌ها بوده‌اند.

عفو بین‌الملل در سال ۲۰۱۷ پس از اینکه متوجه شد هزاران نفر در زندان صیدنایا اعدام شده‌اند، از این زندان به عنوان یک "سلاخ‌خانه" یاد کرده بود.

به گفته گروه‌های امدادی هنوز افراد بی شماری در سیاه‌‌چال‌های زیرزمینی اسیرند.

رژیم سوریه از چندین روش برای شکنجه مخالفان استفاده می‌کرد: شلاق، شوک برقی، محرومیت از خواب برهنه کردن زنان و مردان و تجاوز جنسی.

یکی از روش های خاص شکنجه در زندان‌های سوریه استفاده از "صندلی آلمانی" بود. زندانیان را روی صندلی می‌نشاندند و آن‌ها را تا جایی به عقب خم می‌کردند تا ستون فقرات‌شان بشکند.

"فرش پرنده" نوع دیگری از شکنجه در زندان های سوریه بود که در آن نام قربانیان را روی یک تخته چوبی تاشو قرار می‌دادند. سپس نگهبانان دو طرف تخته را بالا می‌آورند و زانوها و قفسه سینه قربانی را ‌آنقدر به هم نزدیک می‌کردند که باعث دردی وحشتناک در بدن زندانی شود.

شکنجه‌گران هم‌چنین اغلب زندانیان را به نردبان می‌بستند و سپس نردبان را هل می‌دادند و بارها و بارها سقوط قربانی را تماشا می‌کردند.

زندان صیدنایا نماد وحشیگری حکومت چند دهه‌ای خاندان اسد است.

کلاه سفیدهای سوریه اعلام کردند به هر کسی که اطلاعاتی را ارائه دهد که به کشف یک مرکز مخفی کمک کند، جایزه نقدی سه هزار دلاری می‌دهند.

گروه اسلام‌گرای "هیئت تحریر شام" که پایان حکومت بشار اسد، دیکتاتور سابق سوریه را رقم زد، اعلام کرد که "تمامی زندانیان بی‌گناه" آزاد خواهند شد.